2625 Τζακ Λόντον

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
2625 Τζακ Λόντον
Ανακάλυψη A
Ανακαλύψας (-ασα): Νικολάι Τσερνίχ
Ημερομηνία ανακάλυψης: 2 Μαΐου 1976
Εναλλακτικές ονομασίες B: 1976 JQ2
Κατηγορία:
Τροχιακά χαρακτηριστικά Γ
Εποχή 18 Απριλίου 2013 (Ι.Η. (JD) 2456400,5)
Εκκεντρότητα (e): 0,141
Μεγάλος ημιάξονας (a): 2,196 AU (328,5 εκατομ. km)
Απόσταση περιηλίου (q): 1,886 AU (282,2 εκατομ. km)
Απόσταση αφηλίου (Q): 2,505 AU (374,8 εκατομ. km)
Περίοδος περιφοράς («έτος») (P): 1188,4 ημέρες
Κλίση ως προς την εκλειπτική (i): 4,458 ° (μοίρες)
Μήκος του
ανερχόμενου συνδέσμου
(Ω):

128,785 °
Όρισμα του περιηλίου (ω): 170,29 °
Μέση ανωμαλία (M): 70,82 °


Ο Τζακ Λόντον (Jack London) είναι ένας αστεροειδής που περιφέρεται στην εσωτερική (δηλαδή την προς τον Ήλιο) περιοχή της Κύριας Ζώνης Αστεροειδών και έχει απόλυτο μέγεθος (όπως ορίζεται για το Ηλιακό Σύστημα) 13,1. Ανακαλύφθηκε το 1976 από τον Σοβιετικό αστρονόμο Νικολάι Τσερνίχ, που παρατηρούσε από το Ναουτσνί της Κριμαίας, και πήρε το όνομά του προς τιμή του Αμερικανού συγγραφέα Τζακ Λόντον.

Φυσικά χαρακτηριστικά[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο φασματικός τύπος του Τζακ Λόντον είναι S (λιθώδης). Ο Τζακ Λόντον περιστρέφεται γύρω από τον εαυτό του μία φορά κάθε 2 ώρες και 59 λεπτά (Polishook 2010), μία πολύ γρήγορη περιστροφή, ακόμα και για αστεροειδή.

Εξωτερικοί σύνδεσμοι-πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]