Βελζεβούλ
 |
Το λήμμα δεν περιέχει πηγές ή αυτές που περιέχει δεν επαρκούν. |
Η ονομασία Βελζεβούλ, Βάαλ-ζεβούβ είναι ένα σύγχρονο όνομα για το Κακό
Στις Χριστιανικές και Βιβλικές πηγές, το όνομα "Βελζεβούλ" είναι μια εναλλακτική ονομασία του διαβόλου. Στην Χριστιανική δαιμονολογία, ο Βελζεβούλ είναι ένας από τους επτά πρίγκιπες της Κολάσεως, σύμφωνα με τις απόψεις της Καθολικής Εκκλησίας για την Κόλαση. Το "Λεξικόν της Κολάσεως" (Dictionnaire Infernal) περιγράφει τον Βελζεβούλ ως μια δαιμονική μύγα, που είναι γνωστή και ως "Άρχοντας των Μυγών".
Belzebub (ή Βελζεβούλ)
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Εισαγωγή
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Ο Belzebub ή Βελζεβούλ (Beelzebub) είναι δαιμονική μορφή της χριστιανικής δαιμονολογίας, με παρουσία στη λογοτεχνία, φιλοσοφία, εσωτερικές παραδόσεις και τη λαϊκή κουλτούρα. Το όνομά του συνδέεται με τον Βάαλ και μεταφράζεται συχνά ως «Κύριος των Μυγών». Θεωρείται ένας από τους Επτά Πρίγκιπες της Κόλασης, συχνά δεύτερος μετά τον Σατανά.
Ετυμολογία και Βιβλική Προέλευση
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Η πρώτη αναφορά στον Beelzebub βρίσκεται στη Βίβλο, στο Β' Βασιλέων 1:2–6. Ο βασιλιάς Οχοζίας ζητά χρησμό από τον θεό Βάαλ-Ζεβούβ της Ακκαρών, πράξη που καταδικάζεται από τον προφήτη Ηλία. Το όνομα πιστεύεται ότι αποτελεί παραφθορά του Baal-Zebul («Άρχοντας των Ουρανών»), που χρησιμοποιήθηκε υποτιμητικά.
Ο Beelzebub εμφανίζεται επίσης στο Κατά Ματθαίον Ευαγγέλιο (12:24), ως ο άρχων των δαιμόνων.
Μεσαιωνική και Νεότερη Δαιμονολογία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Ο Belzebub κατέχει εξέχουσα θέση σε μεσαιωνικά και αποκρυφιστικά έργα:
- Στην Pseudo-Monarchia Daemonum (1577) του Johann Weyer
- Στο Dictionnaire Infernal (1863) του Collin de Plancy – ως πρίγκιπας της Αλαζονείας
- Στα grimoires Grimorium Verum και Livre des Esperitz
Κατά τον 17ο–18ο αιώνα, εμφανίζεται σε περιπτώσεις εξορκισμών (π.χ. Louviers, Γαλλία).
Θεολογική και Συμβολική Ανάλυση
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Ο Beelzebub συχνά θεωρείται μέλος της λεγόμενης "Infernal Τριάδας" μαζί με τους Lucifer και Astaroth. Αντιπροσωπεύει:
- Φθορά και αποσύνθεση
- Κυριαρχία του υλικού πάνω στο πνευματικό
- Εξουσία μέσω πειρασμού και διαφθοράς
Συμβολισμοί:
- Ζώο: Μύγα
- Στοιχεία: Αέρας, Φωτιά
- Χρώματα: Μαύρο, κόκκινο, χρυσό
- Πλανήτες: Ήλιος, Άρης
- Ημέρα: Κυριακή ή Τρίτη
Στη Λογοτεχνία και τη Φιλοσοφία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Paradise Lost (1667) – John Milton
- The Temptation of Saint Anthony – Gustave Flaubert
- Lord of the Flies – William Golding
- Beelzebub’s Tales to His Grandson – G.I. Gurdjieff
Στη Λαϊκή Κουλτούρα
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Anime & Manga
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Video Games
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Shin Megami Tensei / Persona
- Diablo III – Belial
- Bayonetta, Doom, The Binding of Isaac
Μουσική
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Bohemian Rhapsody – Queen
- Behemoth (band), Cradle of Filth, Ghost (band)
- The Girls of Porn – Mr. Bungle
- Βεελζεβούλ – Γιώργος Νταλάρας, Θάνος Μικρούτσικος, Λευτέρης Παπαδόπουλος
- Ο Διαβολάκος – Νίκος Ξυδάκης, Μιχάλης Γκανάς, Νίκος Παπάζογλου
Τηλεόραση και Κόμικς
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Δείτε επίσης
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Πηγές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Β' Βασιλέων 1:2–6
- Κατά Ματθαίον 12:24
- Johann Weyer, Pseudo-Monarchia Daemonum (1577)
- Collin de Plancy, Dictionnaire Infernal (1863)
- Grimorium Verum
- Gustave Flaubert, The Temptation of Saint Anthony (1874)
- John Milton, Paradise Lost (1667)
- William Golding, Lord of the Flies (1954)
- G.I. Gurdjieff, Beelzebub’s Tales to His Grandson (1950)
- Anton LaVey, The Satanic Bible (1969)
- Θάνος Μικρούτσικος – Βεελζεβούλ (1991)
- Νίκος Ξυδάκης – Ο Διαβολάκος (1996)
Εξωτερικοί σύνδεσμοι
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Εικόνα του Belzebub στο Wikimedia Commons
Πολυμέσα σχετικά με το θέμα Beelzebub στο Wikimedia Commons
