NGC 6210

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Συντεταγμένες: Sky map 16h 44m 29.5s, +23° 48′ 2″

Το NGC 6210 από το αρχείο του Διαστημικού Τηλεσκοπίου Χαμπλ

Το NGC 6210 είναι πλανητικό νεφέλωμα στον αστερισμό Ηρακλή. Έχει φαινόμενες (γωνιακές) διαστάσεις 0,5΄ × 0,47΄ και φαινόμενο μέγεθος 8,8. Η απόστασή του από την Γη υπολογίζεται στα 6.500 έτη φωτός. Το ανακάλυψε ο Γερμανός αστρονόμος Φρίντριχ Γκέοργκ Βίλχελμ φον Στρούβε (Friedrich Georg Wilhelm Struve) το 1825.

Το νεφέλωμα χαρακτηρίζεται από το ιδιαίτερο σχήμα του, το οποίο οφείλεται στα κελύφη αερίου που απέβαλλε ο θνήσκων αστέρας, ο οποίος είχε μάζα μικρότερη από αυτή του Ήλιου, κατά το τέλος της ζωής του. Η θερμοκρασία της επιφάνειας του αστέρα υπολογίζεται σε 58.000 Κέλβιν, κοντά στο όριο στο οποίο το ήλιο γίνεται διπλά ιονισμένο.[1] Ο αστέρας στο κέντρο του νεφελώματος περιβάλλεται από μία φυσαλίδα υλικού στην οποία διακρίνονται νηματιώδεις δομές, ενώ γύρω τις υπάρχει ένα ασύμμετρος σχηματισμός αερίου, με κενά, νημάτια και στήλες.[2] Ένα ιδιαίτερο χαρακτηριστικό του νεφελώματος είναι οι δύο ομάδες διπολικών ροών ή πιδάκων και οι οποίες δίνουν στο νεφέλωμα το σχήμα χελώνας.[1]

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Αναφορές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Πολυμέσα σχετικά με το θέμα NGC 6210 στο Wikimedia Commons