Ρογήρος του Σαλέρνο

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Ρογήρος
Ο θυρεός των Ωτβίλ
Θάνατος28 Ιουνίου 1119
ΟίκοςΟίκος των Ωτβίλ
ΠατέραςΡιχάρδος
ΜητέραΑλτρούδη
ΘρησκείαΚαθολικός Χριστιανός
Commons page Σχετικά πολυμέσα
δεδομένα (π  σ  ε )

Ο Ρογήρος (απεβ. 28 Ιουνίου 1119) ήταν αντιβασιλιάς στο πριγκιπάτο της Αντιόχειας (1112-19) από τον Οίκο των Ωτβίλ. Ήταν υιός του Ριχάρδου κυβερνήτη της Έδεσσας και της Αλτρούδης, κόρης του Όδονος του καλού, μαρκησίου.

Βιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ήταν ανιψιός του Τανκρέδου αντιβασιλιά στο πριγκιπάτο της Αντιόχειας και όταν εκείνος απεβίωσε το 1112, τον διαδέχθηκε, μια και ο Βοϊμόνδος Β' πρίγκιπας της Αντιόχειας ήταν μόλις 4-5 ετών. Όπως και ο προκάτοχός του, ο Ρογήρος ήταν αδιάλειπτα σε πόλεμο με τους Μουσουλμάνους του Χαλεπίου (Αλέπο). Το 1114 ένας σεισμός κατέστρεψε πολλά από τα φρούρια του πριγκιπάτου· τα ξανάκτισε με επιμέλεια, ειδικά εκείνα που ήταν κοντά στα σύνορα.

Νόμισμα τη Αντιόχειας με παράσταση του προστάτη της αγ. Γεωργίου

Νίκησε τον Μπουρσούκ μπιν Μπουρσούκ το 1115 στη μάχη του Τελ Ντανίθ. Μαζί με τον Ζοσλέν Α΄ της Έδεσσας πίεζαν στρατιωτικά το Χαλέπιο, ώσπου η πόλη ζήτησε σύμμαχο τον Ιλγκαζί Ορτουκιδών εμίρη της πόλης Μαρντίν (Μερίντα). Ο Ιλγκαζί εισέβαλλε στο πριγκιπάτο. Ο πατριάρχης τον παρότρυνε να περιμένει ενισχύσεις από την Ιερουσαλήμ, αλλά ο Ρογήρος έδωσε μάχη στο Αζέρ Σανγκουίνις (κοντά στη Σάρμαντα), όπου ο εμίρης εξόντωσε το Ρογήρο και σχεδόν όλο το στρατό του: 3000 στρατιώτες, 700 ιππείς και 500 αρμένιους ιππείς. Oι εχθροί διεσπάρησαν λεηλατώντας τις γύρω περιοχές, δεν επιτέθηκαν πάντως στην Αντιόχεια. Ο Βαλδουίνος Β΄ της Ιερουσαλήμ ανέλαβε την αντιβασιλεία του πριγκιπάτου.

Χρονικογράφος του ήταν ο καγκελάριός του Βάλτερ.

Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

CC-BY-SA
Μετάφραση
Στο λήμμα αυτό έχει ενσωματωθεί κείμενο από το λήμμα Roger of Salerno της Αγγλικής Βικιπαίδειας, η οποία διανέμεται υπό την GNU FDL και την CC-BY-SA 4.0. (ιστορικό/συντάκτες).