Πόνος (μυθολογία)
| Πόνος | |
|---|---|
| Γενικές πληροφορίες | |
| Όνομα στη μητρική γλώσσα | Πόνος (Αρχαία Ελληνικά) |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Οικογένεια | |
| Γονείς | Έρις |
| Αδέλφια | Άλγος Όρκος Λήθη Λιμός |
Ο Πόνος είναι η προσωποποίηση της κακουχίας και του μόχθου. Στο επικό ποίημα του Ησιόδου, με τίτλο Η Ασπίδα του Ηρακλή, ο Πόνος ήταν μία από τις πολλές μορφές που απεικονίζονται στην ασπίδα του Ηρακλή.
Οικογένεια[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Αναφορά του Ησίοδου[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Σύμφωνα με την Θεογονία του Ησιόδου, ο Πόνος ήταν ο μοχθηρός γιος της Έριδας, κόρη της Νυκτός.[1] Μεταξύ των αδελφών του ήταν οι: Λήθη, Λόγοι, Ψευδέα, Όρκος, Νίκεια, Αμφιλογίαι, Ανδροκτασίαι, Υσμίναι, Μάχαι, Δυσνομία, Λιμός, Αλγεία και Άτη.
Αναφορά του Κικέρωνα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Σε μερικές αναφορές, ο Πόνος ήταν γιος των αρχέγονων θεοτήτων, της Νύκτας και του Έρεβο. Ήταν αδελφός πολλών δαιμόνων.[2]
Φιλοσοφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Οι οπαδοί του κινήματος του κυνισμού προωθούν μια ζωή στα πρότυπα του πόνου. Για τους οπαδός του κυνισμού, αυτό δεν φαίνεται να σημαίνει πραγματική σωματική εργασία. Ο Διογένης της Σινώπης, για παράδειγμα, ζούσε από την και όχι από την χειρωνακτική εργασία. Αντίθετα, σημαίνει σκόπιμα την επιλογή μιας σκληρής ζωής-για παράδειγμα, φορώντας λεπτό μανδύα και περπατώντας ξυπόλητα το χειμώνα.[3]
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ Hesiod, Theogony 226
- ↑ Cicero, De Natura Deorum 3.17
- ↑ Adamson, Peter (2015). Philosophy in the Hellenistic and Roman Worlds (στα Αγγλικά). Oxford University Press. σελ. 14. ISBN 978-0-19-872802-3.