Εργατική τάξη

Στην Κοινωνιολογία με τον γενικό όρο εργατική τάξη χαρακτηρίζεται το σύνολο των εμμίσθων εργατών μιας κοινωνίας που ο βιοπορισμός τους εξαρτάται από κάποια μορφή οικονομικού συστήματος. Το ιδιαίτερο χαρακτηριστικό είναι ότι το σύνολο των εργατών αυτών δεν συμμετέχει ιδιοκτησιακά στα μέσα παραγωγής του συστήματος αλλά και ούτε στη διαχείριση αυτού.

Έτσι τα άτομα που συνιστούν την εργατική τάξη είναι υποχρεωμένα να πωλούν, ή κατά σύγχρονη αντίληψη να νοικιάζουν, την εργατική τους δύναμη, ή τέχνη, στους κατόχους των μέσων παραγωγής του κάθε συστήματος ή στους εκάστοτε διαχειριστές αυτού.

Δυσκολίες σαφήνειας

Παρά την απλότητα του παραπάνω ορισμού εντούτοις διάφορες εννοιολογικές ερμηνείες σε συνδυασμό με προβλήματα στατιστικής δεν επιτρέπουν ένα σαφή και συνοπτικό ορισμό. Γενικότερη άποψη, ευρύτερα αποδεκτή, είναι ότι ο όρος καλύπτει την κατώτερη κοινωνική τάξη και ιδιαίτερα εκείνους που δουλεύουν χειρωνακτικά ως ημερομίσθιοι εργάτες, στα πλαίσια μιας περισσότερο βιομηχανικής, πολυμορφικής οικονομίας συμπεριλαμβανομένων και των οικογενειών και εξαρτωμένων προσώπων απ΄ αυτούς. Αλλά και αυτή η άποψη μπορεί να κριθεί επιπόλαιη ή κάπως εν μέρει κυκλική, ή όπως λέγεται ταυτολογική, αφού το ορίζον περιέχει το οριζόμενο.
Οι δυσκολίες γενικά που προκύπτουν είναι αυτές που αντιμετωπίζουν οι κοινωνιολόγοι κατά την έννοια της "κοινωνικής τάξης" που τελικά καταλήγει από ιστορικής άποψης να αποτελεί τον ακρογωνιαίο λίθο των μαρξιστικών κριτικών της κοινωνίας. Επίσης άλλα προβλήματα που ανακύπτουν είναι από άλλους ορισμούς π.χ. "χαμηλά στρώματα" μιας κοινωνίας και η διακίνηση ατόμων προς και από τα στρώματα αυτά με δεδομένο ότι υφίσταται συνεχής εναλλαγή δραστηριοτήτων, π.χ. ένας εργάτης γίνεται εργολάβος, ή ένας τεχνίτης αναλαμβάνει αντιπροσωπεία. Με δεδομένο τη συνεχή αύξηση της τεχνολογίας το φαινόμενο της διακίνησης μεταξύ χαμηλών και μεσαίων στρωμάτων καθίσταται πλέον διαρκής.

Δείτε επίσης

• Προλεταριάτο

Πηγές

• "Εγκυκλοπαίδεια Πάπυρος Larousse Britannica" τομ.56ος, σελ.344.