Dodge Diplomat
| Dodge Diplomat | |
|---|---|
 | |
| Σύνοψη | |
| Κατασκευαστής |  Dodge |
| Παραγωγή | 1977 — 1989 |
| Αμάξωμα και σασί | |
| Κατηγορία | Μεσαίο-μεγάλο αυτοκίνητο |
| Αμάξωμα | 4-πορτο σεντάν 4-πορτο στέισον βάγκον 2-πορτο κουπέ |
| Σχετική εξέλιξη | Chrysler LeBaron Plymouth Gran Fury |
| Διαστάσεις | |
| Μεταξόνιο | 2.761 - 2.866 χιλιοστά |
| Μήκος | 5.109 - 5.230 χιλιοστά |
| Πλάτος | 1.889 χιλιοστά |
| Κενό Βάρος | 1.569 - 1.690 κιλά |
| Χρονολόγιο | |
| Προηγούμενο μοντέλο | Dodge Dart |
| Επόμενο μοντέλο | Dodge Monaco |
Το Dodge Diplomat ήταν ένα πισωκίνητο μοντέλο μεσαίας-μεγάλης κατηγορίας που κατασκευάστηκε από την αμερικανική αυτοκινητοβιομηχανία Dodge από το 1977 έως το 1989, το οποίο βασίστηκε στην πλατφόρμα M του Ομίλου Chrysler. Το Diplomat προσφέρθηκε σε τρεις σειρές. Είναι το μακροβιότερο επιβατικό αυτοκίνητο της μάρκας Dodge, αν δεν υπολογιστούν κάποια SUV και pick-up στην ιστορία της.
Ιστορικό[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Το Dodge Diplomat σχεδιάστηκε αρχικά ως παράλληλο μοντέλο με το Chrysler LeBaron, το οποίο παρουσιάστηκε το 1977.
Λόγω της πετρελαϊκής κρίσης που ξέσπασε τον Οκτώβριο του 1973, η ανάγκη για μικρότερα οχήματα προέκυψε στην αμερικανική αγορά αυτοκινήτου στα μέσα της δεκαετίας του 1970. Αυτό ίσχυε και για τον τομέα των υψηλής ποιότητας, ακριβών μοντέλων. Η General Motors ήταν ο πρώτος Αμερικανός κατασκευαστής που τοποθέτησε με επιτυχία το δικό του όχημα σε αυτό το τμήμα της αγοράς, το οποίο αρχικά εξυπηρετούνταν μόνο από εισαγωγικές εταιρείες όπως η Mercedes-Benz και η BMW, με την εισαγωγή της αρχικής Cadillac Seville το 1975. Η Ford Motor Company ακολούθησε λίγο αργότερα με το Lincoln Versailles.
Ο Όμιλος Chrysler απάντησε το καλοκαίρι του 1976 με το LeBaron, το οποίο είχε σχεδόν το ίδιο μέγεθος με το Seville και τις Versailles, αλλά προσφερόταν σε χαμηλότερη τιμή από αυτά τα ανταγωνιστικά μοντέλα. Η τεχνική βάση του LeBaron ονομάστηκε πλατφόρμα M. Αυτό το νέο όνομα υποδήλωνε μια ανεξαρτησία της σειράς, κάτι που στην πραγματικότητα δεν ίσχυε. Η πλατφόρμα M ήταν σε μεγάλο βαθμό πανομοιότυπη με την πλατφόρμα F που παρουσιάστηκε ένα χρόνο νωρίτερα, στην οποία βασίστηκαν τα φθηνότερα και μικρότερα μοντέλα Dodge Aspen και Plymouth Volaré της Chrysler. Τα περισσότερα από τα τεχνικά στοιχεία του LeBaron ήταν τα ίδια με αυτά του Aspen και του Volaré. Πολλά μέρη του σώματος της σειράς ήταν εναλλάξιμα.[1]
Το LeBaron πωλήθηκε μέσω των αντιπροσώπων της Chrysler-Plymouth ξεκινώντας από τη σεζόν (model year / έτος μοντέλου) του 1977. Για τους ξεχωριστούς αντιπροσώπους της Dodge, η Chrysler ανέπτυξε το Diplomat, το οποίο ήταν σε μεγάλο βαθμό παρόμοιο σε στυλ με το LeBaron, αλλά ήταν λιγότερο περίτεχνα εξοπλισμένο και προσφερόταν σε χαμηλότερη τιμή. Το παρόμοιο Plymouth Gran Fury εντάχθηκε στη σειρά για το μοντέλο του 1982. Ταυτόχρονα, το Chrysler LeBaron μετονομάστηκε σε New Yorker και, ένα χρόνο αργότερα, σε Fifth Avenue.
Τοποθέτηση στην αγορά[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Μέσα στις τρεις μάρκες της Chrysler, η παραλλαγή Dodge του σώματος M κατείχε μια μεσαία θέση: η πανομοιότυπη αλλά πολυτελώς εξοπλισμένη έκδοση Chrysler LeBaron και οι διάδοχοί της New Yorker και Fifth Avenue ήταν σημαντικά πιο ακριβά από το Diplomat, ενώ το Plymouth Gran Fury ήταν η βασική έκδοση και ήταν ακόμη φθηνότερο από το αντίστοιχο της Dodge.
Σε σχέση με τη σειρά μοντέλων της μάρκας Dodge, η θέση του Diplomat δεν ήταν σαφής. Όπως και το μικρότερο Aspen, το Diplomat προοριζόταν να αντικαταστήσει αρχικά το Dodge Dart, αλλά ανέλαβε διαφορετικούς ρόλους κατά τη διάρκεια των δεκατριών χρόνων παραγωγής του. Το 1977 και το 1978, το Diplomat προσφέρθηκε μαζί με τα μεγαλύτερα πλήρους μεγέθους μοντέλα Dodge Coronet και Monaco. Το πληρέστερο σε εξοπλισμό μοντέλο πλήρους μεγέθους ήταν το Royal Monaco, κατατάχθηκε πάνω από αυτά τα μοντέλα. Σε εξαίρεση από το Royal Monaco, το Diplomat ήταν ακριβότερο από τα μεγαλύτερα Dodge Coronet και Monaco. Αυτό σημαίνει πως, τουλάχιστον σύμφωνα με το μέγεθος, το Dart ήταν ανάμεσα στο μικρότερο συμπαγές-μεσαίο Aspen και στα μεγαλύτερα μοντέλα πλήρους μεγέθους, όπως το Monaco. Δεδομένου αυτού, το Diplomat ήταν κάπου ανάμεσα στα μεσαία και στα πλήρους μεγέθους μοντέλα. Με τη διακοπή του Monaco το καλοκαίρι του 1978, το Diplomat ανέλαβε τον ρόλο του ως το δεύτερο μεγαλύτερο μοντέλο Dodge, πάνω από το οποίο τοποθετήθηκε μόνο το σημαντικά μεγαλύτερο St. Regis από το 1979 και μετά. Μετά την κατάργηση και αυτού του μοντέλου πλήρους μεγέθους στα τέλη του καλοκαιριού του 1981, το Diplomat έγινε το μεγαλύτερο επιβατικό αυτοκίνητο της μάρκας Dodge, και αφού ο Όμιλος Chrysler αντικατέστησε όλες τις μικρότερες κατηγορίες οχημάτων με προσθιοκίνητα αυτοκίνητα από την οικογένεια K-Car, το Diplomat και τα αδελφικά μοντέλα του ήταν τα τελευταία οχήματα της Chrysler με κίνηση στους πίσω τροχούς.
Ιστορικό μοντέλου[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Πρώτη γενιά: 1977-1979[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Η πρώτη σειρά του Dodge Diplomat προσφέρθηκε ως τετράθυρο σεντάν, δίθυρο κουπέ και πεντάθυρο στέισον βάγκον. Το κουπέ είχε κυρτά πίσω φτερά με στρογγυλεμένες γραμμές. Όλες οι εκδόσεις του αμαξώματος είχαν το ίδιο μεταξόνιο. Στυλιστικά, το Diplomat ήταν σχεδόν πανομοιότυπο με το Chrysler LeBaron. Μόνο το σχήμα της μάσκας του ψυγείου και η διάταξη των μπροστινών μονάδων φωτισμού ήταν μοναδικά. Ενώ οι ενδείξεις στο LeBaron βρίσκονταν πάνω από τους τετράγωνους προβολείς, στο Diplomat βρίσκονταν κάτω από τους προβολείς.
Την πρώτη χρονιά μοντέλου, το Diplomat τροφοδοτούσε αποκλειστικά με 5.2 λίτρος οκτακύλινδρος κινητήρας, από το 1978 υπήρχε και ο Slant Six σε σειρά εξακύλινδρος κινητήρας με 3,7 διαθέσιμα λίτρα κυβισμού. Το 1978 και το 1979 προσφέρθηκε επίσης και ένας κινητήρας 5.9 λίτρων V8. Οι οκτακύλινδροι κινητήρες συνδυάζονταν στάνταρ με αυτόματο κιβώτιο τριών ταχυτήτων. Μόνο το μοντέλο του 1979 ήταν διαθέσιμο και με ένα προαιρετικό μηχανικό κιβώτιο τεσσάρων ταχυτήτων.
Δεύτερη γενιά: 1980–1984[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Το 1980 το Diplomat υπέστη εκτεταμένες στιλιστικές τροποποιήσεις. Όπως το Chrysler LeBaron, το τετράθυρο σεντάν έλαβε μια πιο απότομη κολόνα C, η οποία αύξησε τον χώρο κεφαλής στο πίσω μέρος του αυτοκινήτου. Αυτό το σχήμα του σώματος παρέμεινε ουσιαστικά αμετάβλητο έως ότου το μοντέλο διακόπηκε το 1989.
Το Diplomat Coupé τροποποιήθηκε εκτενώς. Σε αντίθεση με τα προηγούμενα χρόνια, τώρα ήταν στο 10 cm μικρότερο μεταξόνιο των κουπέ εκδόσεων του Dodge Aspen/Plymouth Volaré και έλαβε λεία πίσω φτερά με γωνιακές γραμμές. Το στέισον βάγκον όμως παρέμεινε αμετάβλητο. Η δεύτερη γενιά στέισον βάγκον και κουπέ κατασκευάστηκαν μόνο τα έτη 1980 και 1981. Από το 1982 το Diplomat ήταν διαθέσιμο μόνο ως τετράθυρο σεντάν.
Ο κινητήρας 5.2 λίτρων συνέχισε την καριέρα του ως οκτακύλινδρος κινητήρας V8 που θα μπορούσε να εξοπλιστεί με διαφορετικά συστήματα καρμπυρατέρ. Από το 1980 έως το 1983 υπήρχε ως εναλλακτική επιλογή και ο 3.7 λίτρων Slant-Six εξακύλινδρος κινητήρας.
Τρίτη γενιά: 1985–1989[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Το 1985 το Diplomat, το οποίο ήταν διαθέσιμο μόνο ως σεντάν, έλαβε άλλο ένα λίφτινγκ. Με το αμάξωμα κατά τα άλλα αμετάβλητο, υιοθέτησε το μπροστινό σχέδιο της Chrysler Fifth Avenue, στο οποίο οι δείκτες ήταν ακόμα τοποθετημένοι πάνω από τους προβολείς. Αυτό σήμαινε ότι το Diplomat ξεχώριζε ξεκάθαρα από το φθηνότερο Plymouth Gran Fury, το οποίο ήταν εξωτερικά πανομοιότυπο με το Diplomat από το 1982 έως το 1984 και διατήρησε το προηγούμενο μπροστινό του σχέδιο τα επόμενα χρόνια.
Παραγωγή[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Το Dodge Diplomat κατασκευάστηκε αρχικά στα εργοστάσια της Chrysler. Από το 1981 και μετά, η παραγωγή ανατέθηκε στην αντίπαλη εταιρεία AMC. Το εργοστάσιό της στην Kenosha του Ουισκόνσιν, ήταν σε θέση να παράγει τα σώματα M πιο φθηνά από τα εργοστάσια της ίδιας της Chrysler.
Από τις αρχές της δεκαετίας του 1980, το Diplomat γνώρισε μόνο οριακή εξέλιξη. Το αυτοκίνητο έγινε ολοένα και πιο ξεπερασμένο, αλλά παρέμεινε επιτυχημένο στην αγορά για μεγάλο χρονικό διάστημα. Τα τελευταία χρόνια, τα οχήματα πωλήθηκαν κυρίως σε αγοραστές στόλου, όπως στις αρχές και εταιρείες ενοικίασης αυτοκινήτων.
Οι εκδόσεις Chrysler του σώματος M ήταν τακτικά οι πιο επιτυχημένες παραφυάδες της πλατφόρμας M, ακολουθούμενες από τα μοντέλα Dodge. Η έκδοση του Plymouth ήταν τακτικά η λιγότερο δημοφιλής.
Ο Dodge κατασκεύασε συνολικά 363.000 αντίγραφα του Diplomat. Το Diplomat δεν έφτασε ποτέ σε εξαψήφιο αριθμό παραγωγής σε μία μόνο σεζόν. Πέτυχε την υψηλότερη απόδοσή της στο πρώτο πλήρες έτος παραγωγής της. Στη δεκαετία του 1980, η παραγωγή κυμαινόταν σχεδόν πάντα μεταξύ 20.000 και 25.000 οχημάτων ετησίως. Η παραγωγή κατανεμήθηκε στα επιμέρους έτη μοντέλων ως εξής: 37.552 (1977), 78.552 (1978), 53.879 (1979), 35.200 (1980), 24.170 (1981), 23.146 (1982), 23.146 (1982), 24.453 (1983), 22.169 (1984), 39.165 (1985), 26.953 (1986), 20.627 (1987), 19.173 (1988), 6.329 (1989).
Αναφορές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ Übersicht über die Austauschbarkeit von Teilen der F- und der M-Plattform auf der Internetseite www.dippy.org (abgerufen am 6. Juli 2012).
Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Ιστορικό μοντέλου του Dodge Diplomat στον ιστότοπο www.allpar.com
- www.dippy.org - ιδιωτικός ιστότοπος για το Dodge Diplomat.
- Μπροσούρα πωλήσεων Dodge Diplomat 1978 (πρώτη σειρά)
- Μπροσούρα Sales Dodge Diplomat 1980 (δεύτερη σειρά) Αρχειοθετήθηκε 2012-01-10 στο Wayback Machine.
- Μπροσούρα πωλήσεων Dodge Diplomat 1987 (τρίτη σειρά)