Πελειάδες

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Οι Πελειάδες (αρχαία: «περιστέρια») ήταν οι ιερές γυναίκες του Δία και της Μεγάλης Μητέρας, Διόνης. Οι Πελειάδες ζούσαν στο Μαντείο της αρχαίας Δωδώνης. Ο Πίνδαρος έκανε μνεία για τις Πλειάδες ως «πελειάδες», ονομάζοντας τες ως ένα κοπάδι περιστεριών. Η παραπάνω σύνδεση φαίνεται πνευματώδης και ποιητική, παρά μυθική. Το άρμα της Αφροδίτης το όμως έσερνε ένα κοπάδι από περιστέρια.

Σύμφωνα με περιγραφές των αρχαίων, οι ιερείς στο μαντείο της Δωδώνης ήταν στην αρχή άνδρες. Αργότερα, στους ιερείς προστέθηκαν και γυναίκες, οι οποίες έγιναν γνωστές ως Πελειάδες. Οι ιερείς στο μαντείο της Δωδώνης περπατούσαν ξυπόλητοι. Μάλιστα, κοιμούνταν πάνω στη γη, γιατί θεωρούταν ότι έτσι είχαν άμεση επαφή με τη γη.