Χιροχίτο

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Χιροχίτο
Ο αυτοκράτορας Χιροχίτο
Περίοδος25 Δεκεμβρίου 1926 - 7 Ιανουαρίου 1989
ΠροκάτοχοςΤαϊσό
ΔιάδοχοςΑκιχίτο (Χεϊσέι)
Γέννηση29 Απριλίου 1901
Ανάκτορο Αογιάμα στο Τόκιο
Θάνατος7 Ιανουαρίου 1989
ΣύζυγοςΝαγκάκο Κούνι
ΕπίγονοιΑκιχίτο (Χεϊσέι)
Μασαχίτο
ΟίκοςΓιαμάτο
ΠατέραςΓιοσιχίτο (Ταϊσό)
ΜητέραΣαντάκο Σασάκι
Commons page Σχετικά πολυμέσα
δεδομένα (π  σ  ε )

Ο Χιροχίτο (ιαπωνικά: 裕仁‎‎), Hirohito, 29 Απριλίου 1901 - 7 Ιανουαρίου 1989[1]), επίσης γνωστός και ως Αυτοκράτορας Σόουα (昭和天皇, Shōwa Tennō), ήταν ο 124ος αυτοκράτορας της Ιαπωνίας και ο μακροβιότερος στην ιστορία της.

Γεννήθηκε στο Ανάκτορο Αογιάμα στο Τόκιο και ήταν ο πρωτότοκος γιος του διαδόχου Γιοσιχίτο (μετέπειτα αυτοκράτορα Ταϊσό) και της πριγκίπισσας Σαντάκο[2]. Το όνομα Χιροχίτο είναι σύνθετη λέξη αποτελούμενη από δύο ιδεογράμματα: χίρο (= μεγάλος, γενναιόδωρος, ευγενής) και χίτο (= αρετή, ανθρωπισμός) και αποδίδοντας ευρύτερη σημασία «μεγάλος ανθρωπισμός». ή «ύψιστη αρετή». Ως παιδί ήταν γνωστός με τον τίτλο Πρίγκηπας Μίτσι (迪宮, Michi no miya).

Το 1926 ανήλθε στον θρόνο μετά τον θάνατο του πατέρα του. Αμέσως εφάρμοσε ιμπεριαλιστική πολιτική, καταλαμβάνοντας τη Μαντζουρία το 1931 και εξαπολύοντας επίθεση στην Κίνα το 1937[3][4]. Στον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο ο Χιροχίτο αρχικά κράτησε ουδέτερη στάση, αλλά τελικά αποφάσισε την είσοδο της χώρας του στον πόλεμο, απόφαση η οποία κατέληξε στην ήττα της Ιαπωνίας από τους Συμμάχους και στην παράδοσή της σ' αυτούς. Ο Χιροχίτο έγινε ο πρώτος Ιάπωνας αυτοκράτορας που παραδόθηκε σε ξένα στρατεύματα. Με την είσοδο των Αμερικανών στο Τόκιο, ο Χιροχίτο όχι μόνο δεν έχασε τον θρόνο, αλλά δεν παραπέμφθηκε καν για εγκλήματα πολέμου[5][6][7]. Αναγκάστηκε όμως να απαρνηθεί τη θεϊκή του ιδιότητα.[8]

Απεβίωσε από καρκίνο στις 7 Ιανουαρίου του 1989 στο Τόκιο[1]. Ήταν παντρεμένος με την μακρινή εξαδέλφη του, πριγκίπισσα Ναγκάκο Κούνι (μετέπειτα Αυτοκράτειρα Κότζουν) και απέκτησαν επτά παιδιά, δύο γιούς και πέντε κόρες[9]. Τον διαδέχθηκε ο γιος του, Ακιχίτο.

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. 1,0 1,1 «BBC - History - Historic Figures: Emperor Hirohito (1901-1989)». www.bbc.co.uk (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 31 Αυγούστου 2023. 
  2. Ponsonby-Fane, Richard Arthur Brabazon (1959). The Imperial House of Japan. Ponsonby Memorial Society. σελ. 337. 
  3. Archives, L. A. Times (14 Αυγούστου 2000). «Detail All of Hirohito's Role». Los Angeles Times (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 31 Αυγούστου 2023. 
  4. Rich, Motoko (2018-08-24). «Aide’s Diary Suggests Hirohito Agonized Over His War Responsibility» (στα αγγλικά). The New York Times. ISSN 0362-4331. https://www.nytimes.com/2018/08/24/world/asia/japan-hirohito-war-diary.html. Ανακτήθηκε στις 2023-08-31. 
  5. He, Yinan (2015). The Search for Reconciliation: Sino-Japanese and German-Polish Relations since World War II., σσ. 125–126
  6. Gady, Franz-Stefan. «Should the United States Be Blamed for Japan's Historical Revisionism?». thediplomat.com (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 31 Αυγούστου 2023. 
  7. Internet Archive, Herbert P. (2001). Hirohito and the making of modern Japan. New York, NY : Perennial. σελ. 545. ISBN 978-0-06-093130-8. 
  8. Dower, John W. (2000). Embracing defeat: Japan in the wake of World War II (1. publ. as paperback έκδοση). New York, NY: Norton. σελ. 308-318. ISBN 978-0-393-32027-5. 
  9. Jameson, San (7 Ιανουαρίου 1989). «From the archives: Japan's Hirohito, 87, Dies After a Reign of 62 Years». Los Angeles Times (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 31 Αυγούστου 2023.