Σλοβενικές βουλευτικές εκλογές 2014
Στη Σλοβενία διεξήχθησαν βουλευτικές εκλογές για την ανάδειξη των 90 μελών της Εθνοσυνέλευσης της χώρας στις 13 Ιουλίου 2014. [1] Οι πρόωρες εκλογές προκηρύχθηκαν μετά την παραίτηση της πρωθυπουργού Αλένκα Μπράτουσεκ και της κυβέρνησής της, το Μάιο. Συνολικά έλαβαν μέρος 17 κόμματα, μεταξύ των οποίων και 7 νέα, με το νεοσύστατο Κόμμα του Μίρο Τσεράρ (SMC), να κερδίζει τις εκλογές με ποσοστό άνω του 34 % των ψήφων και 36 έδρες. Έδρες στην Εθνοσυνέλευση κέρδισαν 7 πολιτικά κόμματα, με 3 άλλα να μένουν εκτός Κοινοβουλίου, συμπεριλαμβανομένου του κόμματος Θετική Σλοβενία του Ζόραν Γιάνκοβιτς, το οποίο είχε κερδίσει τις εκλογές του 2011. Για πρώτη φορά εισήλθε τη Βουλή και το κόμμα της Ενωμένης Αριστεράς.
Πλαίσιο[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Μετά τις τελευταίες εκλογές του 2011, σχηματίστηκε μια πεντακομματική κυβέρνηση συνασπισμού, συναποτελούμενη από το Σλοβενικό Δημοκρατικό Κόμμα (SDS), την Λίστα Πολιτών (DL), το Δημοκρατικό Κόμμα Συνταξιούχων της Σλοβενίας (DeSUS), το Σλοβενικό Κόμμα του Λαού (SLS) και την Νέα Σλοβενία (NSi.)[2] Πρωθυπουργός ανέλαβε ο Γιάνεζ Γιάνσα, επικεφαλής του SDS.[2] Η κυβέρνηση του Γιάνσα κατέρρευσε στις 27 Φεβρουαρίου 2013 ύστερα από καταγγελίες για διαφθορά.[3] Αργότερα ο Γιάνσα καταδικάστηκε σε διετή φυλάκιση και σε πρόστιμο 37.000 ευρώ.[4]
Μια νέα κυβέρνηση σχηματίστηκε από τα κόμματα Θετική Σλοβενία (PS), τους Σολσιαλδημοκράτες (SD), το DL και το DeSUS.[5] Η πρόεδρος του PS Αλένκα Μπράτουσεκ έγινε πρωθυπουργός.[5] Στις 25 Απριλίου 2014 διεξήχθη το συνέδριο του κόμματος Θετική Σλοβενία (Pozitivna Slovenija) στην πόλη Μπρντο πρι Κράνιου (Brdo pri Kranju), για την εκλογή νέου προέδρου στο κόμμα. Οι δύο υποψήφιοι ήταν η Μπράτουσεκ και ο Ζόραν Γιάνκοβιτς. Οι κυβερνητικοί εταίροι SD, DL και DeSUS απείλησαν με αποχώρηση από την κυβέρνηση σε περίπτωση που εκλεγόταν ο Γιάνκοβιτς. Ο τελευταίος εξελέγη και η Μπράτουσεκ παραιτήθηκε και από την πρωθυπουργία.[6] Η παραίτηση της πρωθυπουργού άρχισε να ισχύει από τις 5 Μαΐου.[7]
Ο πρόεδρος Μπόρουτ Πάχορ διέλυσε το κοινοβούλιο την 1η Ιουνίου 2014 και την επομένη ανακοινώθηκε η ημερομηνία διεξαγωγής των πρόωρων εκλογών (13 Ιουλίου).[1] Στις 2 Ιουνίου ιδρύθηκε και το Κόμμα του Μίρο Τσεράρ (SMC).[8] Νωρίτερα, στις 31 Μαΐου, ιδρύθηκε και ο Συνασπισμός της Αλένκα Μπράτουσεκ (ZaAB), κόμμα που προέκυψε από την αποχώρησή του από τη Θετική Σλοβενία.[9] Η Ενωμένη Αριστερά, το Verjamem και το Κόμμα Πειρατών πήραν μέρος για πρώτη φορά στις ευρωεκλογές του 2014 και στις εθνικές εκλογές.[10][11]
Αποτελέσματα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Το Κόμμα του Μίρο Τσεράρ (SMC) wκέρδισε σαρωτική πλειοψηφία στις εκλογές, με 36 έδρες. Το μοναδικό κόμμα που κατάφερε να κερδίσει μεγαλύτερο ποσοστό ψήφων ήταν το κόμμα του Γιάνεζ Ντρνόφσεκ, η Φιλελεύθερη Δημοκρατία της Σλοβενίας στις βουλευτικές εκλογές που έγιναν το 2000.[12] Το Σλοβενικό Δημοκρατικό Κόμμα του Γιάνσα (SDS) ήρθε 2ο και έχασε 5 έδρες σε σύγκριση με τις εκλογές του 2011. Στην 3η θέση ήταν το DeSUS με 10 έδρες, που είναι και το καλύτερο αποτέλεσμα στην ιστορία του κόμματος. Η Ενωμένη Αριστερά κέρδισε 6 έδρες.[13] Οι Σοσιαλδημοκράτες σημείωσαν απώλεια 4 εδρών και είχαν το χειρότερο αποτέλεσμα στην εκλογική τους ιστορία.[14] Ο Συνασπισμός της Μπράτουσεκ κατάφερε να πάρει 4 έδρες. Απέτυχαν να πάρουν έδρα το Σλοβενικό Κόμμα του Λαού, η Θετική Σλοβενία (που ήταν ο νικητής των εκλογών του 2011) και η Λίστα Πολιτών. Όλα τα υπόλοιπα κόμματα δεν κατάφεραν επίσης να μπουν στη Βουλή. Η συμμετοχή ήταν λίγο κάτω από το 51%,που είναι και η χαμηλότερη από την ανεξαρτησία της χώρας.[15]
Με βάση το Σύνταγμα της Σλοβενίας, 2 έδρες προορίζονται για τις ιταλικές και τις ουγγρικές εθνικές κοινότητες, με έναν αντιπρόσωπο για καθεμιά κοινότητα. Οι Ιταλοί εξέλεξαν το Ρομπέρτο Μπατέλι ως αντιπρόσωπό τους, ενώ η ουγγρική κοινότητα επέλεξε τον Λάσλο Γκεντς. Αμφότεροι ήταν οι μοναδικοί υποψήφιοι.[16]
Ο νικητής των εκλογών, Μίρο Τσεράρ, δήλωσε πρόθυμος να συνομιλήσει με όλα τα κόμματα με σκοπό το σχηματισμό κυβέρνησης, με εξαίρεση το SDS.[17] Ο εκπρόσωπος του SDS Ζβόνκο Τσέρνατς δήλωσε ότι το κόμμα του θεωρεί παράνομο το εκλογικό αποτέλεσμα, καθώς ο ηγέτης του βρισκόταν στη φυλακή κατηγορούμενος για διαφθορά, σε μία μεθοδευμένη πολιτικά διαδικασία.[18]
Τα διεθνή ΜΜΕ σημείωσαν το γεγονός ότι ο νικητής των εκλογών ήταν ένας πρωτοεμφανιζόμενος στην πολιτική αρένα και η επιτυχία του ερμηνεύτηκε ως "τιμωρία των παραδοσιακών κομμάτων από το εκλογικό σώμα, επειδή τα κόμματα επισκιάστηκαν από σκάνδαλα διαφθοράς και πολλά έτη οικονομικής αστάθειας".[19] Ο Τσεράρ θεωρείται ως πολιτικός που δεν έχει σπιλωθεί από σκάνδαλα.[20]
| Κόμμα | Ψήφοι | Έδρες | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Ψήφοι | % | ±pp | Εκλεγ. | +/− | ||
| Κόμμα του Μίρο Τσεράρ (SMC) | 298.342 | 34,61 | Νέο | 36 | Νέο | |
| Σλοβενικό Δημοκρατικό Κόμμα (SDS) | 178.294 | 20,69 | −5,50 | 21 | −5 | |
| Δημοκρατικό Κόμμα Συνταξιούχων της Σλοβενίας (DeSUS) | 88.026 | 10,21 | +3,24 | 10 | +4 | |
| Ενωμένη Αριστερά (ZL) | 51.490 | 5,97 | Νέο | 6 | Νέο | |
| Σοσιαλδημοκράτες (SD) | 51.300 | 5,95 | −4,57 | 6 | −4 | |
| Νέα Σλοβενία (NSi) | 47.701 | 5,53 | +0,65 | 5 | +1 | |
| Συνασπισμός της Αλένκα Μπράτουσεκ (ZaAB) | 37.375 | 4,34 | Νέο | 4 | Νέο | |
| Σλοβενικό Κόμμα του Λαού (SLS) | 34.286 | 3,98 | −2,85 | 0 | −6 | |
| Θετική Σλοβενία (PS) | 25.515 | 2,96 | −25,55 | 0 | −28 | |
| Σλοβενικό Εθνικό Κόμμα (SNS) | 19.069 | 2,21 | +0,41 | 0 | ±0 | |
| Σλοβενικό Κόμμα Πειρατών (PSS) | 11.570 | 1,34 | Νέο | 0 | Νέο | |
| Verjamem (VERJAMEM) | 6.687 | 0,78 | Νέο | 0 | Νέο | |
| Λίστα Πολιτών (DL) | 5.468 | 0,63 | −7,74 | 0 | −8 | |
| Πράσινοι της Σλοβενίας (ZS) | 4.274 | 0,50 | +0,14 | 0 | ±0 | |
| Ισότιμη Γη - Εμπρός για τη Σλοβενία (ED-NS) | 1.997 | 0,23 | Νέο | 0 | Νέο | |
| Οικονομικώς Φιλελεύθερο Κόμμα (LGS) | 442 | 0,05 | Νέο | 0 | New | |
| Κόμμα της Ουμανιστικής Σλοβενίας (SHS) | 82 | 0,01 | −0,02 | 0 | ±0 | |
| Ουγγρικές και ιταλικές μειονότητες | 2 | ±0 | ||||
| Σύνολο | 861.918 | 100,00 | 90 | ±0 | ||
| Έγκυρα | 861.918 | 98,70 | +0,42 | |||
| Άκυρα/ λευκά | 11.341 | 1,30 | −0,42 | |||
| Ψηφίσαντες / συμμετοχή | 873.259 | 50,99 | −14,61 | |||
| Αποχές | 839.806 | 49,01 | +14,61 | |||
| Εγγεγραμμένοι ψηφοφόροι | 1.713.065 | |||||
| Πηγή: Υπουργείο Εσωτερικών (ενσωμάτωση: 99,97%) | ||||||
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ 1,0 1,1 «Pahor predčasne volitve razpisal za 13. julij, Solidarnost že napovedala ustavno presojo | Dnevnik». Dnevnik.si. 28 Απριλίου 2014. Ανακτήθηκε στις 18 Ιουλίου 2014.
- ↑ 2,0 2,1 Slovenian Press Agency (2012-02-07). «Enter the Political Year of the Dragon». Slovenia Times. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2016-03-08. https://web.archive.org/web/20160308083444/http://www.sloveniatimes.com/enter-the-political-year-of-the-dragon. Ανακτήθηκε στις 2014-07-18.
- ↑ «Znotraj DZ-ja jasna podpora, zunaj njega odzivi mešani». RTV Slovenija.
- ↑ «Ex-Slovenian PM Janez Jansa convicted of corruption». BBC News.
- ↑ 5,0 5,1 «Optimizem po prvih pogovorih pri Bratuškovi :: Prvi interaktivni multimedijski portal, MMC RTV Slovenija». Rtvslo.si. 27 Φεβρουαρίου 2013.
- ↑ «Slovenia government facing collapse as PM loses party leadership». The Guardian. Associated Press. 2014-04-26. http://www.theguardian.com/world/2014/apr/26/slovenia-government-facing-collapse-pm-loses-leadership.
- ↑ «Bratuškova bo danes odstopila». Delo.si. 3 Μαΐου 2014. Ανακτήθηκε στις 9 Ιουλίου 2014.
- ↑ «Cerar s svojo stranko na predčasne volitve :: Prvi interaktivni multimedijski portal, MMC RTV Slovenija». Rtvslo.si. 15 Μαΐου 2013. Ανακτήθηκε στις 9 Ιουλίου 2014.
- ↑ «"Želim, da ob dveh črkah ne vidite le mojega imena, ampak začetnici abecede" :: Prvi interaktivni multimedijski portal, MMC RTV Slovenija». Rtvslo.si. 31 Μαΐου 2014. Ανακτήθηκε στις 9 Ιουλίου 2014.
- ↑ «Združena levica: Levica je že povezana». Delo.si. Ανακτήθηκε στις 9 Ιουλίου 2014.
- ↑ «Verjamem vložila kandidatno listo v vseh volilnih okrajih | Slovenija – Planet». Siol.net. 19 Ιουνίου 2014. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 22 Ιουλίου 2014. Ανακτήθηκε στις 14 Ιουλίου 2014.
- ↑ «Foto: Prepričljiva zmaga SMC-ja, le malo upanja za SLS :: Prvi interaktivni multimedijski portal, MMC RTV Slovenija». Rtvslo.si. Ανακτήθηκε στις 14 Ιουλίου 2014.
- ↑ 2014-07-14. «Zadnji »tracking poll« Mladinine predvolilne ankete: zmaga Mira Cerarja in preboj malih strank». Mladina.Si. Ανακτήθηκε στις 14 Ιουλίου 2014.
- ↑ «Državnozborske volitve v številkah (infografike) | Dnevnik». Dnevnik.si. Ανακτήθηκε στις 14 Ιουλίου 2014.
- ↑ «Neuradni podatki: 50,99-odstotna volilna udeležba :: Prvi interaktivni multimedijski portal, MMC RTV Slovenija». Rtvslo.si. Ανακτήθηκε στις 14 Ιουλίου 2014.
- ↑ «Republic of Slovenia Early Elections for Deputies to the National Assembly 2014». Volitve.gov.si. Ανακτήθηκε στις 14 Ιουλίου 2014.
- ↑ «Cerar: Imamo pooblastilo za preboj iz krize :: Prvi interaktivni multimedijski portal, MMC RTV Slovenija». Rtvslo.si. Ανακτήθηκε στις 14 Ιουλίου 2014.
- ↑ «SDS poziva Pahorja, naj ponovno razpiše volitve (foto) | Volitve 2014 – Planet». Siol.net. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 16 Ιουλίου 2014. Ανακτήθηκε στις 14 Ιουλίου 2014.
- ↑ Novak, Marja. «Political novice wins power in Slovenia, hints at revisiting economic reform plan». Reuters. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 19 Σεπτεμβρίου 2014. Ανακτήθηκε στις 14 Ιουλίου 2014.
- ↑ «Exit polls: Cerar wins Slovenia parliamentary elections | News | DW.DE | 13.07.2014». DW.DE. 31 Ιανουαρίου 2012. Ανακτήθηκε στις 18 Ιουλίου 2014.