Χιούγκο Μπενιόφ

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Χιούγκο Μπενιόφ
Γενικές πληροφορίες
Γέννηση14  Σεπτεμβρίου 1899
Λος Άντζελες
Θάνατος29  Φεβρουαρίου 1968[1]
Λος Άντζελες
Χώρα πολιτογράφησηςΗνωμένες Πολιτείες Αμερικής
Εκπαίδευση και γλώσσες
ΣπουδέςΤεχνολογικό Ινστιτούτο της Καλιφόρνιας[2]
Pomona College
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταγεωφυσικός
εφευρέτης
σεισμολόγος
οργανοποιός[3]
διδάσκων πανεπιστημίου
ΕργοδότηςΤεχνολογικό Ινστιτούτο της Καλιφόρνιας
Οικογένεια
ΤέκναPaul Benioff
Αξιώματα και βραβεύσεις
ΒραβεύσειςArthur L. Day Medal (1957)[4]
μετάλλιο Ουίλιαμ Μπόουι (1965)[5]
μέλος στην Αμερικανική Ακαδημία Τεχνών και Επιστημών

Ο Βίκτορ Χιούγκο Μπενιόφ (Victor Hugo Benioff, 14 Σεπτεμβρίου 189929 Φεβρουαρίου 1968) ήταν Αμερικανός σεισμολόγος, καθηγητής στο Τεχνολογικό Ινστιτούτο της Καλιφόρνια («Καλτέκ»), γνωστός για το έργο του στη χαρτογράφηση των εστιών σεισμών μεγάλου εστιακού βάθους στον Ειρηνικό Ωκεανό.

Ο σεισμογράφος υψίσυχνων κυμάτων που εφεύρε ο Μπενιόφ.

Ο Μπενιόφ γεννήθηκε στο Λος Άντζελες. Ο πατέρας του ήταν μετανάστης από τη Ρωσία και η μητέρα του από τη Σουηδία[6], αμφότεροι Εβραίοι.[7] Μετά την αποφοίτησή του από το Κολέγιο Πομόνα το 1921, ο Μπενιόφ επεδίωξε αρχικώς να γίνει αστρονόμος και εργάσθηκε για λίγο καιρό στο Αστεροσκοπείο του όρους Γουίλσον, αλλά μη αντέχοντας το ξενύχτι, στράφηκε γρήγορα στη σεισμολογία. Εντάχθηκε στο προσωπικό του Σεισμολογικού Εργαστηρίου του Καλτέκ το 1924 και πήρε το διδακτορικό του από εκεί το 1935.

Ο Μπενιόφ επέδειξε ιδιοφυΐα στη σχεδίαση σεισμολογικών οργάνων. Από τα πρώτα του σχέδια, που υλοποιήθηκε το 1932, ήταν ο «σεισμογράφος του Benioff», χρησιμοποιούμενος σήμερα σε κάθε χώρα της Γης. Εξίσου ονομαστό είναι το τασιόμετρο του Benioff, που καταγράφει το «τέντωμα» της γήινης επιφάνειας. Από τα τελευταία του επιτεύγματα ήταν was a refined version of the old Benioff seismometer which has given seismologists more knowledge about the cause of very deep earthquakes.

Ο Μπενιόφ αντιλήφθηκε ότι εστίες σεισμών βρίσκονται βαθύτερα κάτω από την εφιππεύουσα τεκτονική πλάκα, απομακρυνόμενες από την ωκεάνια τάφρο, σε μία ζώνη καταβύθισης. Συνειδητοποίησε ότι αυτή η κεκλιμένη διάταξη σεισμικών εστιών υποδεικνύει τη θέση του βυθισμένου τμήματος της πλάκας. Αυτή η διάταξη εστιών σεισμών είναι γνωστή σήμερα ως Ζώνη Μπενιόφ-Γουαντάτι (Wadati-Benioff zone).

Από τις αρχές της δεκαετίας του 1930 ο Μπενιόφ σχεδίασε και ηλεκτρικά μουσικά όργανα: ένα πιάνο, ένα βιολί και ένα βιολοντσέλο. Συνέχισε να αναπτύσσει αυτά τα όργανα για το υπόλοιπο της ζωής του, συνεργαζόμενος για περισσότερο από δύο δεκαετίες με την πιανίστρια Ρόζαλυν Τιούρεκ.

Το 1958 ο Μπενιόφ εκλέχθηκε εταίρος της Αμερικανικής Ακαδημίας Τεχνών και Επιστημών.[8]


Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. books.google.co.il/books?id=MpYrAAAAYAAJ&pg=PA22#v=onepage.
  2. (Αγγλικά) Mathematics Genealogy Project.
  3. Ανακτήθηκε στις 20  Ιουνίου 2019.
  4. Geological Society of America.
  5. www.agu.org/honors/bowie-medal/past-recipients.
  6. Press, Frank. «Victor Hugo Benioff» (PDF). National Academy of Sciences. Ανακτήθηκε στις 13 Ιουνίου 2011. 
  7. Martin Harry Greenberg: The Jewish lists: physicists and generals, actors and writers, and hundreds of other lists of accomplished Jews, Schocken Books, 1979, σελ. 119
  8. «Book of Members, 1780–2010: Chapter B» (PDF). American Academy of Arts and Sciences. Ανακτήθηκε στις 13 Ιουνίου 2011. 

Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]