Σιδηροδρομικό δυστύχημα στη Φιουμαρέλλα

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

΅

Εκτροχιασμός στη Φιουμαρέλλα
Συντρίμμια του βαγονιού στο ρέμα
ΧώροςΚαταντζάρο, Ιταλία
Ώρα~ 07:45΄
Ημερομηνία23 Δεκεμβρίου 1961
ΤοποθεσίαΟδογέφυρα Φιουμαρέλλα
ΤύποςΕκτροχιασμός και ανατροπή επιβατικού βαγονιού
ΑίτιαΥπερβολική ταχύτητα
Θάνατοι71
Τραυματισμοί28
Commons page Σχετικά πολυμέσα
Η οδογέφυρα Φιουμαρέλλα

Το σιδηροδρομικό δυστύχημα στη Φιουμαρέλλα ήταν σιδηροδρομικό δυστύχημα, το οποίο συνέβη στις 23 Δεκεμβρίου 1961 στις 7:45΄ π.μ. στη σιδηροδρομική γραμμή Κοζέντσα - Καταντζάρο, στα προάστια του Καταντζάρο της Ιταλίας. Προκάλεσε τον θάνατο 71 επιβατών, 31 από τους οποίους προέρχονταν από την κωμόπολη Ντεκολλατούρα[1] .

Χρονολόγιο[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Τα συντρίμμια

Το τρένο, με προορισμό το Καταντζαρο αποτελούνταν από το αυτοκινούμενο βαγόνι Breda M2.123 και το ρυμουλκούμενο βαγόνι Breda RA 1006. Το ατύχημα σημειώθηκε όταν το τρένο πέρασε στην οδογέφυρα στην καμπύλη της Φιουμαρέλλα, περίπου μία ώρα μετά την αναχώρηση από τον σταθμό της κωμόπολης Σοβερία Μαννέλλι (Soveria Mannelli), που έλαβε χώρα στις 6:43΄. Το ρυμουλκούμενο βαγόνι εκτροχιάστηκε από τη γραμμή και, λόγω θραυσης του αγκίστρου έλξης τύπου τραμ, αποσπάστηκε από το βαγόνι έλξης και έπεσε στο ρέμα κάτω του από ύψος 47 μέτρων. Μέσα στο όχημα βρίσκονταν 99 επιβάτες από τους οποίους μεγάλος αριθμός αποτελούνταν από μαθητές: 69 από αυτούς σκοτώθηκαν στην πτώση ή τις επόμενες ώρες, άλλοι 2 λίγες μέρες αργότερα στο νοσοκομείο, [2] . 28 τραυματίστηκαν περισσότερο ή λιγότερο σοβαρά [3] .

Το περιστατικό πυροδότησε έντονη κοινοβουλευτική συζήτηση , η οποία οδήγησε την κυβέρνηση (με τον Νόμο 1855 της 23ης Δεκεμβρίου 1963 που δημοσιεύτηκε στην Επίσημη Εφημερίδα της Ιταλικής Δημοκρατίας αρ. 337 της 30ής Δεκεμβρίου 1963) να ανακαλέσει την παραχώρηση στην εταιρεία "Mediterranea Calabro Lucane" . Συστάθηκε κυβερνητική επιτροπή διαχείρισης της "Ferrovie Calabro Lucane"[4] . Η σιδηροδρομική κυκλοφορία μεταξύ Σοβερία Μαννέλλι και Καταντζάρο διακόπηκε για μερικά χρόνια και αντικαταστάθηκε από μετακινήσεις με λεωφορεία. Στην Ντεκολλατούρα, τόπο καταγωγής πολλών θυμάτων, ανεγέρθηκε μνημείο [5] .

Η έρευνα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ξεκίνησε υπουργική έρευνα με τη σύσταση μιας επιτροπής αποτελούμενης από τους μηχανικούς Τζίνο Ραφφαέλι (Gino Raffaelli, επικεφαλής της επιθεώρησης πολιτικής μηχανοκίνησης), Βίτο Σπανιόλο (Vito Spagnolo) και Νικόλα Αουγκέλλο (Nicola Augello), αντίστοιχα της υπηρεσίας έλξης και της υπηρεσίας κίνησης του τμήματος Ρέτζιο Καλάμπρια των κρατικών σιδηροδρόμων. Της δικαστικής έρευνας ηγήθηκε ο εισαγγελέας Λουίτζι Αμμιράτι (Luigi Ammirati), ο οποίος εξέδωσε στις 27 Δεκεμβρίου ένταλμα σύλληψης για τον οδηγό Τσίρο Μιτσέλι (Ciro Miceli) και για τον προϊστάμενο του συρμού Λουίτζι Αριστόντεμο (Luigi Aristodemo) με τις κατηγορίες της καταστροφής, πολλαπλής ανθρωποκτονίας και συνακόλουθων τραυματισμών [6]. Τα συμπεράσματα, στα οποία κατέληξε η εξεταστική επιτροπή ήταν ότι ο εκτροχιασμός και η επακόλουθη θραύση του άγκιστρου έλξης προκλήθηκαν από υπερβολική ταχύτητα (63 km/h) σε σύγκριση με τα 35 km/h που επιτρέπονταν λόγω των κακών συνθηκών του εξοπλισμού στο συγκεκριμένο τμήμα [7] . Στις 2 Απριλίου 1966 το δικαστήριο του Καταντζάρο καταδίκασε τον μηχανοδηγό, που κρίθηκε ένοχος για υπερβολική ταχύτητα, σε 10 χρόνια φυλάκιση. Η υπεράσπιση του οδηγού είχε υποστηρίξει ότι η ταχύτητα ήταν υπερβολική λόγω δυσλειτουργίας των φρένων [8] .

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. (Petronio).
  2. «Salito a 71 il numero delle vittime». Stampa Sera (Torino): σελ. 5. 29 dicembre 1961. 
  3. Note e schede su FCL
  4. «Legge 23 dicembre 1963, n. 1855, Riscatto e gestione commissariale delle ferrovie Calabro-Lucane». 
  5. «La tragedia della Fiumarella - Per non dimenticare». 
  6. «Arrestati i due ferrovieri del tragico treno a Catanzaro». La Stampa (Torino): σελ. 5. 28 dicembre 1961. 
  7. «Le risultanze dell'Inchiesta. Andava troppo forte il treno di Catanzaro». La Stampa (Torino): σελ. 7. 18 dicembre 1962. 
  8. «Dieci anni al ferroviere per i 71 morti in Calabria». La Stampa (Torino): σελ. 13. 3 aprile 1966. 

Βιβλιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Giovanni Petronio (2017). I ragazzi della Fiumarella. Un disastro ferroviario a colori. postfazione di Giuseppe Soriero. Lamezia Terme: LinkEdizioni. σελ. 224. ISBN 978-88-85789-04-3.