185 Ευνίκη

185 Ευνίκη
Ανακάλυψη
Ανακαλύφθηκε από	Κρίστιαν Χάινριχ Φρήντριχ Πέτερς
Ημ/νία ανακάλυψης	1 Μαρτίου 1878
Τροχιακά χαρακτηριστικά
	Εποχή 18 Ιουνίου 2009 (Ι.Η. (JD) 2455000,5)
Αφήλιο	3,090 AU (462,2 εκατομ. km)
Περιήλιο	2,390 AU (357,55 εκατομ. km)
Ημιάξονας τροχιάς	2,740 AU (409,9 εκατομ.km)
Εκκεντρότητα	0,128
Περίοδος περιφοράς	1656,5
Μέση ανωμαλία	121,605°
Κλίση	23,225°
Ω	153,93°
Όρισμα περιηλίου	= 224,33°
Απόλυτο μέγεθος (H)	7,69

Η Ευνίκη (Eunike) είναι πολύ μεγάλος και σκουρόχρωμος αστεροειδής της Κύριας Ζώνης Αστεροειδών, με απόλυτο μέγεθος (όπως ορίζεται για το Ηλιακό Σύστημα) 7,62. Ανακαλύφθηκε το 1878 από τον Κρίστιαν Χ.Φ. Πέτερς, που παρατηρούσε από το Κλίντον της πολιτείας της Νέας Υόρκης, και έλαβε το όνομά της από την Ευνίκη, μία από τις Νηρηίδες στην ελληνική μυθολογία, αλλά εξαιτίας της σημασίας του, «ευ + νίκη», προς ανάμνηση της Συνθήκης του Αγίου Στεφάνου (3 Μαρτίου 1878).

Τρεις επιπροσθήσεις αστέρων από την Ευνίκη έχουν παρατηρηθεί.

Φυσικά χαρακτηριστικά[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η μέση διάμετρος της Ευνίκης εκτιμάται σε 157,51 χλμ. Ο φασματικός της τύπος είναι C (ανθρακούχος), ενώ το άλβεδό της είναι 0,064. Η Ευνίκη περιστρέφεται γύρω από τον εαυτό της μία φορά κάθε 10 ώρες και 50 λεπτά.

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

↑ ^1,0 ^1,1 JPL Small-Body Database. ssd.jpl.nasa.gov/tools/sbdb_lookup.html#/?sstr=20000185. Ανακτήθηκε στις 24 Ιανουαρίου 2024.
↑ JPL Small-Body Database. ssd.jpl.nasa.gov/tools/sbdb_lookup.html#/?sstr=20000185. Ανακτήθηκε στις 13 Οκτωβρίου 2023.

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Τροχιά από το JPL (Java) / Εφημερίδα

[0a134156deacb8a3826730a42b0b31316f77ca89-1] 1,0 ^1,1 JPL Small-Body Database. ssd.jpl.nasa.gov/tools/sbdb_lookup.html#/?sstr=20000185. Ανακτήθηκε στις 24 Ιανουαρίου 2024.

[c1875722fa980370912cd5efb69c3ae152f05d0c-2] JPL Small-Body Database. ssd.jpl.nasa.gov/tools/sbdb_lookup.html#/?sstr=20000185. Ανακτήθηκε στις 13 Οκτωβρίου 2023.

[2]