Εκκλησία Σαιν-Νικολά-ντε-Βερός (Σαιν-Ζερβαί-λε-Μπαιν)

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Εκκλησία Σαιν-Νικολά-ντε-Βερός
(Γαλλικά) Église Saint-Nicolas-de-Véroce
Εκκλησία Σαιν-Νικολά-ντε-Βερός (Σαιν-Ζερβαί-λε-Μπαιν) is located in Γαλλία
Εκκλησία Σαιν-Νικολά-ντε-Βερός (Σαιν-Ζερβαί-λε-Μπαιν)
Τοποθεσία σε Γαλλία
Συντεταγμένες45°51′18″N 6°43′23″E / 45.8549°N 6.72301°E / 45.8549; 6.72301Συντεταγμένες: 45°51′18″N 6°43′23″E / 45.8549°N 6.72301°E / 45.8549; 6.72301
ΤοποθεσίαΣαιν-Ζερβαί-λε-Μπαιν, Άνω Σαβοΐα, Ωβέρνη-Ρον-Αλπ, Γαλλία
ΕίδοςΕκκλησία
Πέρας εργασιών18ος αιώνας
Λογότυπο ιστορικού μνημείου Κατηγοριοποίηση ως Ιστορικό Μνημείο το (2006)

Η Εκκλησία Σαιν-Νικολά-ντε-Βερός είναι Καθολική εκκλησία ευρισκόμενη στο Σαιν-Ζερβαί-λε-Μπαιν, στη Γαλλία[1].

Τοποθεσία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η εκκλησία ευρίσκεται εντός του γαλλικού νομού της Άνω Σαβοΐας, στην κοινότητα του Σαιν-Ζερβαί-λε-Μπαιν.

Ιστορία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η πρώτη αναφορά στην, αφιερωμένη στον Άγιο Νικόλαο, εκκλησία γίνεται το 1280, ωστόσο μπορεί να υποτεθεί πως η ημερομηνία ανέγερσής της είναι αρκετά παλαιότερη.[2] Συσχετιζόταν με το Αββαείο της Κονταμίν-συρ-Αρβ.[2] Ωστόσο, φαίνεται πως η εκκλησία δέχθηκε, κατά την διάρκεια του 11ου αιώνα, ένα λείψανο του Αγίου, πιο συγκεκριμένα ένα οστό από τον καρπό του, το οποίο και είναι τοποθετημένο εντός λειψανοθήκης υπό την μορφή χεριού, αποτελώντας λατρευτικό κέντρο του Αγίου στη Σαβοΐα.[3]

Ανεγερθείσα το 1725 χάρη στην οικονομική συνεισφορά των όσων είχαν μεταναστεύσει (πραματευτές, κτλ.), αντικατοπτρίζει την θρησκευτική θέρμη ολόκληρης της κοιλάδας κατά τις αρχές του 18ου αιώνα.

Περιγραφή[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η εκκλησία διαθέτει επί του θόλου της τοιχογραφία, χρονολογούμενη από τον 19ο αιώνα, η οποία έχει ως θέμα την αποθέωση του Αγίου Νικολάου, ενώ είναι φιλοτεχνημένη από καλλιτέχνες προερχόμενους από την Βαλσέζια, τους Τζουζέππε Αντόνιο και Λορέντζο Αβόντο[4]

Προστασία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η εκκλησία κατηγοριοποιήθηκε ως ιστορικό μνημείο το 2006[1].

Παράλληλα, διαθέτει ορισμένα αντικείμενα τα οποία αποτελούν από μόνα τους αντικείμενο προστασίας:

  • Εμπρόσθιο τμήμα Αγίας Τραπέζης του 17ου αιώνα[5],
  • Πολυέλαιο του 18ου αιώνα[6],
  • Ρετάμπλ της Αγίας Τράπεζας με δύο αγάλματα των Αγίου Ρόκκου και Αγίου Στεφάνου, το οποίο ευρισκόταν και εντός της παλαιότερης εκκλησίας, φιλοτεχνημένο από τον Ζακ Κλαιράν το 1698. Το τελευταίο στολίστηκε και επισκευάστηκε, ενώ διακοσμήθηκε με γλυπτά και επιχρυσώσεις από τον Τζουζέππε Αλμπερτίνι το 1771[7],
  • Σειρά λατρευτικών αντικειμένων: άμφιο, φελόνιο, 2 δαλματικές, 3 μανίπουλα, 3 επιτραχήλια, πέπλο δισκοπότηρου του 17ου-18ου αιώνα[8], σαλιέρες και δίσκοι 1757[9], καθώς και θυμιατήρι του 1733[10],
  • Υφαντός πίνακας ο οποίος αναπαριστά την Αγία Οικογένεια[11],
  • Τέσσερις λειψανοθήκες, αποτελούμενες από σκαλιστό ξύλινο πλαίσιο, του 17ου αιώνα[12],
  • Λειψανοθήκη-ιεροφυλάκιο του 18ου αιώνα[13], καθώς και ακόμη μία του Αγίου Λαυρεντίου του 1738[14], λειψανοθήκη των Αγίου Σεβαστιανού-Αντωνίου και Αγίου Νικολάου του 15ου αιώνα[15],
  • Ιεροφυλάκιο του 1733[16],

Δείτε επίσης[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. 1,0 1,1 «Église Saint-Nicolas-de-Véroce». Base Mérimée, ministère français de la Culture. 
  2. 2,0 2,1 Hubert Bessat· Claudette Germi (2004). Les noms du patrimoine alpin (στα Γαλλικά). 2. Atlas toponymique II, Savoie, Vallée d'Aoste, Dauphiné, Provence. Ellug. σελ. 122. ISBN 978-2-8431-0052-9. 
  3. Michelle Leroy· Geneviève de Montleau (1999). En Beaufortain et Val d'Arly: Sur les Chemins du Baroque. Fondation pour l'action culturelle internationale en montagne (στα Γαλλικά). La Fontaine de Siloé. σελ. 140. ISBN 978-2-8420-6108-1. 
  4. Paul Guichonnet (2007). Nouvelle encyclopédie de la Haute-Savoie (στα Γαλλικά). Hier et aujourd'hui. La Fontaine de Siloé. σελ. 365. ISBN 978-2-8420-6374-0. .
  5. «Notice no PM74000356». Base Palissy, ministère français de la Culture. .
  6. «Notice no PM74000343». Base Palissy, ministère français de la Culture. .
  7. «Notice no PM74000342». Base Palissy, ministère français de la Culture. .
  8. «Notice no PM74000341». Base Palissy, ministère français de la Culture. .
  9. «Notice no PM74000340». Base Palissy, ministère français de la Culture. .
  10. «Notice no PM74000339». Base Palissy, ministère français de la Culture. .
  11. «Notice no PM74000338». Base Palissy, ministère français de la Culture. .
  12. «Notice no PM74000337». Base Palissy, ministère français de la Culture. .
  13. «Notice no PM74000336». Base Palissy, ministère français de la Culture. .
  14. «Notice no PM74000334». Base Palissy, ministère français de la Culture. .
  15. «Notice no PM74000335». Base Palissy, ministère français de la Culture. .
  16. «Notice no PM74000333». Base Palissy, ministère français de la Culture. .

Εξωτερικός Σύνδεσμος[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]