Λουί-Αντουάν ντε Μπουγκαινβίλ

Λουί Αντουάν ντε Μπουγκαινβίλ
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη μητρική γλώσσα	Louis-Antoine de Bougainville (Γαλλικά)
Γέννηση	12  Νοεμβρίου 1780 Παρίσι
Θάνατος	31  Αυγούστου 1811 Παρίσι
Τόπος ταφής	Πάνθεον (48°50′46″ s. š., 2°20′46″ v. d.) και Cimetière du Calvaire
Χώρα πολιτογράφησης	Βασίλειο της Γαλλίας
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσες	Γαλλικά
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότητα	εξερευνητής πολιτικός συγγραφέας ταξιδιωτικός συγγραφέας seafarer αξιωματικός του ναυτικού world traveler
Οικογένεια
Γονείς	Pierre-Yves de Bougainville
Αδέλφια	Jean-Pierre de Bougainville
Στρατιωτική σταδιοδρομία
Βαθμός/στρατός	vice admiral
Πόλεμοι/μάχες	Γαλλοϊνδιανικός Πόλεμος και Αμερικανική Επανάσταση
Αξιώματα και βραβεύσεις
Αξίωμα	μέλος της Γερουσίας των συντηρητικών president of the French Academy of Sciences (Ιανουάριος 1808 – Δεκέμβριος 1808, Γαλλική Ακαδημία Επιστημών)
Βραβεύσεις	Μέγας Αξιωματικός της Λεγεώνας της Τιμής Ιππότης του Βασιλικού και Στρατιωτικού Τάγματος του Αγίου Λουδοβίκου Εταίρος της Βασιλικής Εταιρίας
Υπογραφή
Σχετικά πολυμέσα

Ο Λουί Αντουάν ντε Μπουγκαινβίλ (Louis Antoine de Bougainville) (12 Νοεμβρίου 1729 - 31 Αυγούστου 1811) ήταν Γάλλος στρατιωτικός και εξερευνητής.

Στρατιωτική καριέρα

Γεννήθηκε στο Παρίσι και ήταν γιος συμβολαιογράφου. Το 1755 εστάλη στο Λονδίνο ως γραμματέας στη γαλλική πρεσβεία, και έγινε μέλος της βασιλικής κοινωνίας. Το 1756 ταξίδεψε στον Καναδά ως καπετάνιος του dragoons, βοηθός του μαρκήσιου Ντε Μονκάλμ (de Montcalm). Συμμετείχε ενεργά στην κατάληψη του οχυρού Oswego το 1756 και στη μάχη του οχυρού Γουίλιαμ Χένρυ (William Henry) το 1757. Πληγώθηκε το 1758 στη μάχη της Κάριλον (Battle of Carillon). Τον επόμενο χειμώνα επέστρεψε στη Γαλλία, μετά από διαταγές του μαρκήσιου, για να παραλάβει τους πρόσθετους στρατιωτικούς πόρους για την αποικία. Κατά τον αποικιακό πόλεμο με τη Βρετανική Αυτοκρατορία, ανταμείφθηκε με τον σταυρό του Σαιντ Λούις και επέστρεψε στον Καναδά το επόμενο έτος με τον βαθμό του συνταγματάρχη. Το 1759 συμμετείχε στην υπεράσπιση του Κεμπέκ. Έχοντας ένα μικρό στράτευμα κάτω από την εντολή του επιτηρούσε τη βόρεια ακτή του ποταμού του St. Lawrence διεξάγοντας πολλές αψιμαχίες με τους Βρετανούς. Μετά από τον θάνατο του μαρκησίου de Montcalm και την πτώση του Κεμπέκ στις 18 Σεπτεμβρίου ο Μπουγκαινβίλ εστάλη στο δυτικό μέτωπο υπό τον νέο διοικητή του Chevalier de Lιvis. Ήταν μεταξύ των αξιωματικών που συνόδευσαν τον de Lιvis στο νησί Αγίου Λαυρεντίου για τη γενική συνθηκολόγηση του 1761. Γυρίζοντας πίσω στην Ευρώπη μαζί με τους άλλους Γάλλους αξιωματικούς στερήθηκε τους στρατιωτικούς βαθμούς και τα παράσημα και του απαγορεύθηκε να αναλάβει περαιτέρω ενεργά καθήκοντα ενάντια στους Βρετανούς υπό τον όρο της παράδοσης. Κατά τον πόλεμο των επτά ετών (1761 έως 1763), ως διπλωμάτης, διαπραγματεύτηκε τη Συνθήκη του Παρισιού που παραχώρησε τελικά το μεγαλύτερη μέρος της νέας Γαλλίας στη βρετανική αυτοκρατορία.

Το πλοίο Boudeuse του Λουί Αντουάν ντε Μπουγκαινβίλ

Η ανακάλυψη της νήσου Μπουγκαινβίλ

Το 1766 ο Μπουγκαινβίλ έλαβε από τον βασιλιά Λουδοβίκο ΙΕ' την αποστολή να περιπλεύσει τον Ειρηνικό. Θα γινόταν ο 14ος καπετάνιος στη ιστορία, και ο πρώτος Γάλλος, που θα έκανε τον περίπλου της γης, και η ολοκλήρωση της αποστολής του θα ενίσχυε το γόητρο της Γαλλίας μετά από τις ήττες της κατά τη διάρκεια του επταετούς πολέμου. Ο Μπουγκαινβίλ αναχώρησε από τη Ναντ στις 15 Νοεμβρίου 1766 με δύο σκάφη (La Boudeuse και L' Étoile), ενώ τον συνόδευσε και ο βοτανολόγος Φιλιμπέρ Κομερσόν (Philibert Commerçon).

Κατά τη διάρκεια του ταξιδιού επισκέφθηκε τα νησιά της Ταϊτής, το Τουαμότου Αρχιπέλαγος, Mehetea και Ταϊτή το οποίο απαίτησε για τη Γαλλία και το ονόμασε Νέα Κύθηρα. Συνέχισε δυτικά στη νότια Σαμόα και τις Νέες Εβρίδες, κατόπιν συνέχισε ψάχνοντας ακόμα τη νότια ήπειρο. Στις 4 Ιουνίου έφτασε σε άγνωστα νησιά, τους σημερινούς νήσους του Σολομώντος αλλά λόγω της εχθρότητας των ιθαγενών απέφυγε να αποβιβαστεί στην ακτή, πριν εγκαταλείψει όμως ονόμασε το νησί Μπουγκαινβίλ. Επιστρέφοντας στη Γαλλία στις 16 Μαρτίου 1769, η αποστολή ολοκλήρωσε τον περίπλου της και έφθασε στο Σαιν-Μαλό, με την απώλεια μόνο των επτά από τους 200 ναύτες. Το ταξίδι του ήταν επίσης ξεχωριστό καθώς για πρώτη φορά ήταν μέλος παρόμοιας αποστολής και μια γυναίκα, η Ζαν Μπαρέ (Jeanne Baret).

Μετά από πολλά χρόνια επέστρεψε στην ενεργό υπηρεσία, μεταξύ 1779 και 1782, συμμετέχοντας στη μάχη του Τσήζαπηκ. Επιστρέφοντας στο Παρίσι έλαβε θέση ακαδημαϊκού και προσπάθησε να οργανώσει μια εξερευνητική αποστολή στον βόρειο πόλο, αλλά δεν υποστηρίχθηκε από τη γαλλική κυβέρνηση.

Διετέλεσε γερουσιαστής, ενώ ο Ναπολέων τον τίμησε κάνοντας τον μέλος της λεγεώνας της τιμής. Πέθανε στο Παρίσι στις 31 Αυγούστου του 1811. Ήταν παντρεμένος και είχε τρεις γιους, οι οποίοι υπηρέτησαν στον γαλλικό στρατό.

Το όνομα του Μπουγκαινβίλ έχει δοθεί στο μεγαλύτερο νησί των νήσων του Σολομώντος, στο στενό που το χωρίζει από το νησί Σουαζέλ Choiseul, καθώς και στο στενό μεταξύ των νησιών Μαλακούλα και Εσπίριτου Σάντο των Νέων Εβρίδων. Στα Νησιά Φώκλαντ, ο λιμένας Louis και η νήσος Μπουγκαινβίλ φέρουν επίσης το όνομά του, όπως και το φυτό Μπουκαμβίλια (Bougainvillea) όπως και 13 σκάφη του γαλλικού ναυτικού.

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

• Πολυμέσα σχετικά με το θέμα Louis Antoine de Bougainville στο Wikimedia Commons
• Βιογραφία του στα αγγλικά