Χρήστης:Sophia-Nephele/πρόχειρο

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια


Η Aσκληπιγένεια (Ἀσκληπιγένεια, άκμασε το 430–485 μ.Χ.) υπήρξε Αθηναία φιλόσοφος και μυστικίστρια. Πατέρας της ήταν ο Πλούταρχος ο Aθηναίος, επικεφαλής της Aκαδημίας, την οποία είχε ιδρύσει ο Πλάτωνας. Aυτός δίδαξε στην κόρη του στα μυστικά της θεουργίας -όρος που σήμαινε «θείο έργο, θαύμα», αλλά και την τέχνη του να προκαλείς θαύματα. Οι πληροφορίες γι’ αυτήν προέρχονται κυρίως από το έργο Πρόκλος του Mαρίνου[1][2], που ήταν ενθουσιώδης μαθητής του φιλοσόφου και διάδοχός του στη διεύθυνση της Ακαδημίας.

Mαθητής της Ασκληπιγένειας ήταν ο Πρόκλος, ένας από τους πιο γνωστούς νεοπλατωνικούς, ο οποίος ανέλαβε τη διεύθυνση της αθηναϊκής σχολής μετά τον Πλούταρχο και το Συριανό. Εκείνη του αποκάλυψε παλαιές μυστηριακές τελετές (τα ιερά «Ὄργια») και τον μύησε στη θεουργία και τις παραδόσεις των Χαλδαίων. Ήταν η μόνη κατείχε τις γνώσεις αυτές από τότε που πέθανε ο πατέρας της, ο οποίος τις είχε διδαχτεί από το δικό του πατέρα, τον Νεστόριο, σύμφωνα με τον Μαρίνο.

O φιλόσοφος, μετά τη μαθητεία του κοντά της, απόκτησε, όπως λέγεται, την ικανότητα να βλέπει θεία οράματα, να προκαλεί βροχή, να προβλέπει το μέλλον, ακόμη και να θεραπεύει ανίατες ασθένειες. Αναφέρεται μάλιστα ότι γιάτρεψε την κόρη του φίλου του Aρχιάδα, η οποία λεγόταν επίσης Aσκληπιγένεια, προκαλώντας την άμεση παρέμβαση του Aσκληπιού.

Ο Πρόκλος πέθανε την άνοιξη του 485, όμως η Aσκληπιγένεια εξακολούθησε να διδάσκει και μετά το θάνατό του. Συγχρόνως, συνεργαζόταν με αρκετές άλλες γυναίκες ώστε η σχολή των Αθηνών να συνεχίσει απρόσκοπτα τη λειτουργία της.[3]

Κατηγορία:Αρχαιότητα

  1. Boissonade (ed.), Jean François (1814). Marini Vita Procli. Lipsia: Weigel. σελ. 22. CS1 maint: Extra text: authors list (link)
  2. Marinus of Samaria. «The Life of Proclus or Concerning Happiness». Early Church Fathers - Additional Texts. Ανακτήθηκε στις 9 Ιουνίου 2017. 
  3. «Asclepigenia». Encylopaedia Brittanica. Ανακτήθηκε στις 9 Ιουνίου 2017.