Άθικτοι (ταινία)
| Άθικτοι Intouchables | |
|---|---|
 Η κινηματογραφική αφίσα | |
| Σκηνοθεσία | Ολιβιέ Νακάς[1] και Ερίκ Τολεντανό[1] |
| Παραγωγή | Laurent Zeitoun[2], Nicolas Duval Adassovsky[2] και Yann Zenou[2] |
| Σενάριο | Ολιβιέ Νακάς και Ερίκ Τολεντανό |
| Πρωταγωνιστές | Φρανσουά Κλυζέ, Ομάρ Σι, Alba Gaïa Bellugi, Anne Le Ny, Οντρέ Φλερό, Clotilde Mollet, Καρολίν Μπουρ, Σιρίλ Μεντί, François Bureloup, Grégoire Oestermann, Jean-François Cayrey, Jérôme Pauwels, Joséphine de Meaux, Marie-Laure Descoureaux, Michel Winogradoff, Thomas Solivérès, Φρανσουά Καρόν, Κριστιάν Αμερί, Émilie Caen, Benjamin Baroche, Philippe Pozzo di Borgo και Nicky Marbot |
| Μουσική | Ludovico Einaudi |
| Φωτογραφία | Ματιέ Βαντεπιέ |
| Μοντάζ | Dorian Rigal-Ansous |
| Ενδυματολόγος | Isabelle Pannetier |
| Εταιρεία παραγωγής | Gaumont Film Company και TF1 |
| Διανομή | Gaumont Film Company |
| Πρώτη προβολή | 2011 |
| Διάρκεια | 112 λεπτά |
| Προέλευση | Γαλλία |
| Γλώσσα | Γαλλική γλώσσα |
| δεδομένα () | |
Οι Άθικτοι (γαλλικά: Intouchables) είναι γαλλική ταινία σε σκηνοθεσία Ολιβιέ Νακάς και Ερίκ Τολεντανό, που κυκλοφόρησε το 2011.[3]
Το σενάριο βασίζεται στη ζωή του Φιλίπ Ποζό ντι Μποργκό, τετραπληγικό μετά από ατύχημα από το 1993 και την αναπάντεχη φιλία του με τον Αμπντέλ Γιασμίν Σελού, συνοδό-νοσοκόμο του. Τους ρόλους υποδύονται αντίστοιχα οι ηθοποιοί Φρανσουά Κλυζέ και Ομάρ Σι.[4] Το 5% των εσόδων της ταινίας έχει αφιερωθεί στην Ένωση για παράλυτους Σιμόν ντε Συρέν.[5]
Είναι η δεύτερη πιο επιτυχημένη εισπρακτικά ταινία του γαλλικού κινηματογράφου όλων των εποχών. [6]Τον Οκτώβριο του 2015, η ταινία καταχωρήθηκε ως μια από τις καλύτερες ταινίες των τελευταίων ετών σε λίστα που παρουσίασε η IMDb. Με βαθμολογία 8,6 / 10, αναδείχθηκε η καλύτερη ταινία του 2011. [7]
Υπόθεση[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Η ταινία ξεκινά μια νύχτα, στο κέντρο του Παρισιού. Ο Ντρις (Ομάρ Σι) οδηγεί τη Μαζεράτι του Φιλίπ ( Φρανσουά Κλυζέ) με υψηλή ταχύτητα. Η αστυνομία τους κυνηγά στους δρόμους και τελικά τους σταματά. Ο Ντρις ισχυρίζεται ότι ο τετραπληγικός Φιλίπ πρέπει να μεταφερθεί επειγόντως στο νοσοκομείο. Ο Φιλίπ προσποιείται ότι έχει επιληπτική κρίση και οι αστυνομικοί τους συνοδεύουν στο νοσοκομείο.
Η ταινία αφηγείται την ιστορία της φιλίας μεταξύ των δύο ανδρών, εντελώς αντίθετων χαρακτήρων και από διαφορετικό κοινωνικό υπόβαθρο και παρουσιάζεται αναδρομικά: ο Φιλίπ, πλούσιος τετραπληγικός καθηλωμένος σε αναπηρικό καροτσάκι που μένει σε ένα πολυτελές μέγαρο στο Παρίσι, και η βοηθός του παίρνουν συνέντευξη από υποψηφίους για να προσλάβουν συνοδό-νοσοκόμο. Ο Ντρις, μαύρος άνεργος πρόσφατα αποφυλακισμένος που ζει στα φτωχικά προάστια του Παρισιού, είναι υποψήφιος αλλά δεν έχει ελπίδες να προσληφθεί, καθώς δεν έχει καμιά ειδίκευση. Βρίσκεται εκεί για να πάρει μια βεβαίωση ότι παρουσιάστηκε για συνέντευξη και απορρίφθηκε, έτσι ώστε να μπορεί να συνεχίσει να λαμβάνει το επίδομα πρόνοιας. Τον ενημερώνουν να επιστρέψει το επόμενο πρωί για να παραλάβει το υπογεγραμμένο έγγραφό του.
Την επόμενη μέρα, ο Ντρις επιστρέφει και του ανακοινώνουν ότι του έχει δοθεί η δουλειά του συνοδού σε δοκιμαστική βάση. Παρά την αδιαφορία του για τη δουλειά και την έλλειψη επαγγελματικής εμπειρίας, ο Ντρις τα πάει καλά στη φροντίδα του Φιλίπ, αν και οι μέθοδοί του είναι μερικές φορές αντισυμβατικές. Ένας φίλος του Φιλίπ αποκαλύπτει το ποινικό μητρώο του Ντρις που περιλαμβάνει έξι μήνες φυλάκιση για ληστεία. Ο Φιλίπ αγνοεί τις προειδοποιήσεις, δηλώνοντας ότι δεν ενδιαφέρεται για το παρελθόν του συνοδού του επειδή είναι ο μόνος που δεν τον αντιμετωπίζει με οίκτο και ότι δεν θα τον απολύσει όσο εκτελεί σωστά τη δουλειά του.
Ο Φιλίπ αποκαλύπτει στον Ντρις ότι έμεινε ανάπηρος μετά από ατύχημα με αλεξίπτωτο πλαγιάς και ότι η γυναίκα του πέθανε χωρίς να αποκτήσουν παιδιά. Σταδιακά, ο Φιλίπ καθοδηγείται από τον Ντρις για να βάλει κάποια τάξη στην ιδιωτική του ζωή και να φερθεί αυστηρότερα στην υιοθετημένη κόρη του Ελιζά. Ο Ντρις ανακαλύπτει τη μοντέρνα τέχνη, την όπερα και μάλιστα ασχολείται με τη ζωγραφική. Για τα γενέθλια του Φιλίπ, διοργανώνεται ιδιωτική συναυλία κλασικής μουσικής. Ο Φιλίπ εκμεταλλεύεται αυτήν την ευκαιρία για να εκπαιδεύσει τον Ντρις σε διάσημα κλασικά κομμάτια, αλλά αυτός τα αναγνωρίζει μόνο ως μουσική διαφήμισης ή θέματα καρτούν. Έχοντας την αίσθηση ότι η συναυλία είναι πολύ βαρετή, ο Ντρις παίζει ντίσκο μουσική, με αποτέλεσμα αυτά να γίνουν τα πιο ζωντανά γενέθλια του Φιλίπ, με τους επισκέπτες να απολαμβάνουν τη μουσική.
Ο Ντρις ανακαλύπτει ότι ο Φιλίπ έχει αλληλογραφία με μια γυναίκα που ζει στη Δουνκέρκη και τον ενθαρρύνει να τη συναντήσει.
Σιγά-σιγά, η σχέση μεταξύ εργαζόμενου και εργοδότη μετατρέπεται σε φιλία δύο ανθρώπων που βοηθούν ο ένας τον άλλον να αντιμετωπίσουν και να ξεπεράσουν τις δυσκολίες των αντίστοιχων κόσμων τους.[8]
Αποδοχή[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Με 19,49 εκατομμύρια εισιτήρια, οι Άθικτοι είναι η δεύτερη μεγαλύτερη επιτυχία όλων των εποχών του γαλλικού κινηματογράφου στη Γαλλία, πίσω από το Είναι τρελοί αυτοί οι Βόρειοι. [6]Το 2012, έγινε η πιο δημοφιλής γαλλική ταινία στο εξωτερικό, ξεπερνώντας την Αμελί, η οποία κατείχε τον τίτλο για σχεδόν δέκα χρόνια.
Για τον ρόλο του στην ταινία, ο Ομάρ Σι κέρδισε το βραβείο Σεζάρ Καλύτερης ανδρικής ερμηνείας το 2012. [9]
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ 1,0 1,1 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. 104361589X. Ανακτήθηκε στις 8 Μαΐου 2023.
- ↑ 2,0 2,1 2,2 (Αγγλικά) Internet Movie Database. tt1675434. Ανακτήθηκε στις 18 Ιανουαρίου 2020.
- ↑ . «imdb.com/title/Άθικτοι (2011)/Intouchables».
- ↑ . «mixanitouxronou.gr/o-parapligikos-aristokratis-ke-o-voithos-tou-proin-katadikos-i-ateriasti-pou-dimiourgisan-mia-axeperasti-filia-pou-sigkinise-ke-egine-tenia/».
- ↑ . «simondecyrene.org/simon-de-cyrene».
- ↑ 6,0 6,1 . «jpbox-office.com/charts_france». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 18 Οκτωβρίου 2021.
- ↑ . «seriesdirect.com/cinema/le-film-intouchables-dans-la-liste-des-25-meilleurs-films-de-ces-25-dernieres-annees/». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 24 Ιανουαρίου 2021.
- ↑ . «lifo.gr/guide/cinema/Άθικτοι».
- ↑ . «moveitmag.gr/tainia/oi-athiktoi/Οι άθικτοι».
|