Σαλιχά Σουλτάνα (κόρη του Αχμέτ Γ')

Σαλιχά Σουλτάν صليحة سلطان
Πριγκίπισσα της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας
Γέννηση	20 Απριλίου 1715 Αδριανούπολη, Οθωμανική Αυτοκρατορία
Θάνατος	11 Οκτωβρίου 1778 (63 ετών) Κωνσταντινούπολη, Οθωμανική Αυτοκρατορία
Τόπος ταφής	Κωνσταντινούπολη, Οθωμανική Αυτοκρατορία
Σύζυγος	Νταμάτ Σαρί Μουσταφά Πασάς Νταμάτ Αλί Πασάς Νταμάτ Γιαχιά Πασάς Νταμάτ Κοτζά Μεχμέτ Ραγκίπ Πασάς Νταμάτ Αγά Μεχμέτ Πασάς
Επίγονοι	ένας γιος και τρεις κόρες από τον πρώτο της σύζυγο
Πλήρες όνομα
Σαλιχά μπιντ Αχμέτ Χαν Τούρκικα: Saliha bint Ahmed Han Οθωμανικά: سلیحه بنت احمد هان
Οίκος	Οσμανιδών
Πατέρας	Αχμέτ Γ΄
Μητέρα	Χατέμ Χανιμεφέντι
Θρησκεία	Ισλαμισμός
δεδομένα ()

Ο πατέρας της Σαλιχά Σουλτάν, Αχμέτ Γ΄.

Η Σαλιχά Σουλτάν (Οθ. Τούρκικα:صليحة سلطان) (Τούρκικα: Saliha Sultan, 20 Απριλίου 1715 – 11 Οκτωβρίου 1778) ήταν κόρη του σουλτάνου Αχμέτ Γ΄ και ετεροθαλής αδελφή των σουλτάνων Μουσταφά Γ΄ και του Αμπντούλ Χαμίτ Α΄ της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας.

Βιογραφία

Γεννήθηκε στις 20 Απριλίου 1715 στην Αδριανούπολη και ήταν κόρη του σουλτάνου Αχμέτ Γ΄ και της Χατέμ Χανιμεφέντι. Η Σαλιχά είναι γνωστή για το ότι παντρεύτηκε αρκετούς συζύγους κατά τη διάρκεια της ζωής της. Είχε έναν αδελφό, τον Ηγεμόνα Σελίμ, ο οποίος πέθανε σε βρεφική ηλικία.

Στην ηλικία των δώδεκα παντρεύτηκε τον Νταμάτ Σαρί Μουσταφά Πασά, γιο του Γαζή Ντελί Χουσεΐν Πασά στις 21 Οκτωβρίου 1727. Απέκτησαν έναν γιο και τρεις κόρες πριν γίνει χήρα μετά το θάνατό του το 1732. Η Σαλιχά παντρεύτηκε τον Νταμάτ Αλί Πασά στις 30 Απριλίου 1740 σε ηλικία 25 ετών, και έμεινε χήρα από το θάνατό του, τον Απρίλιο του 1744. Το ίδιο έτος, το Δεκέμβριο, παντρεύτηκε σε ηλικία 29 ετών τον Νταμάτ Γιαχιά Πασά, γιο του Μουσταφά Εφέντι. Ο Γιαχιά Πασά την άφησε χήρα μετά το θάνατό του το 1757.

Στις 28 Φεβρουαρίου του 1757 σε ηλικία 42 ετών παντρεύτηκε τον Νταμάτ Κοτζά Μεχμέτ Ραγκίπ Πασά, ο οποίος ήταν Οθωμανός πολιτικός και υπηρέτησε ως Μέγας Βεζίρης από το 1757 μέχρι το 1763. Ήταν ο γιος του Σεβκί Μουσταφά Εφέντι. Ο Κοτζά Μεχμέτ Ραγκίπ Πασά ήταν ο επαρχιακός κυβερνήτης της Αιγύπτου από το 1744 μέχρι το 1748,και υπηρέτησε στο παρελθόν ως δημόσιος υπάλληλος πριν από το 1744.

Οι λεπτομέρειες αυτού του γάμου περιγράφεται από τον Χαμέρ :

Όταν η νύφη και ο γαμπρός συναντήθηκαν για πρώτη φορά κατά την άφιξή της στο κονάκι του, η πριγκίπισσα ακολουθώντας το έθιμο, απαξίωσε ακόμη και να τον κοιτάξει και σύντομα αποσύρθηκε από την αίθουσα. Οι ευνούχοι έβγαλαν αμέσως τα παπούτσια του γαμπρού και τα άφησαν στο κατώφλι του χαρεμιού, μια τελετή που δείχνει ότι ήταν τώρα ο κύριος του χαρεμιού του. Τελικά ο γαμπρός γονάτισε μπροστά στη νύφη και περίμενε μια λέξη της μέσα στη σιωπή. Τέλικά είπε, "Φέρε μου νερό". Αφού της έδωσε ένα φλιτζάνι νερό, ενώ ήταν γονατιστός στη συνέχεια ζήτησε την άδειά της για να σηκώσει το πέπλο της, το οποίο ήταν κεντημένο και στολισμένο με μαργαριτάρια. Εν τω μεταξύ, οι σκλάβοι έφεραν δύο δίσκους, έναν με ψητό περιστέρι και έναν άλλον με γλυκά. Της πρόσφερε φαγητό το οποίο η Σαλιχά το απέρριψε αγέρωχα. Στη συνέχεια, ο ίδιος έφτιαξε θαυμάσια δώρα τα οποία την καταπράυναν, στο βαθμό που ήταν σε θέση να την οδηγήσει στο τραπέζι για την τελετή που τάιζαν ο ένας τον άλλον. Αργότερα, όταν οι γιορτές τελείωσαν, ευνούχος κισλάρ αγάς τον οδήγησε στην κρεβατοκάμαρά της, όπου ο ίδιος γδύθηκε με προσοχή, έτσι ώστε να μην την ενοχλεί. Στη συνέχεια γονάτισε δίπλα στο κρεβάτι της και φίλησε τα πόδια της.

Το 1763, έγινε χήρα από το θάνατό του. Τον Μάιο του 1764 σε ηλικία 49 ετών παντρεύτηκε, για πέμπτη και τελευταία φορά, τον Ναύαρχο Νταμάτ Αγά Μεχμέτ Πασά και παρέμεινε η σύζυγός του μέχρι το θάνατό του το 1771, που την άφησε χήρα μέχρι τον θάνατό της.

Η Σαλιχά Σουλτάν πέθανε στις 11 Οκτωβρίου 1778 στην Κωνσταντινούπολη, σε ηλικία 63 ετών.

Πηγές

• Peirce, Leslie P., The Imperial Harem: Women and Sovereignty in the Ottoman Empire, Oxford University Press, 1993, ISBN 0-19-508677-5 (paperback)
• Yavuz Bahadıroğlu, Resimli Osmanlı Tarihi, Nesil Yayınları (Ottoman History with Illustrations, Nesil Publications), 15th Ed., 2009, ISBN 978-975-269-299-2 (Hardcover)
• "Turkey: The Imperial House of Osman". web.archive.org. Retrieved 6 February 2014.
• Fanny Davis (1986). The Ottoman Lady: A Social History from 1718 to 1918. Greenwood Publishing Group. ISBN 978-0-313-24811-5.