Αλευρομουτζούρωμα
Το Αλευρομουτζούρωμα είναι ένα έθιμο που λαμβάνει χώρα στο Γαλαξίδι όπου οι καρναβαλιστές πασαλείφονται με αλεύρι και χορεύουν κυκλικά κάθε χρόνο την Καθαρά Δευτέρα με μουσικές. Ο πόλεμος αυτός ξεκινάει με τη διανομή του αλευριού από τον Δήμο, όπου παρέχεται δωρεάν σε όλους ενώ χρησιμοποιούνται φούμο και διάφορα χρώματα από τους νέους.
Η ιστορία του Αλευρομουτζουρώματος[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Η ιστορία του εθίμου του Αλευρομουτζουρώματος έχει τις ρίζες του στα βάθη των αιώνων, πιθανότατα στη Βυζαντινή εποχή, περίοδο κατά την οποία οι παλιάτσοι των ιπποδρόμων έβαφαν τα πρόσωπά τους. Την εποχή της ιστιοφόρου ναυτιλίας [1] , δηλαδή από το 1840 και μετά, η γιορτή αυτή πήρε μεγάλες διαστάσεις καθώς οι ναυτικοί αποχαιρετούσαν με αυτό τον τρόπο τις οικογένειές τους. Οι Απόκριες και ιδιαίτερα η Καθαρά Δευτέρα ήταν ιδιαίτερα εθιμικές εορτές για τη ναυτική πολιτεία του Γαλαξειδίου, καθώς ήταν ώρα για γλέντι και ξεφάντωμα. Κατά την περίοδο του Τριωδίου [2] άναβε και μια φωτιά στις γειτονιές και σε πολλά καφενεία της πόλης τα όργανα έπαιζαν ως τις πρωινές ώρες. Το αποκορύφωμα του αποκριάτικου αυτού γλεντιού ήταν τα Γαλαξειδιώτικα κούλουμα της «Καθαράς Δευτέρας». Στο λιμάνι του Γαλαξειδίου ξεκινούσε ο αλευροπόλεμος στο οποίο λάμβαναν μέρος μόνο άνδρες και πετούσαν αλεύρι μεταξύ τους. Οι γυναίκες συμμετείχαν πολύ αργότερα. Οι επισκέπτες που δεν ήθελαν να αλευρωθούν έπρεπε να έχουν οπωσδήποτε μια μουτζούρα ή ένα σταυρό στο μέτωπο από βερνίκι παπουτσιών.
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- «ΤΟ ΓΑΛΑΞΕΙΔΙ ΣΤΟΝ ΚΑΙΡΟ ΤΩΝ ΚΑΡΑΒΙΩΝ» του Ευθυμίου Ν. Γουργουρή
- «Το Γαλαξείδι, Μια πανάρχαια Ναυτική Πολιτεία», του Αναστάσιου Ι. Σκιαδά