NGC 7090

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
NGC 7090
Φωτογραφία του NGC 7090 από το Διαστημικό Τηλεσκόπιο Χαμπλ.[1][2] Συνδιάζονται πορτοκαλί φως (χρωματισμένο ως μπλε), υπέρυθρο (χρωματισμένο ως κόκκινο) καθώς και εκπομπές αερίων υδρογόνου (επίσης χρωματισμένες με κόκκινο).[1][2]
Παρατηρησιακά Δεδομένα (εποχή J2000)
ΑστερισμόςΙνδός
Ορθή Αναφορά21h 36m 28.865s[3]
Απόκλιση−54° 33′ 26.35″[3]
Μετατόπιση στο ερυθρό0.002859±0.000020[4]
Απόσταση31,0 Mly (9,5 Mpc)[5]
Τύπος ΓαλαξίαScd[6]
Φαινόμενο μέγεθος (V)10.51[7]
Άλλες ονομασίες
NGC 7090, LEDA 67045, 2MASX J21362886-543326, IRAS=21329-5446,[7] PGC 67045[8]
Δείτε επίσης: Γαλαξίες, Κατάλογος γαλαξιών

Ο NGC 7090 είναι σπειροειδής γαλαξίας[6] ο οποίος βρίσκεται στον αστερισμό Ινδό και απέχει περίπου 31 εκατομμύρια έτη φωτός.[5] Ανακαλύφθηκε από τον αστρονόμο Τζον Χέρσελ (John Herschel) στις 4 Οκτωβρίου 1834.[1][2]

Είναι κλάσης Scd σύμφωνα με τη μορφολογική ταξινόμηση των γαλαξιών,[6] γεγονός που υποδηλώνει πως πρόκειται για σπειροειδή με «χαλαρούς» και κάπως αποδιοργανωμένους βραχίονες. Το γαλαξιακό επίπεδο είναι κεκλιμένο υπό γωνία 89° ως προς τη γραμμή θέασης από τη Γη.[6]. Η συνολική μάζα όλων των αστέρων του γαλαξία αυτού ανέρχεται σε 5.5 δισεκατομμύρια ηλιακές μάζες ενώ ο ρυθμός σχηματισμού νέων αστέρων είναι περίπου 0.5 ηλιακές μάζες ανά έτος.[5] Ως αποτέλεσμα του σχηματισμού νέων αστέρων, τα διάχυτα ιονισμένο αέρια στον γαλαξία έχουν πολύπλοκη οργάνωση.[9]

Επίσης, στον NGC 7090 έχουν ανιχνευθεί τρεις παροδικές υπερφωτεινές πηγές ακτίνων Χ.[10][11]

Φωτογραφίες[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. 1,0 1,1 1,2 «Hubble Sees NGC 7090 — An actively star-forming galaxy». Hubble Space Telescope. NASA. 14 Σεπτεμβρίου 2012. Ανακτήθηκε στις 9 Ιανουαρίου 2022. 
  2. 2,0 2,1 2,2 «NGC 7090 — An actively star-forming galaxy». ESA/Hubble Picture of the Week. http://www.spacetelescope.org/images/potw1237a/. Ανακτήθηκε στις 24 September 2012. 
  3. 3,0 3,1 Skrutskie, Michael F. και άλλοι. (1 February 2006). «The Two Micron All Sky Survey (2MASS)». The Astronomical Journal 131: 1163–1183. doi:10.1086/498708. ISSN 0004-6256. Bibcode2006AJ....131.1163S. https://archive.org/details/sim_astronomical-journal_2006-02_131_2/page/1163. 
  4. de Vaucouleurs, G.; de Vaucouleurs, A.; Corwin, H. G., Jr.; Buta, R. J.; Paturel, G.; Fouque, P. (1991), Third reference catalogue of bright galaxies, New York: Springer-Verlag 
  5. 5,0 5,1 5,2 Lianou, S. και άλλοι. (November 2019). «Dust properties and star formation of approximately a thousand local galaxies». Astronomy & Astrophysics 631: 19. doi:10.1051/0004-6361/201834553. A38. Bibcode2019A&A...631A..38L. 
  6. 6,0 6,1 6,2 6,3 Heesen, Volker και άλλοι. (May 2016). «Advective and diffusive cosmic ray transport in galactic haloes». Monthly Notices of the Royal Astronomical Society 458 (1): 332-353. doi:10.1093/mnras/stw360. Bibcode2016MNRAS.458..332H. 
  7. 7,0 7,1 «NGC 7090». SIMBAD. Centre de données astronomiques de Strasbourg. 
  8. «NGC 7090 (= PGC 67045)». cseligman.com. Ανακτήθηκε στις 3 Δεκεμβρίου 2022. 
  9. Rossa, J.· και άλλοι. (Σεπτεμβρίου 2012). «The Morphological Diversity of DIG in Halos of Edge-on Spirals as Revealed by HST/ACS». Στο: de Avillez, M.A. The Role of the Disk-Halo Interaction in Galaxy Evolution: Outflow vs. Infall?. EAS Publication Series. 56. σελίδες 221–224. Bibcode:2012EAS....56..221R. doi:10.1051/eas/1256035. 
  10. Liu, Zhu και άλλοι. (July 2019). «X-ray properties of two transient ULX candidates in galaxy NGC 7090». Monthly Notices of the Royal Astronomical Society 486 (4): 5709-5715. doi:10.1093/mnras/stz1194. Bibcode2019MNRAS.486.5709L. 
  11. Walton, D. J. και άλλοι. (February 2021). «A new transient ultraluminous X-ray source in NGC 7090». Monthly Notices of the Royal Astronomical Society 501 (1): 1002-1012. doi:10.1093/mnras/staa3666. Bibcode2021MNRAS.501.1002W. 

Αναφορές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Πολυμέσα σχετικά με το θέμα NGC 7090 στο Wikimedia Commons