Σιαράβα

Η Σιαράβα είναι ιστορική συνοικία των Ιωαννίνων.

Ιστορία

Μετά την αποτυχημένη επανάσταση του Διονυσίου Φιλόσοφου, του επονομαζόμενου Σκυλόσοφου, μια λαϊκή εξέγερση του 1611 στα χωριά της Ηπείρου, με τελικό στόχο την κατάληψη των Ιωαννίνων, οι Οθωμανοί οδήγησαν τους Έλληνες κατοίκους του κάστρου της πόλης σε έξωση. Οι καστρινοί οδηγήθηκαν έξω από τα τείχη και εγκαταστάθηκαν στις συνοικίες της Σιαράβας,της Καραβατιάς και της Καλούτσιανης, δίνοντάς τους νέα πνοή. Ειδικότερα, η Σιαράβα χρωστά το όνομά της σε κάποιον παλιό άρχοντα των Ιωαννίνων, ο οποίος ζούσε στην περιοχή πριν ακόμη από την τουρκική κατάκτηση. Στου «Σιαράβα» ήταν εγκατεστημένα τα ταμπάκικα, δηλαδή τα βυρσοδεψεία, που η ατμόσφαιρα και ο μαρασμός τους περιγράφονται στο "Σιούλα τον ταμπάκο" στο "τέλος της μικρής μας πόλης" του Δ. Χατζή, αλλά και τα «σφαγεία» και το λιμανάκι της «σκάλας». Αργότερα η περιοχή ήταν γεμάτη ξυλάδικα, κάποια ως σήμερα, τα περισσότερα μασκαρεμένα πια σε χώρους διασκέδασης. Το τρίστρατο της σκάλας αποτέλεσε φυσικό σκηνικό σε πολλές ταινίες του Θ. Αγγελόπουλου, ενώ απέναντι από τα θρυλικά ναυτάκια, έναν παλιό ξύλινο καφενέ, έπαιξαν νοητά ποδόσφαιρο ο Στρ. Παχής και ο Β. Καζάν στην ταινία "κυνηγοί".

Εκεί, σήμερα βρίσκεται το πάρκο Κατσάρη, που φιλοξενεί τα παιδιά που άλλοτε έπαιζαν στους χωματόδρομους της γειτονιάς αλλά και πολιτιστικές δραστηριότητες. Ο Χρήστος Κατσάρης, αδελφός του Κώστα Κατσάρη, δωρητή του Πνευματικού Κέντρου της Εταιρείας Ηπειρωτικών Μελετών, άφησε κληροδότημα στον Δήμο Ιωαννιτών, το οποίο οδήγησε στη δημιουργία του ομώνυμου πάρκου στην παραλίμνια περιοχή. Πλάι του στο χώρο των παλιών σφαγείων βρίσκεται σήμερα πολιτιστικός πολυχώρος του Πνευματικού Κέντρου. Η συνοικία περιλαμβάνει σήμερα τις οδούς Ιεράρχου Γερβασίου, Μετσόβου, Γαριβάλδη, Ζαλοκώστα και τέμνεται από τη Γιωσέφ Ελιγιά.