Πάνος Χαλδέζος

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Πάνος Χαλδέζος
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη
μητρική γλώσσα
Πάνος Χαλδέζος (Ελληνικά)
Γέννηση1895
Πλωμάρι Λέσβου
Θάνατος8 Μαρτίου 1983
Αθήνα
Χώρα πολιτογράφησηςΕλληνική
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςΕλληνικά
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταδήμαρχος[1]
Αξιώματα και βραβεύσεις
ΒραβεύσειςΧρυσός Σταυρός του Τάγματος του Φοίνικα
Δίκαιοι των Εθνών (9  Μαρτίου 1994)[1]
Χρυσός Σταυρός του Τάγματος του Γεωργίου Α΄‎

Ο Πάνος Χαλδέζος (1895- 1983) ως Γενικός Διευθυντής των Διοικητικών Υπηρεσιών του Δήμου Αθηναίων στη διάρκεια της Κατοχής συνέβαλε στη διάσωση εκατοντάδων Ελλήνων Εβραίων. Για την προσφορά του αυτή τιμήθηκε με τον τίτλο του Δίκαιου των Εθνών.

Βιογραφικό[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Πάνος Χαλδέζος γεννήθηκε στο Πλωμάρι, το 1895. Τελείωσε το γυμνάσιο το 1916 και άρχισε να εργάζεται ως υπάλληλος στο Δήμο Πλωμαρίου. Συμμετείχε στη Μικρασιατική Εκστρατεία όπου μεταξύ άλλων πήρε μέρος στη Μάχη του Τουλού Μπουνάρ στην οποία τραυματίστηκε δύο φορές. Επίσης συμμετείχε στην εκστρατεία για την απελευθέρωση του Αϊδινίου. Το 1927 άρχισε να εργάζεται στον Δήμο Αθηναίων. [2]Το 1938 ανέλαβε την προεδρία της Λέσχης Νέας Σμύρνης η οποία με δική του εισήγηση μετονομάστηκε σε Εστία Νέας Σμύρνης. Υπήρξε συνεχώς πρόεδρος της Εστίας Νέας Σμύρνης μέχρι το θάνατό του, το 1983.[3]

Κατά τη διάρκεια της γερμανικής Κατοχής από τη θέση του Γενικού Διευθυντή των Διοικητικών Υπηρεσιών του Δήμου Αθηναίων και σε συνεργασία με τον Αρχιεπίσκοπο Δαμασκηνό και τον Αστυνομικό Διοικητή Αθηνών Άγγελο Έβερτ, εξέδωσε 543 πλαστά πιστοποιητικά σε Έλληνες Εβραίους με βάση τα οποία απέκτησαν ταυτότητες με χριστιανικά ονόματα, και έτσι διέφυγαν της σύλληψης από τις κατοχικές αρχές. Για τη δράση του αυτή και τη συμβολή του στη διάσωση εκατοντάδων Ελλήνων Εβραίων τιμήθηκε, το 1994, από το ίδρυμα Γιαντ Βασσέμ με τον τίτλο του Δίκαιου των Εθνών. [4][5][6]

Ο Πάνος Χαλδέζος τιμήθηκε με τον Χρυσό Σταυρό του Τάγματος του Φοίνικος, με τον Χρυσό Σταυρό του Τάγματος Γεωργίου Α’, με το Χρυσό Κλειδί της Πόλης των Αθηνών, με το Ανώτατο Παράσημο του Ελληνικού Ερυθρού Σταυρού, με το Χρυσό Μετάλλιο του Δήμου Ρόδου, με το Σταυρό του Πανάγιου Τάφου από τον Πατριάρχη Ιεροσολύμων Βενέδικτο, με το Μετάλλιο της Διεθνούς Ομοσπονδίας Πολεμιστών Παρισίων και με το Χρυσό Μετάλλιο της πόλης της Νέας Σμύρνης. Το 1980 βραβεύτηκε από την Ακαδημία Αθηνών. [7]

Έγραψε διάφορα βιβλία μεταξύ των οποίων ήταν τα εξής: «Ερμηνεία των Διατάξεων περί Εκτελέσεως Δημοτικών και Κοινοτικών Έργων και Συμβάσεων Ηλεκτροφωτισμού», «Τα φορολογικά Δήμων και Κοινοτήτων» και «Ερμηνεία των Διατάξεων περί Καταστάσεως Δήμων και Κοινοτήτων». [8]

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]