1749 Τελαμών

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
1749 Τελαμών
Ανακάλυψη A
Ανακαλύψας (-ασα): Καρλ Ράινμουτ
Ημερομηνία ανακάλυψης: 23 Σεπτεμβρίου 1949
Εναλλακτικές ονομασίες B: 1949 SB, 1941 BP, 1966 CN
Κατηγορία:
Τροχιακά χαρακτηριστικά Γ
Εποχή 14 Μαρτίου 2012 (Ι.Η. (JD) 2456000,5)
Εκκεντρότητα (e): 0,1095
Μεγάλος ημιάξονας (a): 5,152 AU (770,8 εκατομ. km)
Απόσταση περιηλίου (q): 4,588 AU (686,4 εκατομ. km)
Απόσταση αφηλίου (Q): 5,716 AU (855,2 εκατομ. km)
Περίοδος περιφοράς («έτος») (P): 4271,9 ημέρες
Κλίση ως προς την εκλειπτική (i): 6,093 ° (μοίρες)
Μήκος του
ανερχόμενου συνδέσμου
(Ω):

340,95 °
Όρισμα του περιηλίου (ω): 112,94 °
Μέση ανωμαλία (M): 3,80 °


Ο Τελαμών (Telamon) είναι ένας μεγάλος αστεροειδής της Τρωικής Ομάδας του Δία (ηγούμενο μέλος) με απόλυτο μέγεθος (όπως ορίζεται για το Ηλιακό Σύστημα) 9,4. Ανακαλύφθηκε το 1949 από τον Γερμανό αστρονόμο Καρλ Ράινμουτ, που παρατηρούσε από τη Χαϊδελβέργη, και πήρε το όνομά του από το όνομα του ομώνυμου προσώπου της ελληνικής μυθολογίας, πατέρα του ήρωα του Τρωικού Πολέμου Αίαντα.

Φυσικά χαρακτηριστικά[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η μέση διάμετρος του Τελαμώνος εκτιμάται σε 81,1 ± 7 χιλιόμετρα. Ο φασματικός τύπος του είναι άγνωστος, ενώ το γεωμετρικό άλβεδό του είναι 0,0562 ± 0,011. Ο Τελαμών περιστρέφεται γύρω από τον εαυτό του μία φορά κάθε 16 ώρες και 58,5 λεπτά.

Δείτε επίσης[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]