Στέφαν Οστόγιτς της Βοσνίας
| Στέφαν Οστόγιτς της Βοσνίας | |
|---|---|
| Γενικές πληροφορίες | |
| Γέννηση | 1400 |
| Θάνατος | Απριλίου 1421 |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Οικογένεια | |
| Γονείς | Οστόια της Βοσνίας και Κουγιάβα Ραντινόβιτς |
| Αδέλφια | Τόμας της Βοσνίας Ραντιβόι της Βοσνίας |
| Οικογένεια | Οίκος των Κοτρομάνιτς |
Ο Στέφαν Οστόγιτς, σερβοκροατικά: Stjepan/Stefan Ostojić/Στјепан/Стефан Остојић (άκμασε 1418-20) ήταν βασιλιάς της Βοσνίας από το τέλος τουύ πατέρα του Οστόγια το 1418 μέχρι την εκτόπισή του από τους ευγενείς το 1420.
Βιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Μέλος του Οίκου των Κοτρομάνιτς, ο Στέφαν ήταν ο μόνος νόμιμος γιος του βασιλιά Οστόγια, που γεννήθηκε από τη δεύτερη σύζυγό του, Κουγιάβα Ραντινόβιτς. Οι γονείς του παντρεύτηκαν το 1399, ενώ ο Στέφαν εμφανίζεται για πρώτη φορά στα ιστορικά αρχεία στα τέλη του 1408 ως υποστηρικτής της δωρεάς τού πατέρα του στους ευγενείς αδελφούς Βούκιτς και Γιουράγι Ραντιβογιέβιτς για την πιστή τους υπηρεσία. Μαζί με τη μητέρα του, ο Στέφαν ενέκρινε στη συνέχεια το καταστατικό των προνομίων τού πατέρα του στη Δημοκρατία της Ραγκούσας το 1409. Ο βασιλιάς Oστόγια απέπεμψε τη σύζυγό του Kουγιάβα το 1416, και φαίνεται ότι ο Στέφαν τον άφησε επίσης. Ο χρονικογράφος της Ραγκούζας του 16ου αι. Mσύρο Ορμπίνι ισχυρίζεται, ότι ο Στέφαν αναφέρθηκε ως αντίπαλος του Oστόγια το 1417. Ο Oστόγι ξαναπαντρεύτηκε αμέσως, παίρνοντας για τρίτη σύζυγο την πλούσια χήρα Γιελένα Νελίπιτς. Στις 22 Ιουλίου 1417, ο Στέφαν συμφιλιώθηκε με τον πατέρα του και με τη μητριά του ενέκρινε μία άλλη δωρεά του Oστόγια στους αδελφούς Ραντιβογιέβιτς, που είχαν βοηθήσει στην καταστολή μίας εξέγερσης της Zαχλούμια. Ο Στέφαν έλαβε την εξουσία επάνω της. [1]
Η βασιλεία του[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ο βασιλιάς Oστόγια απεβίωσε το 1418 και τη συνέλευση (stanak) συγκλήθηκε, για να αναγνωρίσει τον Στέφαν ως νέο βασιλιά. Αποκατέστησε αμέσως τις βασιλικές τιμές της μητέρας του και έβαλε τη μητριά του στη φυλακή. Η πρώτη πράξη του Στεφάν ως βασιλιά ήταν να ειδοποιήσει τη Ραγκούσα για την εκλογή του και να διεκδικήσει φόρους, που του αναλογούν τώρα. Μία οθωμανική επιδρομή έδωσε τη δυνατότητα στη Ραγκούσα να σταματήσει την πληρωμή. Ο Στέφαν προσέλαβε στην υπηρεσία του τον Mίχο Καμπόγκα (της οικογένειας από τη Ραγκούσα Kaμπόγκα), πρώην προτοβεστιγιάρ του μεγάλου δούκα Χρβόγιε Βούκσιτς Χρβατίνιτς, και σύντομα έπεσε υπό την επιρροή του, κάτι για το οποίο η αριστοκρατία αγανακτούσε. Ο Καμπόγκα τον παρότρυνε να κατακτήσει την πόλη Στον της Ραγκούσας, ισχυριζόμενος ότι δεν ήταν ισχυρά οχυρωμένη και ότι η χερσόνησος του Πελγιέσατς δεν ήταν προστατευμένη. Ο Στέφεν διεκδίκησε την κατοικία των Χρβάτιτς στη Ραγκούσα, καθώς και την ακτή που περιβάλλει το Σλάνο και όλα τα «βασιλικά αγαθά», αλλά τελικά υποχώρησε. Μετά από ένα συμβούλιο με τη μητέρα του και τους ευγενείς στην πόλη Zβετσάγι τον Μάρτιο του 1419, ο Στέφανος επιβεβαίωσε τα προνόμια που παραχωρήθηκαν στη Ραγκούσα από τους προκατόχους του. Την ίδια χρονιά επιβεβαίωσε την πώληση του Kονάβλι και του φρουρίου Σόκολ του υποτελούς του Σαντάλγι Χράνιτς Κοσάτσα στη Ραγκούσα. [1]
Τον Σεπτέμβριο του 1419, ο Στέφαν πρόσφερε μία συμμαχία στη Δημοκρατία της Βενετίας σε όλους τους πολέμους και στη συνέχεια απόλαυσε τον πόλεμο για την Αλβανία εναντίον τού Μπάλσα Γ΄. Η σύγκρουση επέτεινε τις σχέσεις του με τον υποτελή τού Koσάτσα, τον πατριό και προστάτη του Μπάλσα, αλλά οι δυο τους δεν είχαν άμεση σχέση. Όταν ο οθωμανικός στρατός με επικεφαλής τον Ισάκ Μπέη ξεκίνησε μία επιδρομή κατά της Βοσνίας, στοχεύοντας συγκεκριμένα τις περιοχές του Στέφαν και των εκ μητρός συγγενών και υποστηρικτών του, της ευγενικής οικογένειας Παβλόβιτς, ο Koσάτσα βρήκε την ευκαιρία να στραφεί εναντίον τού Στέφαν και να δηλώσει την υποστήριξή του στον πρώην βασιλιά Tβρτκο Β΄, εξαδέλφου του και μακροχρόνιου αντιπάλου τού πατέρα του, υποστηριζόμενου από τους Οθωμανούς. Άλλοι μεγιστάνες τον ακολούθησαν. Ο Στέφαν είχε καθαιρεθεί επίσημα τον Αύγουστο του 1420. Το τελευταίο σωζόμενο έγγραφο που τον αναφέρει, χρονολογείται από τον Απρίλιο του 1421, όταν πρότεινε την ανανέωση της συμμαχίας στη Βενετία. [1]
Βιβλιογραφικές αναφορές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ 1,0 1,1 1,2 Ćošković 2009.
Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Ćošković, Pejo (2009), «Stjepan Ostojić», Kotromanići (Miroslav Krleža Institute of Lexicography)