Το λαγωνικό των Μπάσκερβιλ
.jpg) | |
| Συγγραφέας | Άρθουρ Κόναν Ντόιλ |
|---|---|
| Εικονογράφος | Σίντνεϊ Πάτζετ |
| Τίτλος | The Hound of the Baskervilles |
| Γλώσσα | Αγγλικά |
| Ημερομηνία δημοσίευσης | 1902 |
| Μορφή | μυθιστόρημα |
| Σειρά | Sherlock Holmes novels Εργογραφία του Σέρλοκ Χολμς |
| Χαρακτήρες | Δρ. Γουάτσον, Σέρλοκ Χολμς, Henry Baskerville και επιθεωρητής Λεστράντ |
| Τόπος | Dartmoor Λονδίνο Ντέβον |
| Βραβεία | Τα 100 βιβλία του Αιώνα |
| LC Class | OL262454W[1] |
| Πρώτη έκδοση | George Newnes Ltd |
| Προηγούμενο | Οι αναμνήσεις του Σέρλοκ Χολμς |
| Επόμενο | Η επιστροφή του Σέρλοκ Χολμς |
 Σχετικά πολυμέσα | |
| δεδομένα () | |
Το βιβλίο με τίτλο Το λαγωνικό των Μπάσκερβιλ είναι το τρίτο από τα τέσσερα αστυνομικά μυθιστορήματα του Σερ Άρθουρ Κόναν Ντόυλ με ήρωα τον ντετέκτιβ Σέρλοκ Χολμς. Αρχικά δημοσιεύτηκε σε σειρές στο The Strand Magazine από τον Αύγουστο του 1901 έως τον Απρίλιο του 1902. Σε μεγάλο βαθμό διαδραματίζεται στο Ντάρτμουρ, στο Ντέβον της Αγγλίας, και αφηγείται την ιστορία μίας απόπειρας δολοφονίας εμπνευσμένη από το θρύλο ενός τρομακτικού, διαβολικού κυνηγόσκυλου που έβγαζε φλόγες από το πελώριο στόμα του. Σύμφωνα με τον Ντέϊβιντ Ίρβινγκ, η παραπάνω ταινία ήτανε μία από τις αγαπημένες του Αδόλφου Χίτλερ.[2]
Η έμπνευση
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Ο Σερ Άρθουρ Κόναν Ντόυλ έγραψε αυτή την ιστορία λίγο μετά την επιστροφή του από τη Νότια Αφρική, όπου είχε εργαστεί ως γιατρός εθελοντής στο νοσοκομείο Langman Field στο Μπλουμφοντέιν. Οι ιδέες του προήλθαν από το θρύλο του Richard Cabell, που ήταν η βασική έμπνευση για την ιστορία ενός κολασμένου κυνηγόσκυλου των Μπάσκερβιλ. Ο τάφος του Cabell βρίσκεται στο Buckfastleigh του Ντέβον[3][4].
Ο γαιοκτήμονας Richard Cabell έζησε κατά τον 17ο αιώνα και ήταν ο τοπικός άρχων στο Buckfastleigh. Είχε πάθος για το κυνήγι και ήταν αυτό που εκείνες τις ημέρες περιγραφόταν ως «τερατώδης κακός άνθρωπος». Απέκτησε αυτή τη φήμη για την ανηθικότητά του και επειδή λεγόταν ότι είχε πουλήσει τη ψυχή του στο Διάβολο. Υπήρξε επίσης μία φήμη ότι είχε δολοφονήσει τη γυναίκα του. Στις 5 Ιουλίου του 1677 πέθανε, αλλά αυτό ήταν μόνο η αρχή της ιστορίας. Ο θρύλος λέει ότι τη νύχτα της ταφής του, ένα κοπάδι κυνηγόσκυλα διέσχισαν γαβγίζοντας τον βάλτο και ούρλιαζαν από τον τάφο του. Από κείνη τη νύχτα, ο Cabell οδηγούσε το κοπάδι μέσω του βάλτου, συνήθως στην επέτειο του θανάτου του. Αν το κοπάδι δεν ήταν έξω για κυνήγι, μπορούσε να το βρει κανείς να ουρλιάζει γύρω από τον τάφο. Σε μια προσπάθεια να αφήσουν τη ψυχή του Cabell να αναπαυθεί, οι χωρικοί έχτισαν ένα μεγάλο κτίριο γύρω από τον τάφο του, και για να είναι σίγουροι τοποθέτησαν μία τεράστια πλάκα πάνω από τον τάφο για να μην μπορεί να διαφύγει το φάντασμα του γαιοκτήμονα[5].
Επιπλέον, η λαογραφία του Ντέβον περιλαμβάνει ιστορίες γύρω από έναν τρομακτικό υπερφυσικό σκύλο για τον οποίο ίσως να έχει ακούσει ο Κόναν Ντόυλ.
Η περιγραφή του πύργου των Μπάσκερβιλ είναι εμπνευσμένη από μία επίσκεψη του Κόναν Ντόυλ στο Νόρφολκ. Κάποια άλλα στοιχεία της ιστορίας είναι το προϊόν της παραμονής του Ντόυλ σ' ένα ξενοδοχείο κοντά στο Κρόμερ, όπου άκουσε για πρώτη φορά την ιστορία ενός σκύλου-φαντάσματος. Επισημαίνεται ότι ο πύργος των Μπάσκερβιλ όπως τον βλέπει για πρώτη φορά ο Γουάτσον μοιάζει πολύ με το παλιό σχολείο του Κόναν Ντόυλ, το Κολέγιο Στόουνυχερστ στο Λάνκασερ, όπως φαίνεται από το δρόμο[6].
Κύριοι χαρακτήρες
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Σέρλοκ Χολμς – Ο Χολμς είναι ο φημισμένος ντετέκτιβ της οδού Μπέικερ 221B, με την έντονη παρατηρητικότητα, την οξεία νοημοσύνη και το λογικό μυαλό. Αν και ο Γουάτσον πρωταγωνιστεί σε μεγάλο μέρος αυτής της συγκεκριμένης περιπέτειας, η παρουσία του Χολμς είναι πάντα αισθητή. Στο τέλος αναγνωρίζει τον ιδιοφυή δολοφόνο, σώζει τη ζωή του επόμενου θύματος και λύνει το μυστήριο των Μπάσκερβιλ.
Δρ. Τζον Γουάτσον – Είναι ο αφηγητής του μυθιστορήματος, ο γενναίος βοηθός του Χολμς στην οδό Μπέικερ και ο χρονογράφος πολλών θριάμβων του ως ιδιωτικός ντετέκτιβ. Βαδίζει για λίγο στα βήματα του Χολμς, εκφράζοντας την προθυμία του να εντυπωσιάσει το συνάδελφό του λύνοντας την πιο πολύπλοκη από τις υποθέσεις πριν εμπλακεί ξανά ο Χολμς.
Σερ Χούγκο Μπάσκερβιλ – Αυτός ο πρόγονος των Μπάσκερβιλ του 17ου αιώνα, γέννησε το θρύλο της οικογενειακής κατάρας. Ο Σερ Χούγκο ήταν η προσωποποίηση της αριστοκρατικής υπερβολής, της μέθης και της ακολασίας, μέχρι που μία νύχτα σκοτώθηκε στο βάλτο κοντά στον πύργο των Μπάσκερβιλ από ένα δαιμονικό κυνηγόσκυλο που στάλθηκε για να τον τιμωρήσει.
Σερ Τσαρλς Μπάσκερβιλ – Ο πρώην αφέντης του φέουδου των Μπάσκερβιλ στο Ντέβον ήταν ένας προληπτικός και ασθενικός εργένης. Τρομοκρατημένος από το θρύλο των Μπάσκερβιλ, τα ίχνη του δείχνουν ότι μάλλον προσπαθούσε να ξεφύγει από κάτι κατά τη στιγμή του θανάτου του στη γη των Μπάσκερβιλ. Επιπλέον, κοντά στο πτώμα του βρέθηκαν στο έδαφος αποτυπώματα από τα πόδια ενός μεγάλου σκύλου. Ο Σερ Τσαρλς ήταν φιλάνθρωπος. Το σχέδιό του να επενδύσει κεφάλαια στην απομονωμένη περιοχή γύρω από τον πύργο των Μπάσκερβιλ παρακίνησε τον κληρονόμο του, τον Σερ Χένρυ, να θέλει να μετακομίσει εκεί και να συνεχίσει το καλό έργο του θείου του.
Σερ Χένρυ Μπάσκερβιλ – Ανιψιός του Σερ Τσαρλς και ο πιο κοντινός του συγγενής. Ο Σερ Χένρυ κληρονομεί την περιουσία των Μπάσκερβιλ. Περιγράφεται ως «μαυρομάτης άντρας περίπου τριάντα ετών, ανθεκτικής κράσης». Ο Σερ Χένρυ συστήνεται από τον γιατρό του στον Χολμς και στον Γουάτσον, οι οποίοι ταξιδεύουν στο Ντέβον για να τον προστατεύσουν από την προφανή συνωμοσία να τον σκοτώσουν κάποιοι και να εξαλειφθεί έτσι και ο τελευταίος των Μπάσκερβιλ. Κατά την κορύφωση της ιστορίας, ο Σερ Χένρυ σχεδόν σκοτώνεται -όπως κι ο θείος του- από ένα άγριο κυνηγόσκυλο, που ήταν κρυμμένο στο βούρκο και εκπαιδευμένο να επιτίθεται σε θύματα επιλεγμένα από τον κακό της ιστορίας.
Δρ. Μόρτιμερ – Γιατρός και φίλος των Μπάσκερβιλ. Ο Μόρτιμερ είναι ψηλός, λεπτός και εγκάρδιος, με μάλλον εκκεντρικές συνήθειες. Ωστόσο είναι ένας ικανός επαρχιακός γιατρός, ο οποίος έγινε ο εκτελεστής της διαθήκης του Σερ Τσαρλς. Θέτει την πλοκή του έργου, όταν ταξιδεύει με τρένο στο Λονδίνο και πληροφορεί τον Χολμς και τον Γουάτσον για τα παράξενα γεγονότα που περιβάλλουν τον θάνατο του Σερ Τσαρλς και τους προειδοποιεί για την επικίνδυνη κατάσταση που αντιμετωπίζει πλέον ο Σερ Χένρυ ως κληρονόμος του Σερ Τσαρλς. Ο Μόρτιμερ εξακολουθεί να στηρίζει τον Χολμς και τον Γουάτσον στο διπλό ρόλο τους ως ερευνητές/σωματοφύλακες μέχρι το κλείσιμο της υπόθεσης.
Κύριος Τζακ Στέιπλετον – Ένας σχολαστικός πρώην δάσκαλος, ο Στέιπλετον, κυνηγά πεταλούδες στους βάλτους και ενδιαφέρεται για παλιά βιβλία. Εξωτερικά δείχνει ένας ευγενικός κύριος, ενδόμυχα έχει μία ισχυρή ιδιοσυγκρασία, η οποία αποκαλύπτεται σε καίριες στιγμές. Κατόπιν αποκαλύπτεται ότι ο Στέιπλετον στην πραγματικότητα είναι ένας χαμένος συγγενής του Σερ Χένρυ που περιμένει να κληρονομήσει την περιουσία των Μπάσκερβιλ και ένας δολοπλόκος εγκληματίας.
Δεσποινίδα Μπέρυλ Στέιπλετον – Ισχυρίζεται ότι είναι αδελφή του Στέιπλετον αλλά αποδεικνύεται ότι είναι η γυναίκα του. Είναι πρόθυμη να αποτρέψει άλλο θάνατο αλλά είναι τρομοκρατημένη από το βίαιο σύζυγό της και γι' αυτό δίνει αινιγματικές προειδοποιήσεις στον Σερ Χένρυ και τον Γουάτσον.
Κύριος Τζον Μπάρυμορ και κυρία Ελίζα Μπάρυμορ – Για πολλά χρόνια ήταν το οικιακό προσωπικό των Μπάσκερβιλ. Είναι πρόθυμοι να βοηθήσουν αλλά κρατούν ένα σκοτεινό οικογενειακό μυστικό, το οποίο προσωρινά παραπλανά τον Γουάτσον σχετικά με το τι συμβαίνει στους βάλτους.
Λάουρα Λάιονς – Η ελκυστική κόρη ενός ντόπιου δύστροπου τύπου που την αποκηρύσσει όταν αυτή παντρεύεται ενάντια στη θέλησή του. Στη συνέχεια, εγκαταλειμμένη από τον άντρα της, στρέφεται για βοήθεια στον κύριο Στέιπλετον και στον Σερ Τσαρλς Μπάσκερβιλ, με μοιραία συνέπεια για τον τελευταίο.
Σέλντεν – Ένας επικίνδυνος εγκληματίας που κρύβεται από την αστυνομία στους βάλτους. Συνδέεται με τους Μπάρυμορ, οι οποίοι τον προμηθεύουν κρυφά τροφή και ρούχα τη νύχτα. Ο Σέλντεν σκοτώνεται κατά λάθος από το κυνηγόσκυλο ενώ είναι ντυμένος με τα ρούχα του Σερ Χένρυ.
Κριτική
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Το «Σκυλί των Μπάσκερβιλ» (1902) γράφτηκε ακριβώς στα μισά της καριέρας του Κόναν Ντόιλ, ο οποίος ξαναζωντάνεψε τον σπουδαίο «ειδικό στο έγκλημα» και δραματοποίησε την εμμονή που από πάντα τον διακατείχε με τη μεταφυσική[7]. Μαζί του, στο αρχαίο και φαινομενικά ακίνδυνο τοπίο των βάλτων του Ντέβονσαϊρ είναι μια ομάδα από τζέντλεμαν της επιστήμης: εκτός από τον χρονικογράφο του, τον πιστό δρα Γουάτσον, συναντούμε έναν άλλον γιατρό, τον δρα Μόρτιμερ, έναν «χομπίστα της επιστήμης» όπως λέει ο ίδιος, τον δικηγόρο Φράνκλαντ, έναν ερασιτέχνη αστρονόμο, και τον δαρβινιστή συλλέκτη πεταλούδων Στέιπλετον, του οποίου η μανία για λογική ταξινόμηση συναγωνίζεται εκείνην του Χολμς[8].
Το 2007 ο Γάλλος καθηγητής λογοτεχνίας, ψυχαναλυτής και συγγραφέας Πιερ Μπαγιάρ εξέδωσε το βιβλίο «Ο Σέρλοκ Χολμς Έκανε Λάθος» επανεξετάζοντας την υπόθεση του σκύλου των Μπάσκερβιλ. Σε αυτό ο Μπαγιάρ ψυχαναλύει ορισμένα σκοτεινά σημεία του μυθιστορήματος προκειμένου να καταδείξει ότι ο αναγνώστης δικαιούται να αποδώσει ιδιαίτερη σημασία σε πολλές αμφισημίες ή σε πράγματα που παραλείπονται στο κείμενο (όπως ακριβώς κάνουν οι ψυχαναλυτές), ή ακόμη να συμπεράνει ότι η λύση του μυστηρίου από τον ήρωα, τον διάσημο ντετέκτιβ Σέρλοκ Χολμς, ήταν λανθασμένη. Ο συγγραφέας επιλέγει έξυπνα ένα κείμενο που βρίθει σκοτεινών σημείων και στο οποίο οι επισημάνσεις δεν γίνονται απευθείας από τον Χολμς αλλά από τον δόκτορα Γουάτσον. Εξάλλου, ο Κόναν Ντόιλ έγραψε το «Σκυλί των Μπάσκερβιλ» αφού δολοφόνησε τον Χολμς, ενώ στη συνέχεια «υποχρεώθηκε» να τον αναστήσει έπειτα από διαμαρτυρίες που προκλήθηκαν παγκοσμίως. Φαίνεται, συνεπώς, ότι κάποιες αινιγματικές πτυχές του βιβλίου οφείλονται στα συμπλέγματα του συγγραφέα[9].
Κινηματογραφικές μεταφορές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]| Έτος | Τίτλος | Χώρα | Σκηνοθέτης | Χολμς | Γουάτσον |
|---|---|---|---|---|---|
| 1914 | Der Hund von Baskerville, 1. Teil |  Γερμανική Αυτοκρατορία |
Rudolf Meinert | Alwin Neu | Κανείς |
| 1914 | Der Hund von Baskerville, 2. Teil — Das einsame Haus | ||||
| 1914 | Der Hund von Baskerville, 3. Teil — Das unheimliche Zimmer | Richard Oswald | |||
| 1915 | Der Hund von Baskerville, 4. Teil | ||||
| 1920 | Das dunkle Schloß |  Γερμανία |
Willy Zeyn | Eugen Burg | Nil |
| 1920 | Das Haus ohne Fenster | Erich Kaiser-Titz | |||
| 1920 | Dr. MacDonalds Sanatorium | ||||
| 1921 | The Hound of the Baskervilles | .svg){kind=small} Ηνωμένο Βασίλειο |
Maurice Elvey | Eille Norwood | Hubert Willis |
| 1929 | Der Hund von Baskerville | Γερμανία |
Richard Oswald | Carlyle Blackwell | George Seroff |
| 1932 | The Hound of the Baskervilles | Ηνωμένο Βασίλειο |
Gareth Gundrey | Robert Rendel | Frederick Lloyd |
| 1937 | The Hound of the Baskervilles |  Ναζιστική Γερμανία |
Carl Lamac | Bruno Güttner | Fritz Odemar |
| 1939 | The Hound of the Baskervilles |  ΗΠΑ |
Sidney Lanfield | Basil Rathbone | Nigel Bruce |
| 1955 | Der Hund von Baskerville | Γερμανία |
Fritz Umgelter | Wolf Ackva | Arnulf Schröder |
| 1959 | The Hound of the Baskervilles | Ηνωμένο Βασίλειο |
Terence Fisher | Peter Cushing | André Morell |
| 1962 | Bees Saal Baad |  Ινδία |
Biren Nag | – | - |
| 1968 | The Hound of the Baskervilles Μέρη 1 και 2 (από την τηλεοπτική σειρά «Σέρλοκ Χολμς» του 1965) |
Ηνωμένο Βασίλειο |
Graham Evans | Peter Cushing | Nigel Stock |
| 1971 | Собака Баскервилей |  Σοβιετική Ένωση |
A. F. Zinovieva | Nikolay Volkov | Lev Krugliy |
| 1972 | The Hound of the Baskervilles | ΗΠΑ |
Barry Crane | Stewart Granger | Bernard Fox |
| 1978 | The Hound of the Baskervilles | Ηνωμένο Βασίλειο |
Paul Morrissey | Peter Cook | Dudley Moore |
| 1981 | Собака Баскервилей | Σοβιετική Ένωση |
Igor Maslennikov | Vasily Livanov | Vitaly Solomin |
| 1982 | The Hound of the Baskervilles | Ηνωμένο Βασίλειο |
Peter Duguid | Tom Baker | Terence Rigby |
| 1983 | The Hound of the Baskervilles | Ηνωμένο Βασίλειο |
Douglas Hickox | Ian Richardson | Donald Churchill |
| 1983 | Sherlock Holmes and the Baskerville Curse |  Αυστραλία |
Ian McKenzie & Alex Nicholas | Πήτερ Ο' Τουλ (φωνή) | Earle Cross (φωνή) |
| 1988 | The Hound of the Baskervilles Από την τηλεοπτική σειρά «Οι Περιπέτειες του Σέρλοκ Χολμς» |
Ηνωμένο Βασίλειο |
Brian Mills | Jeremy Brett | Edward Hardwicke |
| 1998 | The Hound of the Baskervilles Ραδιοφωνική εκπομπή του BBC |
Ηνωμένο Βασίλειο |
Enyd Williams | Clive Merrison | Michael Williams |
| 2000 | The Hound of the Baskervilles |  Καναδάς |
Rodney Gibbons | Matt Frewer | Kenneth Welsh |
| 2002 | The Hound of the Baskervilles | Ηνωμένο Βασίλειο |
David Attwood | Ρίτσαρντ Ρόξμπουργκ | Ίαν Χαρτ |
| 2011 | The Hounds of Baskerville Από την τηλεοπτική σειρά «Σέρλοκ» |
Ηνωμένο Βασίλειο |
Mark Gatiss | Benedict Cumberbatch | Martin Freeman |
Αναφορές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ «The Hound of the Baskervilles by Arthur Conan Doyle | Open Library». Ανακτήθηκε στις 18 Ιουλίου 2023.
- ↑ Ο πόλεμος του Χίτλερ, Ντέϊβιντ Ίρβινγκ, εκδόσεις Γκοβόστη, σελ.127
- ↑ Paul Spiring: Hugo Baskerville & Squire Richard Cabell III Αρχειοθετήθηκε 2013-12-12 στο Wayback Machine. BFROnline (ανακτήθηκε 24-05-2011)
- ↑ «Ο τάφος του Cabell — Buckfastleigh». Devon Guide. 2007. Ανακτήθηκε στις 24 Μαΐου 2011.
- ↑ «Legendary Dartmoor». 22 Νοεμβρίου 2007. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 22 Ιουνίου 2014. Ανακτήθηκε στις 24 Μαΐου 2011.
- ↑ The Oxford Sherlock Holmes, Το Σκυλί των Μπάσκερβιλ, Επεξηγηματικές σημειώσεις (1993)
- ↑ Στο βιβλίο "Το Τελικό Πρόβλημα", ο Κόναν Ντόυλ είχε "δολοφονήσει" τον Σέρλοκ Χολμς
- ↑ Η Εφημερίδα, "Το σκυλί των Μπάσκερβιλ ξαναζεί" (29/4/2011)
- ↑ Umberto Εco, L΄ Εspresso, Distributed by New York Times Syndicate (2008)
Δείτε επίσης
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Εξωτερικοί σύνδεσμοι
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Εφημερίδα ΤΟ ΒΗΜΑ: Ουμπέρτο Έκο «Ποιος σκότωσε το σκυλί των Μπάσκερβιλ;» Δημοσίευση 26/07/2008
- Η Εφημερίδα: «Το σκυλί των Μπάσκερβιλ ξαναζεί» Δημοσίευση 29/4/2011
- Άρθουρ Κόναν Ντόυλ «Το Σκυλί των Μπάσκερβιλ» (graphic novel)
- Το Σκυλί των Μπάσκερβιλ στην επίσημη ιστοσελίδα για τη ζωή και το έργο του Σερ Άρθουρ Κόναν Ντόυλ (αγγλικά)
- Ελεύθερο βιβλίο Το Σκυλί των Μπάσκερβιλ στο Project Gutenberg (αγγλικά)
- Το Σκυλί των Μπάσκερβιλ – σε μορφή HTML (αγγλικά)
- Το Σκυλί των Μπάσκερβιλ (Μέρος 1ο) στο BFRonline.biz (αγγλικά)
- Το Σκυλί των Μπάσκερβιλ (Μέρος 2ο) στο BFRonline.biz (αγγλικά)
- Το Σκυλί των Μπάσκερβιλ (Συμπέρασμα) στο BFRonline.biz (αγγλικά)
