Εξέταση μεμονωμένων αλλαγών

'{{Πληροφορίες πολιτικού | όνομα = Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν | εικόνα = Recep Tayyip Erdogan in Ukraine.jpg | μέγεθος_εικόνας = 220px | λεζάντα = Ο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν το 2022 | αξίωμα = [[Πρόεδρος της Τουρκίας]] | έναρξη = 28 Αυγούστου 2014 | λήξη = | Αντιπρόεδρος = [[Φουάτ Οκτάι]] | προκάτοχος = [[Αμπντουλάχ Γκιουλ]] | διάδοχος = | αξίωμα2 = [[Πρωθυπουργός της Τουρκίας]] | έναρξη2 = 14 Μαρτίου 2003 | λήξη2 = 28 Αυγούστου 2014 | πρόεδρος2 = [[Αχμέτ Νετζντέτ Σεζέρ]]<br />[[Αμπντουλάχ Γκιούλ]] | μονάρχης2 = | προκάτοχος2 = [[Αμπντουλάχ Γκιούλ]] | διάδοχος2 = [[Αχμέτ Νταβούτογλου]] | αξίωμα3 = Αρχηγός του [[Κόμμα Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης|Κόμματος Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης]] | έναρξη3 = 14 Αυγούστου 2001 | λήξη3 = 27 Αυγούστου 2014 | προκάτοχος3 = Η θέση δημιουργήθηκε | διάδοχος3 = [[Αχμέτ Νταβούτογλου]] | αξίωμα4 = Δήμαρχος της [[Κωνσταντινούπολη|Κωνσταντινούπολης]] | έναρξη4 = 27 Μαρτίου 1994 | λήξη4 = 06 Νοεμβρίου 1998 | προκάτοχος4 = [[Νουρεττίν Σοζέν]] | διάδοχος4 = [[Αλί Μιουφίτ Γκιούρτουνα]] | παρατσούκλι = | ημερομηνία_γέννησης = {{Ηγη|1954|2|26}} | τόπος_γέννησης = [[Κωνσταντινούπολη]], [[Τουρκία]] | εθνικότητα = [[Τουρκία|Τούρκος]] | υπηκοότητα = [[Τούρκοι (έθνος)|Τουρκική]] | πολιτικό_κόμμα = [[Κόμμα Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης]] (2001-2014) (2017 - σήμερα)<br />[[Κόμμα Αρετής]] (1998-2001)<br />[[Κόμμα Ευημερίας]] (1983-1998)<br />[[Κόμμα Εθνικής Σωτηρίας]] (πριν το 1981) | σύζυγος = [[Εμινέ Γκιουλμπαράν]] (1978-σήμερα) | παιδιά = 4 | τόπος_διαμονής = | σπουδές = [[Πανεπιστήμιο του Μαρμαρά]] | επάγγελμα = | θρησκεία = [[Σουννίτες]] | υπογραφή = [[Αρχείο:Recep Tayyip Erdoğan signature.png|140px]] | ιστοσελίδα = [http://www.rte.gen.tr/ Επίσημη ιστοσελίδα]<br />[http://www.tccb.gov.tr/ Πρόεδρος της Τουρκίας] }} Ο '''Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν''' ([[Τουρκικά|τουρκ.]] '''Recep Tayyip Erdoğan''', {{IPA-tr|ɾeˈdʒep tajˈjip ˈæɾdoaan|pron|Recep_Tayyip_Erdogan,_Turkish_pronunciation.ogg}}, [[Κωνσταντινούπολη]], 26 Φεβρουαρίου 1954) είναι [[Τουρκία|Τούρκος]] πολιτικός, αυτιτσικος απο τη γεννηση, [[πρόεδρος της Τουρκίας]] από τον Αύγουστο του 2014.Μισει τους ελληνες και τον παιρνει πισω μπρος. Διετέλεσε επίσης [[Πρωθυπουργός της Τουρκίας|πρωθυπουργός της χώρας]] από το 2003 έως το 2014, για τρεις συνεχόμενες θητείες, ενώ υπηρέτησε και ως δήμαρχος Κωνσταντινούπολης (1994 - 1998). Υπήρξε ο Ιδρυτής και πρώτος αρχηγός του [[Κόμμα Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης|Κόμματος Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης]]. Με τη νίκη του στις προεδρικές εκλογές τον Αύγουστο του 2014 ο Έρντογαν έγινε ο πρώτος Τούρκος πρόεδρος που εκλέχθηκε από το λαό, μετά τον Γκιούλ. Επί των ημερών του η Τουρκία ξεκίνησε τις διαπραγματεύσεις για την ένταξή της στην Ευρωπαϊκή Ένωση, 45 χρόνια μετά το πρώτο αίτημα της για αυτό.<ref>{{cite web |last1=Piccoli |first1=Wolfango |title=Ankara's Push for Reforms and EU Membership: The Transformation of Turkey's Democracy |url=https://www.iemed.org/publication/ankaras-push-for-reforms-and-eu-membership-the-transformation-of-turkeys-democracy/ |website=www.iemed.org |publisher=University of Wales |access-date=19 March 2022 |archive-date=7 March 2023 |archive-url=https://web.archive.org/web/20230307173825/https://www.iemed.org/publication/ankaras-push-for-reforms-and-eu-membership-the-transformation-of-turkeys-democracy/ |url-status=live }}</ref> Επίσης η οικονομία ανέκαμψε από την κρίση του 2001 και έγιναν επενδύσεις σε υποδομές, οδικό δίκτυο, αεροδρόμια και σιδηροδρόμους. Επίσης κέρδισε δύο δημοψηφίσματα. Ο Ερντογάν μείωσε την επιρροή του στρατού στη πολιτική, ενώ παρέμεινε αμφιλεγόμενος για τις σχέσεις του με το κίνημα Γκιουλέν.<ref>{{cite news|url=https://www.reuters.com/article/us-turkey-constitution-idUSBRE91H0C220130218|title=Erdogan's ambition weighs on hopes for new Turkish constitution|author=Nick Tattersall|date=28 February 2013|publisher=Stratejik Boyut|access-date=9 July 2013|archive-date=4 April 2023|archive-url=https://web.archive.org/web/20230404091731/https://www.reuters.com/article/us-turkey-constitution-idUSBRE91H0C220130218|url-status=live}}</ref> Μετά το 2014 όμως η διακυβέρνηση του έχει σημαδευτεί από ένα πιο αυταρχικό τρόπο διακυβέρνησης και η κυβέρνηση του έχει κατηγορηθεί για παραβιάσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων, καταστολή των αντιφρονούντων και καταστολή της ελευθερίας του λόγου.<ref>{{Cite news|url=https://www.washingtonpost.com/news/monkey-cage/wp/2016/12/08/is-there-still-hope-for-turkish-democracy/|title=Is there still hope for Turkish democracy?|last1=Yildirim|first1=A. Kadir|date=8 December 2016|newspaper=The Washington Post|access-date=27 June 2018|last2=Lynch|first2=Marc|language=en-US|issn=0190-8286|archive-date=27 June 2018|archive-url=https://web.archive.org/web/20180627173151/https://www.washingtonpost.com/news/monkey-cage/wp/2016/12/08/is-there-still-hope-for-turkish-democracy/|url-status=live}}</ref> Έχει επικριθεί για τον χειρισμό εκ μέρους του των διαδηλώσεων στο πάρκο Γκεζί το 2013, την απόπειρα πραξικοπήματος το 2016, τις οικονομικές του πολιτικές και την εμπλοκή του στον εμφύλιο πόλεμο στην Συρία. Έχει επίσης αμφισβητηθεί και ο χειρισμός άλλων ζητημάτων εκ μέρους του. Το 2019 το κόμμα του έχασε για πρώτη φορά τον έλεγχο μεγάλων πόλεων υπέρ της αντιπολίτευσης.<ref name=":3">{{Cite news|url=https://www.nytimes.com/2019/06/23/world/europe/istanbul-mayor-election-erdogan.html|title=Turkey's President Suffers Stinging Defeat in Istanbul Election Redo|last=Gall|first=Carlotta|date=23 June 2019|work=The New York Times|access-date=20 August 2019|language=en-US|issn=0362-4331|archive-date=6 August 2019|archive-url=https://web.archive.org/web/20190806102800/https://www.nytimes.com/2019/06/23/world/europe/istanbul-mayor-election-erdogan.html|url-status=live}}</ref> == Βιογραφικά στοιχεία== Γεννήθηκε στις [[26 Φεβρουαρίου]] [[1954]], στην εργατική συνοικία της Κωνσταντινούπολης, Κασίμπασα. <ref>M. Hakan Yavuz, "Secularism and Muslim Democracy in Turkey", Cambridge University Press, 19 Φεβ 2009 p. 123. Available on the web.</ref> Η καταγωγή της οικογένείας του ήταν από την περιοχή της [[Ατζαρία]]ς, στη [[Γεωργία]]{{πηγή}}. Τα παιδικά του χρόνια τα πέρασε στην [[Ρίζε]] στον [[Εύξεινος Πόντος|Εύξεινο Πόντο]], όπου ο πατέρας του υπηρετούσε στην τουρκική Ακτοφυλακή. Στην αρχή της εφηβείας του, η οικογένεια Ερντογάν εγκαταστάθηκε και πάλι στην Κωνσταντινούπολη. Φοίτησε σε δευτεροβάθμια θρησκευτική σχολή, ενώ παράλληλα αναγκαζόταν να δουλεύει στον δρόμο για να εξασφαλίσει περισσότερα χρήματα. <ref name="charismatic">{{cite news|title=Turkey's charismatic pro-Islamic leader|url=http://news.bbc.co.uk/2/hi/europe/2270642.stm |work=[[BBC News]]|date=4 November 2002|access-date=23 July 2006}}</ref> Παράλληλα υπήρξε και ερασιτέχνης ποδοσφαιριστής, στην τοπική ομάδας της περιοχής του. Προς τιμή του το στάδιο της γειτονιάς του Κασίμπασα, έδρα της τοπικής ομάδας [[Κασίμπασα Σπορ Κουλουμπού]], έχει πάρει το όνομα του. <ref name="britannicaerdogan">{{cite encyclopedia|url=http://www.britannica.com/EBchecked/topic/913988/Recep-Tayyip-Erdogan|title=Recep Tayyip Erdoğan|encyclopedia=[[Britannica Online Encyclopedia]]|access-date=29 August 2008}}</ref> Σύμφωνα με το επίσημο βιογραφικό του, σπούδασε [[Διοίκηση Επιχειρήσεων]] στη Σχολή Οικονομικών και Εμπορικών Επιστημών της Ανωτάτης Εμπορικής Σχολής του [[Ακσαράι]], σχολή ενταγμένη πλέον ως «Σχολή Οικονομικών και Διοικητικών Επιστημών» του [[Πανεπιστήμιο Μαρμαρά|Πανεπιστημίου του Μαρμαρά]].<ref name="bbcerdogan">{{cite news|url=http://news.bbc.co.uk/2/hi/europe/6900616.stm|title=Profile: Recep Tayyip Erdogan|work=BBC News|access-date=29 August 2008|date=18 July 2007}}</ref> Ωστόσο υπάρχουν αρκετοί που αμφισβητούν είτε ότι φοίτησε <ref>{{Cite news |date=3 June 2016 |title=The curious case of the Turkish President's degree |language=en-GB |work=[[BBC News]] |url=https://www.bbc.com/news/blogs-trending-36436200 |access-date=2022-11-27}}</ref> είτε ότι αποφοίτησε <ref name="oda TV">{{cite web |url=http://www.odatv.com/n.php?n=erdoganin-diplomasi-aslinda-hangi-okuldan-2504141200|title=Erdoğan'ın diploması aslında hangi okuldan |date=25 April 2014 |access-date=3 December 2014 |publisher=odaTV |language=tr |trans-title=Which school is Erdoğan's diploma from}}</ref>, καθώς δεν έχει επιδειχθεί - αν και έχει ζητηθεί - το πτυχίο από το Πανεπιστήμιο.<ref name=":024">{{Cite web |title=Who's who in Politics in Turkey|url=https://tr.boell.org/sites/default/files/ays-tarihvakfi-18x24-boll-r7-eng.pdf |url-status=dead |archive-url=https://web.archive.org/web/20191115005654/https://tr.boell.org/sites/default/files/ays-tarihvakfi-18x24-boll-r7-eng.pdf |archive-date=15 November 2019 |access-date=27 November 2022 |website=[[Heinrich Böll]] Stiftung |pages=215}}</ref> Είναι παντρεμένος με την Εμινέ Γκιουλμπαράν από τις 4 Ιουλίου [[1978]] και έχει 2 γιους και 2 κόρες. == Πρώιμη πολιτική σταδιοδρομία == [[Αρχείο:Tayyip Erdogan in Canakkale (cropped).jpg|thumb|Ο Ταγίπ Ερντογάν ως πρωθυπουργός στο Τσανάκκαλε, 2008]] Την περίοδο των σπουδών του, το 1976 έγινε μέλος Εθνικής Τουρκικής Φοιτητικής Ένωσης ενώ λίγο αργότερα έγινε μέλος του Κόμματος Εθνικής Σωτηρίας. <ref>{{cite web|url=http://www.hurriyetdailynews.com/n.php?n=the-making-of-tayyip-erdogan-2010-10-31|title=The making of Turkey's prime minister|work=Hürriyet Daily News|author=Mustafa Akyoldate=31 October 2010|accessdate=31 October 2010|archive-date=2 November 2010|archive-url=https://web.archive.org/web/20101102151408/http://www.hurriyetdailynews.com/n.php?n=the-making-of-tayyip-erdogan-2010-10-31|url-status=dead}}</ref> Μετά το πραξικόπημα του 1980 ακολούθησε μαζί με τους υποστηρικτές του [[Νετσμεττίν Ερμπακάν|Ερμπακάν]] το Ισλαμιστικό [[Κόμμα της Ευημερίας]], με το οποίο συμμετείχε στο τοπικό συμβούλιο του διαμερίσματος Μπέγιογλου της Κωνσταντινούπολης. Ο Ερντογάν εισήλθε στις ενδιάμεσες κοινοβουλευτικές εκλογές του 1986 ως υποψήφιος στην 6η περιφέρεια της Κωνσταντινούπολης, αλλά δεν κατάφερε να κερδίσει έδρα καθώς το κόμμα του βρέθηκε στην πέμπτη θέση στις ενδιάμεσες εκλογές. Τρία χρόνια αργότερα, ο Ερντογάν έθεσε υποψηφιότητα για δήμαρχος του διαμερίσματος Μπέγιογλου. Τερμάτισε δεύτερος στις εκλογές με 22,8% των ψήφων.<ref>{{cite web |title=Recep Tayyip Erdoğan |url=https://www.biyografya.com/biyografi/15508 |website=www.biyografya.com |access-date=31 March 2022 |language=en}}</ref> Ο Ερντογάν εξελέγη στο κοινοβούλιο το 1991, αλλά του απαγορεύτηκε να πάρει την έδρα του λόγω προνομιακής ψήφου.<ref>{{Cite news|url=https://www.theguardian.com/theobserver/2011/jun/05/observer-profile-recep-erdogan-turkey|title=Recep Tayyip Erdogan: Is 'Papa' still a father figure to Turks? {{!}} Observer profile|last=Beaumont|first=Peter|date=4 June 2011|work=The Guardian|access-date=3 August 2019|language=en-GB|issn=0261-3077}}</ref> === Δήμαρχος Κωνσταντινούπολης (1994–1998) === Στις δημοτικές εκλογές του 1994, ο Ερντογάν έθεσε υποψηφιότητα για δήμαρχος της Κωνσταντινούπολης.<ref>{{cite book |last1=Akdogan |first1=Yalcin |title=Political leadership and Erdoğan |date=27 February 2018 |publisher=Cambridge Scholars Publishing; Unabridged edition |isbn=978-1-5275-0627-5 |page=9}}</ref> Κέρδισε τις εκλογές με 25,19% της λαϊκής ψήφου, καθιστώντας την πρώτη φορά που εκλέγεται δήμαρχος της Κωνσταντινούπολης από το πολιτικό του κόμμα. Υπήρξε ρεαλιστής στην θητεία του, αντιμετωπίζοντας πολλά χρόνια προβλήματα στην Κωνσταντινούπολη, όπως η έλλειψη νερού, η ρύπανση και το κυκλοφοριακό χάος. Το πρόβλημα της λειψυδρίας λύθηκε με την τοποθέτηση νέων αγωγών εκατοντάδων χιλιομέτρων. Το πρόβλημα των σκουπιδιών λύθηκε με τη δημιουργία υπερσύγχρονων εγκαταστάσεων ανακύκλωσης. Ενώ ο Ερντογάν ήταν στην εξουσία, η ατμοσφαιρική ρύπανση μειώθηκε μέσω ενός σχεδίου που αναπτύχθηκε για τη μετάβαση στο [[φυσικό αέριο]]. Άλλαξε τα δημόσια λεωφορεία σε φιλικά προς το [[περιβάλλον]]. Η κυκλοφοριακή συμφόρηση της πόλης μειώθηκε κατασκευάζοντας περισσότερες από πενήντα γέφυρες, οδογέφυρες και αυτοκινητόδρομους. Για την πρόληψη της διαφθοράς, χρησιμοποίησε μέτρα για να διασφαλίσει ότι τα δημοτικά κονδύλια χρησιμοποιούνταν με σύνεση. Ξεπλήρωσε ένα μεγάλο μέρος του χρέος της Κωνσταντινούπολης ύψους δύο δισεκατομμυρίων δολαρίων του Μητροπολιτικού Δήμου και επένδυσε τέσσερα δισεκατομμύρια δολάρια στην πόλη.<ref>{{cite web|url=http://www.worldleaders.columbia.edu/participants/recep-tayyip-erdo%C4%9F|title=Recep Tayyip Erdoğan participated in the World Leaders Forum event, Turkey's Role in Shaping the Future, in November 2008|publisher=[[Columbia University]]|date=12 November 2008|access-date=12 November 2008|url-status=dead|archive-url=https://web.archive.org/web/20100609035001/http://www.worldleaders.columbia.edu/participants/recep-tayyip-erdo%C4%9F|archive-date=9 June 2010}}</ref> Άνοιξε επίσης το Δημαρχείο στους ανθρώπους και δημιούργησε δημοτικές τηλεφωνικές γραμμές.<ref name="nytimes2003">{{cite news|url=https://www.nytimes.com/2003/05/11/magazine/the-erdogan-experiment.html?pagewanted=all&src=pm|work=The New York Times|first=Deborah|last=Sontag|title=The Erdogan Experiment|date=11 May 2003|access-date=3 December 2014}}</ref> Ο Ερντογάν ξεκίνησε το πρώτο φόρουμ των δημάρχων κατά τη διάρκεια της διάσκεψης της Κωνσταντινούπολης, το οποίο οδήγησε σε ένα παγκόσμιο, οργανωμένο κίνημα δημάρχων. Μια επταμελής διεθνής κριτική επιτροπή των Ηνωμένων Εθνών απένειμε ομόφωνα στον Ερντογάν το βραβείο UN-Habitat.<ref name="unhabitat3">{{cite web|url=http://www.unhabitat.org/content.asp?cid=8016&catid=5&typeid=6&subMenuId=0|title=Turkish premier is winner of Rafik Hariri Memorial Award|date=1 March 2010|access-date=1 March 2010|url-status=dead|archive-url=https://web.archive.org/web/20100308235302/http://www.unhabitat.org/content.asp?cid=8016&catid=5&typeid=6&subMenuId=0|archive-date=8 March 2010}}</ref> === Φυλάκιση === Κατά τη διάρκεια της θητείας του ως δήμαρχος Κωνσταντινούπολης το Κόμμα της Ευημερίας κρίθηκε παράνομο από το Τουρκικό Συνταγματικό Δικαστήριο. Στις διαδηλώσεις που ακολούθησαν ο Ερντογάν έγινε ένας από τους κύριους ομιλητές. Τον Δεκέμβριο του 1997, σε διαδήλωση στην περιοχή του Σιίρτ, ο Ερντογάν απήγγειλε ένα ποίημα του Τούρκου εθνικιστή ποιητή των αρχών του 20ού αιώνα [[Ζιγιά Γκιοκάλπ]]. Η δημόσια ανάγνωση του συγκεκριμένου ποιήματος θεωρήθηκε από το δικαστήριο ως προτροπή για τέλεση αδικήματος και υποκίνηση σε θρησκευτικό ή φυλετικό μίσος (άρθρο 312/2 του Τουρκικού Ποινικού Κώδικα).<ref>https://www.huffingtonpost.gr/2017/04/17/diethnes-erdogan-vios-politeia_n_16055228.html</ref> Ο Ερντογάν ωθήθηκε σε παραίτηση από την θέση του δημάρχου το 1998 και τελικά καταδικάστηκε το 1999 σε δεκάμηνη φυλάκιση, που συνοδεύτηκε από αφαίρεση των πολιτικών του δικαιωμάτων για το συγκεκριμένο διάστημα. Η ποινή του ολοκληρώθηκε στις 24 Ιουλίου 1999.Το ποίημα έλεγε: "Οι μιναρέδες είναι οι ξιφολόγχες μας, οι θόλοι είναι τα κράνη μας και οι πιστοί οι στρατιώτες μας Αυτόν τον στρατό περιμένει η θρησκεία μου." === Συνιδρυτής του Κόμματος Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης === Ο Ερντογάν ήταν μέλος πολιτικών κομμάτων που απαγορευόταν συνεχώς από τον στρατό ή τους δικαστές. Την περίοδο που ήταν μέλος στο [[Κόμμα Αρετής|κόμμα της Αρετής]] (1997 - 2001) υπήρχε έντονος προβληματισμός ως προς την επίτευξη ισορροπίας ανάμεσα στις παραδοσιακές πολιτικές και τις μεταρρυθμιστικές. Ο Ερντογάν ήθελε ένα κόμμα που θα μπορούσε να λειτουργεί εντός των ορίων του συστήματος, και επομένως να μην απαγορευθεί όπως οι προκάτοχοί του, το [[Κόμμα Εθνικής Τάξης]], [[Κόμμα Εθνικής Σωτηρίας]] και [[Κόμμα Ευημερίας]]. Ήθελε να δώσει στο κόμμα τον χαρακτήρα ενός συνηθισμένου [[Συντηρητισμός|συντηρητικού κόμματος]] με τα μέλη του να είναι Μουσουλμάνοι Δημοκράτες ακολουθώντας το παράδειγμα των [[Χριστιανοδημοκρατία|Χριστιανοδημοκράτες]] της Ευρώπης. <ref name="nytimes2003"/> Όταν το Κόμμα της Αρετής απαγορεύτηκε και αυτό με τη σειρά του, το 2001, έλαβε χώρα μια οριστική διάσπαση: οι οπαδοί του Νετσμετίν Ερμπακάν ίδρυσαν το [[Κόμμα Ευτυχίας]] (SP) και οι μεταρρυθμιστές ίδρυσαν το [[Κόμμα Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης (Τουρκία) |Κόμμα Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης]] (AKP) υπό την ηγεσία του [[Αμπντουλάχ Γκιουλ]] και του Ταγίπ Ερντογάν. Οι φιλο-μεταρρυθμιστικοί πολιτικοί συνειδητοποίησαν ότι ένα ισλαμικό κόμμα δεν θα γινόταν ποτέ αποδεκτό ως κυβερνών κόμμα από τον κρατικό μηχανισμό έχοντας ταυτόγχρονα και περιορισμένη επιρροή στο εκλογικό σώμα. Το κόμμα AK τοποθετήθηκε εμφατικά ως ένα ευρύ δημοκρατικό συντηρητικό κόμμα με νέους πολιτικούς από το κέντρο (όπως ο [[Αλί Μπαμπατζάν]] και ο [[Μεβλούτ Τσαβούσογλου]]), ενώ σέβεται τους ισλαμικούς κανόνες και αξίες, αλλά χωρίς ρητό θρησκευτικό πρόγραμμα. == Πρωθυπουργός της Τουρκίας == Το νέο κόμμα του Ερντογάν κέρδισε το 34% των ψήφων στις [[Γενικές εκλογές της Τουρκίας|γενικές εκλογές του 2002]]. Το Κόμμα Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης κέρδισε στις εκλογές του 2002, αλλά ο ίδιος δεν μπόρεσε να γίνει άμεσα Πρωθυπουργός, λόγω κωλύματος εκλογιμότητας. Πρωθυπουργός ορίστηκε αρχικά ο στενός του συνεργάτης [[Αμπντουλάχ Γκιουλ]]. Ο Ερντογάν έγινε ο 57ος πρωθυπουργός της Τουρκίας στις 14 Μαρτίου 2003.<ref>{{cite news |title=Erdogan's Towering Role in the AKP |url=https://www.turkeyanalyst.org/publications/turkey-analyst-articles/item/115-erdogans-towering-role-in-the-akp.html |access-date=11 January 2020 |work=turkeyanalyst.org |date=12 March 2008 |language=en}}</ref> Τον Μάιο του 2004, έγινε ο πρώτος [[Τουρκία|Τούρκος]] Πρωθυπουργός που επισκέφθηκε επίσημα την [[Ελλάδα]] από το 1988 και ο πρώτος που είδε τους [[Ισλαμισμός|μουσουλμάνους]] της [[Θράκη|Θράκης]] από το 1952. Στις 14 Απριλίου 2007, περίπου 300.000 άνθρωποι πραγματοποίησαν πορεία στην Άγκυρα για να διαμαρτυρηθούν για την πιθανή υποψηφιότητα του Ερντογάν στις προεδρικές εκλογές του 2007, φοβούμενοι ότι εάν εκλεγόταν πρόεδρος, θα άλλαζε τον κοσμικό χαρακτήρα του τουρκικού κράτους.<ref>{{cite news|url=http://news.bbc.co.uk/2/hi/europe/6554851.stm|title=Secular rally targets Turkish PM|work=BBC News|date=14 April 2007|accessdate=6 December 2014}}</ref> Ο Ερντογάν ανακοίνωσε στις 24 Απριλίου 2007 ότι το κόμμα είχε προτείνει τον Αμπντουλάχ Γκιουλ ως υποψήφιο του Κόμματος Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης στις προεδρικές εκλογές.<ref>{{cite news|url=http://www.islamweb.net/emainpage/articles/139006/turkish-foreign-minister-to-stand-for-presidency|title=Turkish foreign minister to stand for presidency|publisher=Al Jazeera|date=25 April 2007|access-date=6 December 2014}}</ref> Οι διαδηλώσεις συνεχίστηκαν τις επόμενες αρκετές εβδομάδες, με πάνω από ένα εκατομμύριο κόσμο να αναφέρουν ότι συμμετείχαν σε συγκέντρωση της 29ης Απριλίου στην Κωνσταντινούπολη, <ref name=Reuters29>{{cite news|url= https://www.reuters.com/article/worldNews/idUSL2910950920070429|title=One million Turks rally against government|work=[[Reuters]]|accessdate=30 April 2007|date=29 April 2007|last=De Bendern|first=Paul}}</ref> δεκάδες χιλιάδες σε ξεχωριστές διαδηλώσεις στις 4 Μαΐου στη Μανίσα και το Τσανάκκαλε,<ref name="Milliyet">{{cite web|url=http://www.milliyet.com.tr/2007/05/04/guncel/axgun01.html|title=Saylan: Manisa mitingi önemli|work=[[Milliyet]]|language=tr|trans-title=Saylan: Important rally in Manisa|last=Avci|first=Ümran|accessdate=4 May 2007|date=4 May 2007}}</ref> και ένα εκατομμύριο στη Σμύρνη στις 13 Μαΐου.<ref name="swissinfo">{{cite web|url=http://www.swissinfo.org/eng/international/ticker/detail/Turks_protest_ahead_of_early_elections.html?siteSect=143&sid=7813908&cKey=1179061645000|title=Turks protest ahead of early elections|work=[[Swissinfo]]|date=13 May 2007|accessdate=13 May 2007|archive-url=https://web.archive.org/web/20070930222218/http://www.swissinfo.org/eng/international/ticker/detail/Turks_protest_ahead_of_early_elections.html?siteSect=143&sid=7813908&cKey=1179061645000|archive-date=30 September 2007|last=De Bendern|first=Paul}}</ref> Το Κόμμα Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης πέτυχε μεγάλη νίκη στις βουλευτικές εκλογές που έγιναν πρόωρα στις 22 Ιουλίου 2007, αποσπώντας ποσοστό 46,54% και καταλαμβάνοντας 340 έδρες.<ref>{{cite news |title=Mesajı anladık |author=Turan Yılmaz |url=http://www.hurriyet.com.tr/secim/6942407.asp |newspaper=Hürriyet Daily News |language=tr|trans-title=Message understood |date=23 July 2007 |place=Ankara |access-date=30 July 2012}}</ref> Το κεμαλικό Ρεμπουμπλικανικό Λαϊκό Κόμμα έλαβε το 20,79% των ψήφων και 112 έδρες, ενώ 14,25% και 71 έδρες πήραν οι Γκρίζοι Λύκοι του ακροδεξιού Κόμματος Εθνικιστικής Δράσης.<ref>[http://news.in.gr/world/article/?aid=818901 Σαρωτική επικράτηση Ερντογάν στις εκλογές της Τουρκίας], in.gr, 22-7-2007.</ref> Κατόπιν της νίκης αυτής, ο Ερντογάν ορκίστηκε ξανά πρωθυπουργός. [[Αρχείο:Recep Tayyip Erdoğan and George Papandreou, Greece May 2010 3.jpg|thumb|left|250px|Ο Ερντογάν με τον [[Γιώργος Παπανδρέου|Γιώργο Παπανδρέου]] σε συνάντηση στην [[Αθήνα]] τον Μάϊο του 2010]] Το κόμμα του Ερντογάν ήρθε πρώτο στις δημοτικές εκλογές, που διενεργήθηκαν στις 29 Μαρτίου του 2009, αλλά με μειωμένη τη δύναμή του σε σχέση με τις βουλευτικές του 2007. Οι εκλογές αμαυρώθηκαν από επεισόδια βίας στις κουρδικές επαρχίες, με απολογισμό έξι νεκρούς και πολλούς τραυματίες.<ref>[http://www.in.gr/news/article.asp?lngEntityID=999755 in.gr] {{Webarchive|url=https://web.archive.org/web/20090402140539/http://www.in.gr/news/article.asp?lngEntityID=999755 |date=2009-04-02 }}, Βίαια επεισόδια με νεκρούς κατά τις δημοτικές εκλογές στην Τουρκία, 29 Μαρτίου 2009.</ref> Στις εκλογές του Ιουνίου 2011, το κυβερνών κόμμα του Ερντογάν κέρδισε 327 έδρες (49,83% των ψήφων) καθιστώντας τον Ερντογάν τον μοναδικό πρωθυπουργό στην ιστορία της Τουρκίας που κέρδισε τρεις συνεχόμενες γενικές εκλογές, λαμβάνοντας κάθε φορά περισσότερες ψήφους από τις προηγούμενες εκλογές. Το δεύτερο κόμμα, το Ρεπουμπλικανικό Λαϊκό Κόμμα, έλαβε 135 έδρες (25,94%), το εθνικιστικό Κόμμα Εθνικιστικής Δράσης έλαβε 53 έδρες (13,01%) και οι Ανεξάρτητοι έλαβαν 35 έδρες (6,58%).<ref>{{cite news|url=http://www.turkishweekly.net/news/116073/turkey-39-s-ruling-ak-party-wins-elections-with-49-83-percent-vote.html|title=Turkey's Ruling AK Party Wins Elections with 49.83 Percent Vote|work=The journal of Turkish Weekly|access-date=6 December 2014|date=13 June 2011|url-status=dead|archive-url=https://web.archive.org/web/20141209195647/http://www.turkishweekly.net/news/116073/turkey-39-s-ruling-ak-party-wins-elections-with-49-83-percent-vote.html|archive-date=9 December 2014}}</ref> ===Επίσημες επισκέψεις στην Ελλάδα=== Στις 14 Μαΐου [[2010]] ο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, συνοδευόμενος από τον υπουργό εξωτερικών της Τουρκίας [[Αχμέτ Νταβούτογλου]] και από 320 Τούρκους επιχειρηματίες, ξεκίνησε επίσημη διήμερη επίσκεψη στην Ελλάδα, χαρακτηριζόμενη ιστορική. Στο διεθνές αεροδρόμιο Αθηνών, κατά την εθιμοτυπία τον υποδέχθηκε ο [[Αντιπρόεδρος της Κυβέρνησης της Ελλάδας]] [[Θεόδωρος Γ. Πάγκαλος|Θ. Πάγκαλος]] και στη συνέχεια επισκέφθηκε τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, τον Πρωθυπουργό στο Μέγαρο Μαξίμου και στη συνέχεια τον Πρόεδρο της Βουλής.<ref>{{cite web|author= FLASH TEAM|title= Ιστορική επίσκεψη Ερντογάν στην Αθήνα|url= https://www.flash.gr/greece/1105419/istoriki-episkepsi-erntogan-stin-athina|publisher= FLASH GR|date= 13 Μαΐου 2010|accessdate= 20 Δεκεμβρίου 2022|archive-date= 2022-12-20|archive-url= https://web.archive.org/web/20221220191425/https://www.flash.gr/greece/1105419/istoriki-episkepsi-erntogan-stin-athina|url-status= }}</ref> Κατά την παραμονή του συνομολογήθηκαν 21 συμφωνίες-μνημόνια συνεργασίας των δύο χωρών σε διάφορα θέματα. Επίσης πραγματοποιήθηκε η ιδρυτική συνεδρίαση του «Ανωτάτου Συμβουλίου Συνεργασίας Ελλάδος Τουρκίας». <ref>https://www.mfa.gr/zitimata-ellinotourkikon-sheseon/eidikotera-keimena/koino-anakoinothen-ellados-tourkias.html</ref> == Πρόεδρος της Τουρκίας == Ο Ερντογάν ορκίστηκε στις 28 Αυγούστου 2014 και έγινε ο 12ος πρόεδρος της Τουρκίας. Όρκισε ως νέο πρωθυπουργό τον Αχμέτ Νταβούτογλου στις 29 Αυγούστου. Όταν ρωτήθηκε για το χαμηλότερο από το αναμενόμενο ποσοστό ψήφων του 51,79%, φέρεται να απάντησε, "υπήρχαν ακόμη και εκείνοι που δεν συμπαθούσαν τον Προφήτη. Εγώ, ωστόσο, κέρδισα το 52%".<ref>{{cite web|url=http://nediyor.com/2014/08/14/dusuk-oy-elestirilerine-peygamberli-yanit-iddiasi/|title=Düşük oy eleştirilerine "Peygamber"li yanıt iddiası|work=nediyor.com|url-status=dead|archive-url=https://web.archive.org/web/20150212222511/http://nediyor.com/2014/08/14/dusuk-oy-elestirilerine-peygamberli-yanit-iddiasi/|archive-date=12 February 2015}}</ref> Αναλαμβάνοντας την Προεδρία, ο Ερντογάν επικρίθηκε επειδή δήλωσε ανοιχτά ότι δεν θα διατηρήσει την παράδοση της προεδρικής ουδετερότητας.<ref>{{cite web|url=http://www.cnnturk.com/haber/turkiye/erdogan-secilirsem-tarafsiz-olmayacagim|title=Erdoğan: "Seçilirsem tarafsız olmayacağım"|language=tr|trans-title=Erdoğan: "I will not be impartial if selected"|date=7 August 2014|access-date=3 December 2014|work=CNNTürk}}</ref> Ο Ερντογάν έχει επίσης δηλώσει την πρόθεσή του να επιδιώξει έναν πιο ενεργό ρόλο ως πρόεδρος, όπως η πρόσκληση του υπουργικού συμβουλίου.<ref>{{cite news|url=https://news.yahoo.com/erdogan-vows-strong-turkey-final-election-rally-174303362.html|title=Turkey's Erdogan prepares for strongman president role|last1=Ozerkan|first1=Fulya|last2=Williams|first2=Stuart|publisher=Yahoo! News|date=11 August 2014|accessdate=27 November 2014}}</ref> Η αντιπολίτευση υποστήριξε ότι ο Ερντογάν θα συνεχίσει να επιδιώκει τη δική του πολιτική ατζέντα, ελέγχοντας την κυβέρνηση, ενώ ο νέος πρωθυπουργός του Αχμέτ Νταβούτογλου θα ήταν πειθήνιος και υποχωρητικός.<ref name="foxnews.com">{{cite news|url=http://www.foxnews.com/world/2014/08/21/turkey-davutoglu-expected-to-be-docile-prime-minister-with-erdogan-calling/|title=Turkey's Davutoglu expected to be a docile Prime Minister with Erdogan calling the shots|agency=Associated Press|publisher=Fox News|date=21 August 2014|accessdate=27 November 2014}}</ref> Επιπλέον, η κυριαρχία των πιστών υποστηρικτών του Ερντογάν στο υπουργικό συμβούλιο του Νταβούτογλου πυροδότησε εικασίες ότι ο Ερντογάν σκόπευε να ασκήσει ουσιαστικό έλεγχο στην κυβέρνηση.<ref>{{cite news|url=https://online.wsj.com/articles/new-turkish-cabinet-shows-continuity-with-erdogan-legacy-1409312847|title=New Turkish Cabinet Shows Continuity With Erdogan Legacy|author=Yeliz Candemir|date=29 August 2014|newspaper=The Wall Street Journal|accessdate=27 November 2014}}</ref> === Προεδρικές εκλογές του 2014 === Την 1η Ιουλίου 2014, ο Ερντογάν ανακοίνωσε την υποψηφιότητά του ως πρόεδρος του AKP στις προεδρικές εκλογές της Τουρκίας. Την υποψηφιότητά του ανακοίνωσε ο αντιπρόεδρος του AKP, Μεχμέτ Αλί Σαχίν. Ο Ερντογάν εξελέγη για πρώτη φορά Πρόεδρος της Τουρκίας στον πρώτο γύρο των εκλογών με 51,79% των ψήφων. Ο κοινός υποψήφιος των CHP, MHP και 13 άλλων κομμάτων της αντιπολίτευσης και πρώην γενικός γραμματέας του Οργανισμού Ισλαμικής Συνεργασίας Εχμελεντίν Ιχσανόγλου κέρδισε το 38,44% των ψήφων. Ο υποψήφιος του HDP [[Σελαχετίν Ντεμιρτάς]] κέρδισε 9,76%.<ref>{{cite web |title=Yurt içi, yurt dışı ve gümrük sandıkları dahil cumhurbaşkanı seçim sonucu |trans-title=Presidential election results including domestic, foreign and customs ballot boxes |url=http://www.ysk.gov.tr/ysk/content/conn/YSKUCM/path/Contribution%20Folders/HaberDosya/2014CB-Kesin-416_d_Genel.pdf |publisher=[[Supreme Electoral Council of Turkey]] |date=15 August 2014 |accessdate=26 March 2015 |archive-date=4 March 2016 |archive-url=https://web.archive.org/web/20160304032009/http://www.ysk.gov.tr/ysk/content/conn/YSKUCM/path/Contribution%20Folders/HaberDosya/2014CB-Kesin-416_d_Genel.pdf |url-status=dead }}</ref> === Προεδρικές εκλογές του 2018 === Οι τουρκικές προεδρικές εκλογές του 2018 πραγματοποιήθηκαν ως μέρος των γενικών εκλογών του 2018, παράλληλα με τις βουλευτικές εκλογές την ίδια ημέρα. Μετά την έγκριση των συνταγματικών αλλαγών από το δημοψήφισμα που διεξήχθη το 2017, ο εκλεγμένος Πρόεδρος θα είναι ταυτόχρονα αρχηγός του κράτους και αρχηγός της κυβέρνησης της Τουρκίας, καταργώντας το αξίωμα του πρωθυπουργού.<ref>{{cite web|url=https://www.theguardian.com/world/live/2017/apr/16/turkey-referendum-recep-tayyip-erdogan-votes-presidential-powers |title=Turkey referendum: Erdoğan wins vote amid dispute over ballots – as it happened |work=The Guardian|date=16 April 2017 |accessdate=23 October 2017}}</ref> Ο Ερντογάν δήλωσε την υποψηφιότητά του με τη Λαϊκή Συμμαχία στις 27 Απριλίου 2018. Η κύρια αντιπολίτευση του Ερντογάν, το Ρεπουμπλικανικό Λαϊκό Κόμμα, όρισε τον [[Μουχαρέν Ιντζέ]], μέλος της κοινοβουλευτικής αντιπολίτευσης γνωστός για τις έντονες ομιλίες κατά του Ερντογάν.<ref>{{cite news|title=Turkey's main opposition nominates combative former teacher to challenge Erdogan|date=4 May 2018|url=https://www.reuters.com/article/us-turkey-election/turkeys-main-opposition-nominates-combative-former-teacher-to-challenge-erdogan-idUSKBN1I50V4|work=Reuters|accessdate=6 May 2018|last1=Solaker|first1=Gulsen}}</ref> Άλλοι υποψήφιοι ήταν: η [[Μεράλ Ακσενέρ]], η ιδρύτρια και ηγέτιδα του Καλού Κόμματος,,<ref>{{Cite news|url=https://www.ntv.com.tr/turkiye/iyi-parti-genel-baskani-aksener-100-bin-imzayla-cumhurbaskani-adayi-olacagim,bDEX_kvnB065HK_Y2E_tnw|title=100 bin imzayla Cumhurbaşkanı adayı olacağım|date=18 April 2018|publisher=NTV|accessdate=19 April 2018}}</ref> ο Τεμέλ Καραμολάογλου και ο Ντογκού Περιντσέκ, ο ηγέτης του Πατριωτικού Κόμματος, οι οποίοι συγκέντρωσαν τις 100.000 υπογραφές που απαιτούνταν για την υποψηφιότητα. Η Λαϊκή Συμμαχία με την οποία ήταν υποψήφιος ο Ερντογάν κέρδισε το 52,59% των ψήφων. === Προεδρικές εκλογές του 2023 === Για τις προεδρικές εκλογές του 2023 η υποψηφιότητά του Ερντογάν αμφισβητήθηκε καθώς ξεκίνησε την εκστρατεία του τον Ιούνιο του 2022, <ref>{{Cite web |date=2022-06-10 |title=Turkish leader Erdogan says he will run for reelection next year |url=https://www.latimes.com/world-nation/story/2022-06-10/turkey-erdogan-run-reelection-next-year |accessdate=2023-01-28 |website=[[Los Angeles Times]] |language=en-US}}</ref> αλλά η αντιπολίτευση υποστηρίζει ότι μια τρίτη προεδρική θητεία θα παραβίαζε το σύνταγμα.<ref>{{Cite web |date=27 January 2023 |title=Table of Six: Legally Erdoğan cannot run for a third term on May 14 |url=https://bianet.org/english/politics/273383-table-of-six-legally-erdogan-cannot-run-for-a-third-term-on-may-14 |website=[[Bianet]]}}</ref> == Αποτυχημένο πραξικόπημα == {{Δείτε|Απόπειρα πραξικοπήματος το 2016 στην Τουρκία}} Στις [[15 Ιουλίου]] [[2016]], μέρος του τουρκικού στρατού οργάνωσε πραξικόπημα για την ανατροπή της κυβέρνησης. Οι πραξικοπηματίες προσπάθησαν να συλλάβουν τον Ερντογάν, ο οποίος εκείνη την ημέρα ήταν σε ξενοδοχείο στη Μαρμαρίδα, αλλά δεν τα κατάφεραν. Μέσω τηλεφώνου κάλεσε το λαό να μην υπακούσει τους πραξικοπηματίες, την ώρα που στρατιωτικές δυνάμεις πιστές στην κυβέρνηση αναλάμβαναν σταδιακά τον έλεγχο.<ref>{{cite web |url=https://www.theguardian.com/world/2016/jul/18/military-coup-was-well-planned-and-very-nearly-succeeded-say-turkish-officials |title=Military coup was well planned and very nearly succeeded, say Turkish officials |publisher=The Guardian |date=2016-07-18 |accessdate=2016-07-31 |author=Shaheen, Kareem}}</ref> Για το πραξικόπημα ο Ερντογάν, όπως και άλλοι κρατικοί αξιωματούχοι, κατηγόρησε ως υπαίτιο τον [[Φετουλάχ Γκιουλέν]].<ref>{{cite web |url=http://www.tovima.gr/world/article/?aid=816651 |title=Ερντογάν στο Al Jazeera: Μπορεί να υπήρξε ξένος δάκτυλος στο πραξικόπημα |publisher=Το Βήμα |date=2016-07-20 |accessdate=2016-07-31}}</ref> == Κριτική == === Προεδρικό Μέγαρο === Ο Ερντογάν δέχθηκε επίσης έντονη κριτική για την κατασκευή μιας νέας επίσημης κατοικίας που ονομάζεται Προεδρικό Συγκρότημα, η οποία καταλαμβάνει περίπου 50 στρέμματα δασικής φάρμας στην Άγκυρα.<ref>[http://www.hurriyetdailynews.com/erdogans-ak-saray-likened-to-alamut-castle-ceausescus-palace.aspx?pageID=238&nID=73936&NewsCatID=338# Erdoğan's 'Ak Saray' likened to Alamut Castle, Ceausescu's Palace](www.hurriyetdailynews.com. Retrieved 9 April 2016)</ref><ref>{{cite news|url=http://mobile.nytimes.com/2014/11/01/world/europe/erdogan-uses-conflict-to-consolidate-power.html?referrer|title=Turkis Leader, Using Conflicts, Cements Power|author=Tim Arango|work=The New York Times|date=31 October 2014|access-date=27 November 2014}}</ref> Δεδομένου ότι η περιοχή είναι προστατευόμενη εκδόθηκαν αρκετές δικαστικές εντολές για να σταματήσει η κατασκευή του νέου παλατιού, αν και οι οικοδομικές εργασίες συνεχίστηκαν.<ref>{{cite web|url=http://therealdeal.com/blog/2014/11/01/turkish-president-drops-350m-on-new-palace/|title=Turkish President drops $350m on new palace|author=Christopher Cameron|work=The Real Deal: New York Real Estate News|date=1 November 2014|accessdate=27 November 2014}}</ref> Η αντιπολίτευση περιέγραψε την κίνηση ως σαφή περιφρόνηση του κράτους δικαίου.<ref>{{cite web|url=http://www.cumhuriyet.com.tr/haber/turkiye/136319/Erdogan_dan__Kac-Ak_Saray__icin_yorum.html|title=Erdoğan'dan 'Kaç-Ak Saray' için yorum|language=tr|trans-title=How Erdoğan's 'illegal palace' looks|date=1 November 2014|accessdate=3 December 2014|work=Cumhuriyet}}</ref> Το έργο δέχτηκε έντονη κριτική και διατυπώθηκαν ισχυρισμοί για διαφθορά κατά τη διαδικασία κατασκευής, της καταστροφής της άγριας ζωής και της πλήρους εξάλειψης του ζωολογικού κήπου προκειμένου να ανοίξει ο δρόμος για το νέο συγκρότημα. <ref>{{cite news|url=http://www.todayszaman.com/national_critical-media-block-imposed-on-ak-saray-opening-amid-graft-concerns_362922.html|title=Critical media block imposed on 'Ak Saray' amid opening graft concerns|newspaper=Today's Zaman|date=29 October 2014|access-date=27 November 2014|url-status=dead|archive-url=https://web.archive.org/web/20141125103048/http://www.todayszaman.com/national_critical-media-block-imposed-on-ak-saray-opening-amid-graft-concerns_362922.html|archive-date=25 November 2014}}</ref> Το Λευκό Παλάτι σχεδιάστηκε αρχικά ως νέο γραφείο για τον Πρωθυπουργό. Ωστόσο, με την ανάληψη της προεδρίας, ο Ερντογάν ανακοίνωσε ότι το παλάτι θα γίνει το νέο Προεδρικό Μέγαρο, ενώ το Μέγαρο Τσανκάγια θα χρησιμοποιηθεί από τον Πρωθυπουργό. Η κίνηση θεωρήθηκε ως μια ιστορική αλλαγή αφού το Μέγαρο Τσανκάγια χρησιμοποιήθηκε ως το εμβληματικό γραφείο της προεδρίας από την έναρξή του. Το Προεδρικό Συγκρότημα έχει σχεδόν 1.000 δωμάτια και κόστισε 270 εκατομμύρια ευρώ, οδηγώντας σε έντονες κριτικές σε μια εποχή που τα ατυχήματα στα ορυχεία και τα δικαιώματα των εργαζομένων κυριαρχούσαν στην ατζέντα.<ref>{{cite web|url=http://www.zaman.com.tr/gundem_ak-saray-alman-basininda_2254265.html|title='Ak-Saray' Alman basınında|language=tr|trans-title=Ak Saray in the German press|date=30 October 2014|accessdate=3 December 2014|work=Zaman|url-status=dead|archive-url=https://web.archive.org/web/20141201150226/http://www.zaman.com.tr/gundem_ak-saray-alman-basininda_2254265.html|archive-date=1 December 2014}}</ref><ref>{{cite web|url=http://www.al-monitor.com/pulse/originals/2014/09/turkey-erdogan-white-palace-presidential-residence.html##ixzz3GQJqZp00|title=Erdogan's $350m presidential palace|work=Al-Monitor|author=Kadri Gursel|date=17 September 2014|access-date=27 November 2014}}</ref> Στις 29 Οκτωβρίου 2014, ο Ερντογάν επρόκειτο να πραγματοποιήσει δεξίωση για την Ημέρα της Δημοκρατίας στο νέο παλάτι για να τιμήσει την 91η επέτειο της Δημοκρατίας της Τουρκίας και να εγκαινιάσει επίσημα το Προεδρικό Μέγαρο . Ωστόσο, αφού οι περισσότεροι προσκεκλημένοι ανακοίνωσαν ότι θα μποϊκοτάρουν την εκδήλωση καθώς συνέβη ένα ατύχημα στο ορυχείο στην περιοχή Ερμενέκ στο Καραμάν, η δεξίωση τελικά ακυρώθηκε.<ref>{{cite web|url=http://www.hurriyet.com.tr/gundem/27477903.asp|title=29 Ekim resepsiyonu iptal|language=tr|trans-title=29 October reception cancelled|date=30 October 2014|accessdate=3 December 2014}}</ref> ==Παραπομπές== <references /> {{commonscat}} {{πολιτικός-επέκταση}} {{Πρόεδροι της Τουρκίας}} {{Πρωθυπουργοί της Τουρκίας}} {{Οι Ηγέτες της G-20}} {{Authority control}} {{DEFAULTSORT:Ερντογαν, Ρετζ}} [[Κατηγορία:Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν| ]] [[Κατηγορία:Πρωθυπουργοί της Τουρκίας]] [[Κατηγορία:Ηγέτες εν ενεργεία]] [[Κατηγορία:Τούρκοι βουλευτές]] [[Κατηγορία:Πρόεδροι της Τουρκικής Δημοκρατίας]] [[Κατηγορία:Δήμαρχοι Κωνσταντινούπολης]] [[Κατηγορία:Αρνητές της γενοκτονίας των Αρμενίων]]'