Πολιορκία της Θεοδοσίας (389 π.Χ.)
Η Α΄ πολιορκία της Θεοδοσίας το 389 π.Χ. ήταν η πρώτη από τις τρεις πολιορκίες που πραγματοποιήθηκαν κατά της πόλης της Θεοδοσίας (σημερινή Φεοντοσία) από τους ηγεμόνες τού βασιλείου του Βοσπόρου, οι οποίοι προσπάθησαν επανειλημμένα να προσαρτήσουν την πόλη στις κυριαρχίες τους κατά τη διάρκεια του μακρού Πολέμου Βοσπόρου-Ηρακλείας. Η πρώτη από αυτές τις πολιορκίες έγινε από τον Σάτυρο Α΄, πατέρα του Λεύκωνα Α΄.
Προανάκρουσμα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ο Σάτυρος Α΄ είχε πρόσφατα δωροδοκήσει τον Γύλωνα, έναν Αθηναίο αξιωματούχο τού Νυμφαίου, για να παραδώσει την πόλη. Πρόσφατα είχε αποκτήσει και την πόλη της Φαναγορίας, πριν πολιορκήσει τη Θεοδοσία. Είχε επίσης εμπλακεί πρόσφατα με το βασίλειο των Σινδών, προσπαθώντας να αποκτήσει επιρροή στον βασιλιά Εκαταίο, καθαιρώντας τη σύζυγο τού βασιλιά, την Τιργαταώ. Στη συνέχεια ο Σάτυρος Α΄ πολιόρκησε τη Θεοδοσία σε μία προσπάθεια να την κάνει μέρος της κυριαρχίας του. [1]
Η πολιορκία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ο Σάτυρος Α΄ πολιορκούσε τη Θεοδοσία με μικρή επιτυχία, μέχρι που αναγκάστηκε να στρέψει την προσοχή του στην Tιργαταώ, μία βασίλισσα των Ιξωματών που αδικήθηκε από τον Σάτυρο Α΄ και άρχισε να καταστρέφει με φωτιά και σπαθί τη γη του προς τα ανατολικά, καθώς και να σκοτώσει τον γιο του Μητρόδωρο. Οι πολίτες της Ηράκλειας τού Πόντου ήρθαν σε βοήθεια της Θεοδοσίας, ίσως για να προστατεύσουν την αποικία τους στη Χερσόνησο από την κυριαρχία των επεκτεινόμενων Σπαρτοκιδών, των οποίων η επικράτεια αυξανόταν συνεχώς. Επιστρέφοντας, ο Σάτυρος Α΄ πέθανε από απελπισία κατά τη διάρκεια της πολιορκίας σε ηλικία 81 ετών, έχοντας δύο πολέμους που τους έχανε και στα δύο μέτωπα. Με τον θάνατό του, πέρασε τον θρόνο του σε δύο από τους γιους του, τον Λεύκωνα Α΄ και τον Γόργιππο, οι οποίοι αργότερα θα τελείωναν αυτό που ξεκίνησε.
Συνέπεια[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Περίπου 20 χρόνια μετά το τέλος τού Σάτυρου, ο γιος του Λεύκων ξεκίνησε μία Β΄ Πολιορκία της Θεοδοσίας γύρω στο 365 π.Χ. Ο Λεύκων ήρε αυτή την πολιορκία όταν η Ηράκλειας Ποντική έστειλε τον Τύννιχο, έναν από τους στρατηγούς της, να βοηθήσει την πόλη και ο οποίος επέτυχε να το κάνει. Η πόλη κατακτήθηκε περίπου 5 χρόνια μετά, αλλά οι Βόσποροι είχαν εγείρει την οργή της πόλης και δέχτηκαν άλλον έναν πόλεμο από την Ηράκλεια Ποντική. [2]
Βιβλιογραφικές αναφορές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ Trofimova, Anna A. (2007). Greeks on the Black Sea: ancient art from the Hermitage. Los Angeles, USA: Getty Publications. σελίδες 11–12. ISBN 9780892368839.
- ↑ Trofimova, Anna A. (2007). Greeks on the Black Sea: ancient art from the Hermitage. Los Angeles, USA: Getty Publications. σελίδες 11–12. ISBN 9780892368839.