Γεράρδος Α΄ του Χόλσταϊν-Ιτσεχό
 |
Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές. |
| Γεράρδος Α΄ του Χόλσταϊν-Ιτσεχό | |
|---|---|
| Γενικές πληροφορίες | |
| Γέννηση | 1232 |
| Θάνατος | 21 Δεκεμβρίου 1290 |
| Τόπος ταφής | Βερολίνο |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | αριστοκράτης |
| Οικογένεια | |
| Σύζυγος | Ελισάβετ του Μεκλεμβούργου[1] Αλέσσια (από 1280)[1] |
| Τέκνα | Χέλβιγκ του Χόλσταϊν Ερρίκος Α΄ του Χόλσταϊν-Ρέντσμπουργκ Αδόλφος ΣΤ΄ του Χόλσταϊν-Σάουμμπουργκ Γεράρδος Β΄ του Χόλσταϊν-Πλεν Elisabeth von Holstein-Itzehoe[2] Albrecht von Holstein-Itzehoe[2] Bruno von Schauenburg[2] Otto von Schauenburg[2] Mechtilde von Schauenburg[2] Λιουτγάρδη του Χόλσταϊν-Ίτσεχο[2] Johann von Schauenburg[2] Elisabeth von Holstein[3] |
| Γονείς | Αδόλφος Δ΄ του Χόλσταϊν και Χάιλβιχ του Λίππε |
| Αδέλφια | Ιωάννης Α΄ του Χόλσταϊν-Κιέλου Ματθίλδη του Χόλσταϊν |
| Οικογένεια | Οίκος του Σάουμμπουργκ |
 Σχετικά πολυμέσα | |
Ο Γεράρδος Α΄, γερμαν. Gerhard I (1232 - 21 Δεκεμβρίου 1290) από τον Οίκο του Σάουμμπουργκ ήταν κόμης του Χόλσταϊν-Ιτσεχό.
Βιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ήταν ο δευτερότοκος γιος του Αδόλφου Δ΄ κόμη του Χόλσταϊν και της Χάιλβιχ, κόρης του Χέρμαν Β΄ κυρίου του Λίππε.
Το 1238 ο πατέρας του αποσύρθηκε σε μονή και τον διαδέχθηκαν ο Γεράρδος Α΄ με τον μεγαλύτερο αδελφό του Ιωάννη Α΄. Ήταν ανήλικοι και επίτροπος ανέλαβε ο σύζυγος της μεγάλης αδελφής τους Ματθίλδης, Άβελ των Έστριντσεν, δούκας τού Σλέσβιχ, μετέπειτα βασιλιάς της Δανίας. Όταν ενηλικιώθηκαν ανέλαβαν από κοινού την εξουσία. Το 1255 κατέληξαν σε εμπορική συμφωνία με τη Λυβέκη.
Το 1261 απεβίωσε ο πατέρας τους και οι δύο αδελφοί μοίρασαν το Χόλσταϊν: ο Ιωάννης Α΄ έλαβε το Κίελο και ο Γεράρδος Α΄ το Ιτσεχό. Ο Ιωάννης Α΄ είχε τις περιοχές Κίελο, Βάγκρια και Ανατολικό Χόλσταϊν με έδρα του το Κίελο· ο Γεράρδος Α΄ είχε τις περιοχές Στόρμαρν, Πλεν και Σάουμμπουργκ με έδρα του το Ιτσεχό. Όταν αργότερα ο Ιωάννης Α΄ ανέκτησε το Ρέντσμπουργκ από τη Δανία, το αντάλλαξε με το Ζέγκεμπεργκ του αδελφού του.
Ο Γεράρδος Α΄ ίδρυσε αρκετές κώμες για να αναπτυχθεί το Χόλσταϊν και να ελεγχθεί η επικράτεια. Οργάνωσε τη διοίκηση. Έκανε πόλεμο με την αρχιεπισκοπή της Βρέμης, την πόλη της Λυβέκης και τους γαιοκτήμονες της κομητείας του. Το 1262 κέρδισε στη μάχη των Βάλτων του Λο. Το επόμενο έτος ο Ιωάννης Α΄ απεβίωσε και ο Γεράρδος Α΄ έγινε επίτροπος του Κιέλου & Ζέγκεμπεργκ για τους ανιψιούς του. Απεβίωσε το 1290 και οι τρεις γιοι του διαίρεσαν το Ιτσεχό σε Πλεν, Πίνεμπεργκ και Ρέντσμπουργκ.
Στη βούλα του η επιγραφή είναι: S[IGILLVM] GERERDI COMITIS HOLTSATIE ET DE SCOWENB[O]RCH.
Οικογένεια[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Νυμφεύτηκε πρώτα περ. το 1250 την Ελισάβετ, κόρη του Ιωάννη Α΄, κυρίου του Μεκλεμβούργου και είχε τέκνα:
- Λιούτγκαρντ π. 1251-μετά το 1289, παντρεύτηκε πρώτα τον Ιωάννη των Γουέλφων, δούκα του Μπράουνσβαϊγκ-Λύνεμπουργκ και μετά τον Αλβέρτο Α΄, πρίγκιπα του Άνχαλτ-Τσέρμπστ
- Ιωάννης 1253-π. 1272, ιερέας στο Αμβούργο
- Γεράρδος Β΄ 1254-1312, κόμης του Χόλσταϊν-Πλεν
- Αδόλφος ΣΤ΄ 1256-1315, κόμης του Χόλσταϊν-Σάουμμπουργκ
- Ερρίκος Α΄ 1258-1304, κόμης του Χόλσταϊν-Ρέντσμπουργκ
- Ελισάβετ απεβ. πριν το 1284, παντρεύτηκε τον Μπούρχαρντ, κόμη του Βέλπε
- Αλβέρτος απεβ. μεταξύ 1272-1281
- Χέντβιχ πριν το 1264-π. 1325, παντρεύτηκε τον Μάγκνους Γ΄ της Σουηδίας
- Ματθίλδη, παντρεύτηκε τον Ιωάννη, κόμη του Βούνστορφ
- Μπρούνο μετά το 1272-προ του 1289
- Όθων
Περί το 1280 απεβίωσε η Ελισάβετ και ο Γεράρδος Α΄ έκανε δεύτερο γάμο με την Αδελαΐδα/Αλέσσια, κόρη του Βονιφατίου Β΄, μαρκησίου του Μομφερράτου· δεν απέκτησαν απογόνους.
Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- K. Jansen (1878), "Gerhard I. (Graf von Holstein und in Schauenburg)", Allgemeine Deutsche Biographie (ADB) (γερμ.), 8, Leipzig: Duncker & Humblot, p. 737
- Wilhelm Koppe (1964), "Gerhard I.", Neue Deutsche Biographie (NDB) (γερμ.), 6, Berlin: Duncker & Humblot, pp. 265–266
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ 1,0 1,1 p11292.htm#i112911. Ανακτήθηκε στις 7 Αυγούστου 2020.
- ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 2,4 2,5 2,6 Darryl Roger Lundy: (Αγγλικά) The Peerage.
- ↑ Leo van de Pas: (Αγγλικά) Genealogics. 2003.
|