Παραλία Γιούτα
| Παραλία Γιούτα ( Utah Beach) | |
|---|---|
| Μέρος της Απόβασης στη Νορμανδία κατά τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο | |
 Αμερικανοί στρατιώτες αποβιβάζονται στην παραλία Γιούτα | |
| Χρονολογία | 6 Ιουνίου 1944 |
| Τόπος | Χερσόνησος Κοταντέν, Νορμανδία στη βόρεια Γαλλία |
Η Παραλία Γιούτα (Αγγλικά: Utah Beach) ήταν το κωδικό όνομα ενός από τους πέντε τομείς της εισβολής των Συμμαχικών δυνάμεων στην κατεχόμενη από τους Γερμανούς Γαλλία κατά την απόβαση στη Νορμανδία στις 6 Ιουνίου 1944 (D-Day), κατά τη διάρκεια του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου. Βρίσκεται στη χερσόνησο Κοταντέν, στις ακτές της Νορμανδίας, δυτικά από τις εκβολές των ποταμών Ντουβ και Βιρ και έχει μήκος 5 χιλιομέτρων από τη Σαιντ-Μαρί-ντυ-Μον έως την Κενεβίλ.[1]
Στην παραλία Γιούτα, που ήταν η δυτικότερη από τις πέντε παραλίες απόβασης, πραγματοποιήθηκε η αποβίβαση των στρατευμάτων του Στρατού των Ηνωμένων Πολιτειών, με θαλάσσιες μεταφορές, σάρωση ναρκών, και μια υποστηρικτική ναυτική δύναμη βομβαρδισμού των ακτών που παρέχονταν από το Ναυτικό των ΗΠΑ και την Ακτοφυλακή, καθώς και βοήθεια από βρετανικά, ολλανδικά και άλλα συμμαχικά πλοία.
Η Γιούτα ήταν η παραλία που είχε τα λιγότερα θύματα και καταλήφθηκε σε σύντομο διάστημα. Σύντομα, τα συμμαχικά στρατεύματα προωθήθηκαν στο εσωτερικό και έλαβαν μέρος στη Μάχη της Νορμανδίας που επακολούθησε.[2]
Στόχοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ο στόχος στην παραλία Γιούτα ήταν να εξασφαλισθεί ένα προγεφύρωμα στη χερσόνησο Κοταντέν, τοποθεσία σημαντικών λιμενικών εγκαταστάσεων του Χερβούργου.
Η αμφίβια απόβαση πραγματοποιήθηκε κυρίως από την 4η Μεραρχία Πεζικού των ΗΠΑ και το 70ό Τάγμα Αρμάτων και υποστηρίχθηκε από αλεξιπτωτιστές των 82ης και 101ης αερομεταφερόμενων μεραρχιών.
Η πρόθεση ήταν να καταλάβουν γρήγορα τη χερσόνησο Κοταντέν, να εμποδίσουν τους Γερμανούς να ενισχύσουν το Χερβούργο και να καταλάβουν το λιμάνι το συντομότερο δυνατό.
Η Γιούτα, μαζί με την παραλία Σουόρντ στην ανατολική πλευρά, προστέθηκε στο σχέδιο εισβολής τον Δεκέμβριο του 1943. Αυτές οι αλλαγές διπλασίασαν την έκταση της απόβασης και απαίτησαν καθυστέρηση ενός μηνός, ώστε να μπορέσουν να συγκεντρωθούν στην Αγγλία πρόσθετα πλοία και προσωπικό.[3]
Η απόβαση[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Η απόβαση στην παραλία Γιούτα ξεκίνησε στις 01:30 της 6ης Ιουνίου 1944, όταν έφτασε η πρώτη από τις αερομεταφερόμενες μονάδες, με καθήκον να εξασφαλίσει τα βασικά σταυροδρόμια στο Σαιντ-Μερ-Εγκλίζ και να ελέγξει τους δρόμους μέσω των πλημμυρισμένων αγροτικών εκτάσεων πίσω από τη Γιούτα, ώστε το πεζικό να μπορεί να προχωρήσει στην ενδοχώρα. Ενώ μερικοί αερομεταφερόμενοι στόχοι επιτεύχθηκαν γρήγορα, πολλοί αλεξιπτωτιστές προσγειώθηκαν μακριά από τις ζώνες πτώσης τους και δεν μπόρεσαν να εκπληρώσουν τους στόχους τους την πρώτη ημέρα.
Το πεζικό και τα τανκς αποβιβάσθηκαν σε τέσσερα κύματα ξεκινώντας στις 06:30 και γρήγορα εξασφάλισαν την άμεση περιοχή με ελάχιστα θύματα. Λόγω σφάλματος πλοήγησης, οι πρώτες αποβιβάσεις έγιναν περίπου 2 χιλιόμετρα νότια της προβλεπόμενης θέσης, αλλά αυτό ήταν ένα ευτυχές σφάλμα για τους Συμμάχους, καθώς η γερμανική άμυνα εκεί ήταν πολύ λιγότερο οργανωμένη. Εν τω μεταξύ, οι μηχανικοί άρχισαν να εργάζονται για την εκκαθάριση της περιοχής των εμποδίων και των ορυχείων και συνέχισαν να φθάνουν επιπλέον κύματα ενισχύσεων. Ως το βράδυ, οι συμμαχικές δυνάμεις είχαν καταλάβει μόνο το ήμισυ της προγραμματισμένης περιοχής και υπήρχαν ακόμη Γερμανοί στρατιώτες που αμύνονταν, αλλά η παραλία ήταν ασφαλής.
Η γερμανική άμυνα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Οι συμμαχικές δυνάμεις που επιτέθηκαν στη Γιούτα αντιμετώπισαν δύο γερμανικά τάγματα του 919ου Συντάγματος Πεζικού, τμήμα της 709ης Μεραρχίας Πεζικού. Στην περιοχή είχαν γίνει βελτιώσεις στα οχυρωματικά έργα (Τείχος του Ατλαντικού) υπό την ηγεσία του στρατάρχη Έρβιν Ρόμελ από τον Οκτώβριο του 1943, όμως τα στρατεύματα που ανέλαβαν να υπερασπιστούν την ακτή ήταν ως επί το πλείστον ανεπαρκώς εξοπλισμένα και οι στρατιώτες δεν ήταν Γερμανοί αλλά εθελοντές κυρίως από τις Σοβιετικές Δημοκρατίες, οπότε τα αμερικανικά στρατεύματα αντιμετώπισαν μέτρια αντίσταση, σε αντίθεση με τη διπλανή παραλία Παραλία Ομάχα.[4]
Απώλειες[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Η 4η Μεραρχία Πεζικού αποβίβασε 21.000 στρατιώτες στη Γιούτα με απώλειες μόνο 197 νεκρούς και 60 τραυματίες. Τα αερομεταφερόμενα στρατεύματα που έφτασαν με αλεξίπτωτα και ανεμόπτερα αριθμούσαν επιπλέον 14.000 άνδρες, με 2.500 θύματα. Περίπου 700 άνδρες χάθηκαν σε μηχανικές μονάδες, το 70ό τάγμα αρμάτων και πλοία που βυθίστηκαν από τον εχθρό. Η απόβαση στην παραλία της Γιούτα ήταν σίγουρα αυτή με τις μικρότερες απώλειες για τα συμμαχικά στρατεύματα και στο τέλος της πρώτης μέρας, τα αποτελέσματα ήταν πιο κοντά στους αρχικούς στόχους των Συμμάχων.[5]
Οι γερμανικές απώλειες είναι άγνωστες. Το Χερβούργο κατελήφθη στις 26 Ιουνίου, αλλά μέχρι τότε οι Γερμανοί είχαν καταστρέψει τις λιμενικές εγκαταστάσεις, οι οποίες επανήλθαν σε πλήρη λειτουργία τον Σεπτέμβριο.
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ . «normandie-tourisme.fr/decouverte/histoire/d-day-et-bataille-de-normandie/les-plages-du-debarquement/utah-beach/».
- ↑ . «britannica.com/place/Utah-Beach».
- ↑ . «ot-baieducotentin.fr/en/d-day-1944/utah-beach-in-normandy/».
- ↑ . «tracesofwar.com/articles/5410/Landings-on-Utah-Beach.htm».
- ↑ . «dday-overlord.com/en/d-day/beaches/utah-beach».
|