996 Ιλαρότης

996 Ιλαρότης
Ανακάλυψη
Ανακαλύφθηκε από	Γιόχαν Παλίζα
Ημ/νία ανακάλυψης	21 Μαρτίου 1923
Ονομασίες
Εναλλακτικές ονομασίες	1923 NM, 1977 CG, A915 WH
Τροχιακά χαρακτηριστικά
	Εποχή 18 Αυγούστου 2005 (Ι.Η. (JD) 2453600,5)
Αφήλιο	3,520 AU (526,6 εκατομ. km)
Περιήλιο	2,661 AU (398,1 εκατομ. km)
Ημιάξονας τροχιάς	3,091 AU (462,4 εκατομ. km)
Εκκεντρότητα	0,139
Περίοδος περιφοράς	1985
Μέση ανωμαλία	85,91°
Κλίση	0,661°
Ω	347,57°
Όρισμα περιηλίου	= 148,85°
Απόλυτο μέγεθος (H)	11,22

Η Ιλαρότης (Hilaritas) είναι ένας αστεροειδής της Κύριας Ζώνης Αστεροειδών με απόλυτο μέγεθος (όπως ορίζεται για το Ηλιακό Σύστημα) 10,953. Ανακαλύφθηκε το 1923 από τον Αυστριακό αστρονόμο Γιόχαν Παλίζα, που παρατηρούσε από τη Βιέννη, και πήρε το όνομά της από την αρχαία θεά της χαρούμενης διάθεσης. Αξιοσημείωτη είναι η πολύ μικρή κλίση της τροχιάς της Ιλαρότητος ως προς την εκλειπτική, μόλις 40 λεπτά της μοίρας.

Φυσικά χαρακτηριστικά[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η μέση διάμετρος της Ιλαρότητος εκτιμάται σε 29,54 χιλιόμετρα. Ο φασματικός τύπος της είναι άγνωστος, ενώ το άλβεδό της είναι 0,090. Η Ιλαρότης περιστρέφεται γύρω από τον εαυτό της μία φορά κάθε 7 ώρες και 12 λεπτά.