Γαλάγος
| Γαλάγος[1] | ||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
 Οτολεμούριος ο παχύουρος (Otolemur crassicaudatus)
| ||||||||||||||
| Συστηματική ταξινόμηση | ||||||||||||||
| ||||||||||||||
| Γένη | ||||||||||||||
|
Οτολεμούριος (Otolemur) | ||||||||||||||
Γαλάγοι ή ημιπίθηκοι ονομάζονται τα μικρά, νυκτόβια πρωτεύοντα που ενδημούν στην Αφρική, και σχηματίζουν την βιολογική οικογένεια Γαλαγίδες (Galagidae) (συναντάται και ως Γαλαγονίδες (Galagonidae). Μαζί με την οικογένεια των Λορισίδων σχηματίζουν την ανθυποτάξη Λορισόμορφα, αν και ορισμένες ταξινομήσεις τους τοποθετούν μέσα στην υποοικογένεια των Λορισίδων.
Χαρακτηριστικά
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Οι Γαλάγοι έχουν μεγάλα μάτια και καλή νυχτερινή όραση, γερά πίσω πλευρά, ακριβή ακοή και μακριές ουρές που τους βοηθούν να ισορροπήσουν. Τα περισσότερα δάκτυλα τους έχουν νύχια, εκτός από το δεύτερο δάκτυλο των πισινών ποδιών που έχει νύχι σε ειδικό σχήμα που χρησιμεύει στην περιποίηση τους. Η διατροφή τους περιέχει μία ποικιλία εντόμων και άλλων μικρών θηλαστικών, φρούτων και χυμού δέντρων.[2] Ο οδοντικός τους τύπος είναι:
Οι Γαλάγοι έχουν εκπληκτικές ικανότητες άλματος, όπως και την ικανότητα να πηδήξουν κάθετα μέχρι και 2 μέτρα ύψος. Αυτό πιστεύεται πως οφείλεται στην ελαστική ενεργειακή αποθήκευση στους τένοντες του κάτω ποδιού, που τους επιτρέπει πολύ μεγαλύτερα άλματα από οποιοδήποτε άλλο ζώο του ίδιου μεγέθους.[3]
Μετά την περίοδο κύησης των 110–133 ημερών, οι νεαροί γαλάγοι γεννιούνται με σχεδόν κλειστά μάτια και αρχικά είναι ανίκανοι να κινηθούν μόνοι τους. Μετά από λίγες μέρες (6-8 μέρες), η μητέρα μεταφέρει το νήπιο με το στόμα της, και το τοποθετεί σε κλαδιά όταν πρόκειται να το ταΐσει.
Οι θηλυκοί γαλάγοι διατηρούν δική τους περιοχή που μοιράζονται μόνο με τους απογόνους τους. Τα αρσενικά φεύγουν από τις περιοχές των θηλυκών μετά την εφηβεία αλλά τα θηλυκά παραμένουν, δημιουργώντας κοινωνικές ομάδες που περιλαμβάνουν άλλα θηλυκά και τα μικρά τους. Τα ενήλικα αρσενικά διατηρούν δικές τους περιοχές, που συμπίπτουν συχνά εν μέρει με τις περιοχές των θηλυκών κοινωνικών ομάδων. Σε γενικά επίπεδα, ένας αρσενικός γαλάγος ζευγαρώνει με όλα τα θηλυκά μέλη σε μία περιοχή. Τα αρσενικά, τα οποία δεν έχουν καθορίσει δικές τους περιοχές, δημιουργούν ορισμένες φορές μικρές κοινωνικές ομάδες με άλλα αρσενικά που βρίσκονται σε παρόμοια κατάσταση.[2]
Αν και η χρήση των γαλάγων ως κατοικίδια δεν είναι συνετή (όπως και άλλων μη-ανθρώπινων πρωτευόντων, καθώς είναι εύκολη η μετάδοση ζωονόσων μεταξύ των συγκεκριμένων κατοικίδιων και του ανθρώπου λόγω εξελικτικής συγγένειας και γενετικής ομοιότητας) συμβαίνει συχνά, καθώς παρατηρείται η εισαγωγή γαλάγων σε πολλές χώρες. Σύμφωνα με ζωολογικές και κτηνιατρικές πηγές, η διάρκεια ζωής ενός αιχμαλωτισμένου γαλάγου κυμαίνεται στα 12 με 16,5 χρόνια, κάτι που σημαίνει πως πιθανότατα η φυσική διάρκεια ζωής ενός άγριου γαλάγου στη φύση είναι περίπου μία δεκαετία.
Οι Γαλάγοι επικοινωνούν φωνάζοντας μεταξύ τους και μαρκάροντας μονοπάτια με τα ούρα τους. Στο τέλος κάθε νύχτας, τα μέλη των ομάδων χρησιμοποιούν μία ειδική κραυγή για να συγκεντρωθούν και να κοιμηθούν, συνήθως σε φωλιές φτιαγμένες από φύλλα, κλαδιά, ή τρύπες σε δέντρα.
Ταξινόμηση
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Τα τελευταία χρόνια γίνεται μεγάλη έρευνα πάνω στις Γαλαγίδες. Αρκετά νέα είδη έχουν εντοπιστεί, και έχουν ταξινομηθεί σε τρία γένη. Η οικογένεια ταξινομείται ως εξής:[1]
.png)
Οικογένεια Γαλαγίδες - γαλάγοι
- Γένος Οτολεμούριος (Otolemur), ανώτεροι γαλάγοι
- Οτολεμούριος ο παχύουρος (Otolemur crassicaudatus)
- Οτολεμούριος του Μοντέιρο (Otolemur monteiri)
- Οτολεμούριος του Γκάγρνετ (Otolemur garnettii)
- Γένος Ευωτικός (Euoticus)
- Ευωτικός ο κομψούλης (Euoticus elegantulus)
- Ευωτικός ο ωχρός (Euoticus pallidus)
- Γένος Γαλάγος ή Γαλάγο (Galago), κατώτεροι γαλάγοι
- Ομάδα Galago senegalensis
- Γαλάγος ο σενεγαλέζικοσ (Galago senegalensis)
- Galago moholi
- Galago gallarum
- Ομάδα Galago matschiei
- Γαλάγος του Μάτσι (Galago matschiei)
- Ομάδα Galago alleni
- Γαλάγος του Άλεν (Galago alleni)
- Γαλάγος ο καμερουνέζικος (Galago cameronensis)
- Γαλάγος ο γκαμπονέζικοσ (Galago gabonensis)
- Ομάδα Galago zanzibaricus
- Γαλάγος της Ζανζιβάρης (Galago zanzibaricus)
- Γαλάγος του Γκραντ (Galago granti)
- Γαλάγος του Νυάσα (Galago nyasae)
- Ομάδα Galago orinus
- Galago orinus
- Γαλάγος του Ρόντο (Galago rondoensis)
- Ομάδα Galago demidoff
- Γαλάγος του Ντεμίντοφ (Galago demidoff)
- Γαλάγος του Τόμας (Galago thomasi)
- Ομάδα Galago senegalensis
Γενετική αποκρυπτογράφηση
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Μία αποκρυπτογράφηση του γενετικού κώδικα του Βόρειου Μεγάλου Γαλάγου, Otolemur garnettii, βρίσκεται αυτή τη στιγμή σε εξέλιξη. Καθώς πρόκειται για ζώο, το οποίο αποσπάστηκε από την εξελικτική πορεία των υπόλοιπων ανώτερων πρωτευόντων, όπως είναι οι μακάκοι, οι χιμπαντζήδες και οι άνθρωποι και παρουσιάζει αρκετά χαρακτηριστικά που θα μπορούσαν να χαρακτηριστούν πιο 'πρωτόγονα' από αυτά των άλλων πρωτευόντων. Η αποκρυπτογράφηση αυτή θα βοηθήσει στην καλύτερη σύνδεση και κατανόηση της εξελικτικής σχέσης μεταξύ των πρωτευόντων και συγγενικών ομάδων, όπως τα τρωκτικά.
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ 1,0 1,1 Groves, C. (2005). «FAMILY Galagidae». Στο: Wilson, D. E.· Reeder, D. M. Mammal Species of the World (3η έκδοση). Baltimore: Johns Hopkins University Press. σελίδες 123–127. ISBN 0-8018-8221-4. OCLC 62265494. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 21 Μαΐου 2011. Ανακτήθηκε στις 11 Ιανουαρίου 2011.
- ↑ 2,0 2,1 Charles-Dominique, Pierre (1984). Macdonald, D., επιμ. The Encyclopedia of Mammals. New York: Facts on File. σελίδες 332–337. ISBN 0-87196-871-1.
- ↑ Aerts, Peter (1998-10-29). «Vertical jumping in Galago senegalensis: the quest for an obligate mechanical power amplifier». Philos Trans R Soc Lond B Biol Sci. 353 (1375): 1607–1620.
