Φουλχένσιο Μπατίστα

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Φουλχένθιο Μπατίστα
Γέννηση16  Ιανουαρίου 1901
Banes
Θάνατος6  Αυγούστου 1973
Μαρμπέγια
ΤιμέςPulitzer Prize for International Reporting (1959), Μεγαλόσταυρος Ειδικής Τάξης του Τάγματος της Αξίας της Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Γερμανίας (28  Μαΐου 1957) και Μεγαλόσταυρος Στρατιωτικής Αξίας - Λευκή Διεμβολή (1936)
ΣύζυγοςMarta Fernandez Miranda de Batista (28  Νοεμβρίου 1945) και Elisa Godinez Gomez de Batista (10  Ιουλίου 1926, Οκτώβριος 1945)
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Ο Φουλχένσιο Μπατίστα (Fulgencio Batista Zaldívar, 16 Ιανουαρίου 1901 - 6 Αυγούστου 1973) ήταν Κουβανός στρατηγός, Πρόεδρος και δικτάτορας με την υποστήριξη των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής. Υπήρξε ηγέτης της Κούβας κατά τα διαστήματα 1933-1944 και 1952-1959, οπότε και τελικά ανατράπηκε ως αποτέλεσμα της επικράτησης της Κουβανικής Επανάστασης.

Τα πρώτα χρόνια[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Μπατίστα προέρχονταν από φτωχή οικογένεια, μικτής αφρικανικής-ευρωπαϊκής καταγωγής. Ως νεαρός απασχολήθηκε σε διάφορες εργασίες (ράπτης, λιμενεργάτης, στους σιδηροδρόμους) ώσπου τελικά κατατάχθηκε στον στρατό. Το 1933, ως λοχίας έχοντας ήδη μεγάλη επιρροή σε μερίδα στρατιωτών, συμμετείχε στην λεγόμενη «επανάσταση των λοχιών», μια πραξικοπηματική ενέργεια, που σε συνεργασία με τον Αμερικανό πρέσβη της Κούβας, συντέλεσε στην κατάλυση του πολιτεύματος της χώρας. Τελικά νέος πρόεδρος ανακηρύχθηκε ο Ραμόν Γκράου Σαν Μαρτίν και αρχηγός του στρατεύματος ο ίδιος ο Μπατίστα που προήχθη σε συνταγματάρχη. Στην πραγματικότητα όμως ο πραγματικός ηγέτης της χώρας ήταν ο Μπατίστα, ενώ μια σειρά από προέδρους που ακολούθησαν τα επόμενα χρόνια δεν είχε ουσιαστικές αρμοδιότητες.

Η πρώτη προεδρία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Κατέβηκε ως υποψήφιος στις εκλογές του 1940 και αναδείχθηκε νικητής. Διετέλεσε έτσι και ονομαστικός ηγέτης για την επόμενη τετραετία ως επικεφαλής ενός συνασπισμού κομμάτων. Αν και ο Μπατίστα ήταν καπιταλιστής και θαυμαστής της πολιτικής των Η.Π.Α., υποστηρίχθηκε επίσης και από το Κομμουνιστικό Κόμμα Κούβας, που εκείνη την εποχή είχε μικρή απήχηση στη χώρα. Αυτή η υποστήριξη οφειλόταν κυρίως στους νόμους που ενίσχυαν τα εργατικά σωματεία. Επίσης, κατά την πρώτη διακυβέρνησή του, πραγματοποιήθηκαν σημαντικές κοινωνικές μεταρρυθμίσεις, όπως η αναθεώρηση του Συντάγματος, η κυβερνητική παρέμβαση στην οικονομία και ενισχύθηκε η κοινωνική πρόνοια. Ακόμη, υλοποιήθηκαν σημαντικά δημόσια έργα.

Στις εκλογές του 1944 ο Μπατίστα ηττήθηκε από τον Γκράου και έφυγε για τις Η.Π.Α. όπου και έζησε τα επόμενα έτη. Το 1952 αποφάσισε να κατέβει και πάλι υποψήφιος για τις κουβανικές εκλογές, όμως το κόμμα του πήρε την τρίτη θέση στην αναμέτρηση.

Η κατάλυση του πολιτεύματος[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Στις 10 Μαρτίου 1952, τρεις μήνες μετά τις τελευταίες εκλογές, ο Μπατίστα με την υποστήριξη του στρατού κατέλυσε το πολίτευμα, θεωρώντας τις εκλογές άκυρες και ανακηρύχθηκε ο ίδιος «προσωρινός πρόεδρος». Αμέσως μετά οι Η.Π.Α. αναγνώρισαν το καθεστώς. Η δεύτερη περίοδος της ηγεσίας Μπατίστα δεν είχε στοιχεία προόδου, αλλά υπήρξε έντονη η επιθυμία του να αποκτήσει την εύνοια των εύπορων κοινωνικών στρωμάτων. Στην Αβάνα ο τζόγος ανθούσε, όπως εικάζεται ότι έγιναν και οικονομικές συμφωνίες μεταξύ του και Αμερικανών-προσωπικοτήτων του οργανωμένου εγκλήματος (μαφία).

Οι τελευταίες εκλογές και η πτώση[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Μέχρι την άνοιξη του 1958 οι Η.Π.Α. ενίσχυαν το καθεστώς Μπατίστα με οπλισμό τελευταίας τεχνολογίας προκειμένου να αντιμετωπίσει πιθανή επαναστατική κίνηση. Τον Μάρτιο, όμως, του ίδιου έτους μετά από σοβαρές συμπλοκές με αντικαθεστωτικούς κύκλους, ο Αμερικανός πρόεδρος Ντουάιτ Αϊζενχάουερ συνέστησε στον Μπατίστα, που σταδιακά έπεφτε στη δυσμένεια των ΗΠΑ, να προκηρύξει εκλογές. Οι εκλογές πραγματοποιήθηκαν, όμως η αποχή ήταν σχεδόν καθολική, που έφτανε το 98% στο Σαντιάγο ντε Κούβα. Την 1η Ιανουαρίου 1959, καθώς οι επαναστατικές δυνάμεις του Φιντέλ Κάστρο προήλαυναν, μετά τη νίκη τους στην Σάντα Κλάρα, προς την Αβάνα, ο Μπατίστα διέφυγε αεροπορικώς από τη χώρα.

Εικάζεται ότι εκτός από τους προσωπικούς υποστηρικτές και τα μέλη της κυβέρνησής του, στο αεροπλάνο στοιβάχτηκαν έργα τέχνης και μετρητά συνολικής αξίας 700 εκατομμυρίων δολαρίων Η.Π.Α..

Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Παγκόσμιο Βιογραφικό Λεξικό. Εκδοτική Αθηνών. Αθήνα 1987.

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Πολυμέσα σχετικά με το θέμα Fulgencio Batista στο Wikimedia Commons