Ούγος ΙΑ΄ του Λουζινιάν

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Ούγος ΙΑ΄ του Λουζινιάν
Γενικές πληροφορίες
Γέννηση1221 (περίπου)
Θάνατος6  Απριλίου 1250
Φαρασκούρ
Αιτία θανάτουπεσών σε μάχη
Χώρα πολιτογράφησηςΓαλλία
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςΓαλλικά
Πληροφορίες ασχολίας
Οικογένεια
ΣύζυγοςΓιολάντα της Βρεττάνης (από 1235)[1]
ΤέκναΟύγος ΙΒ΄ του Λουζινιάν
Αλίκη των Λουζινιάν της Ανγκουλέμ[2][3]
Μαρία του Λουζινιάν[2]
Isabelle de Lusignan
ΓονείςΟύγος Ι΄ του Λουζινιάν[3] και Ισαβέλλα της Ανγκουλέμ[3]
ΑδέλφιαIsabella of Lusignan
Alice de Lusignan, Countess of Surrey
Ισαβέλλα της Αγγλίας
Ιωάννα της Σκωτίας
Ελεονώρα της Αγγλίας
Αιμάρ του Βαλάνς
Ερρίκος Γ΄ της Αγγλίας
Ριχάρδος Α΄ της Κορνουάλης
Γουλιέλμος του Βαλάνς[3]
Guy de Lusignan
ΟικογένειαΟίκος του Λουζινιάν
Θυρεός
Commons page Σχετικά πολυμέσα
Ο Ούγος ΙΑ΄ του Λουζινιάν συμμετέχει στην Ζ΄ Σταυροφορία.

Ο Ούγος ΙΑ΄ του Λουζινιάν, (Γαλλική γλώσσα : Hugues XI, 1221 - 6 Απριλίου 1250) από τον Οίκο των Λουζινιάν ήταν κύριος του Λουζινιάν, ως Ούγος ΣΤ΄ κόμης του Λα Μαρς και ως Ούγος Β΄ κόμης του Ανγκουλέμ. Ήταν ο πρωτότοκος γιος του Ούγου Ι΄, κυρίου του Λουζινιάν, 5ου κόμη του Λα Μαρς & 1ου κόμη του Ανγκουλέμ και της Ισαβέλλας του Ανγκουλέμ, κόρης και κληρονόμου του Αϋμέρ κόμη του Ανγκουλέμ. Το 1246 διαδέχθηκε τη μητέρα του στην κομητεία της Ανγκουλέμ και το 1249 τον πατέρα του στην κομητεία της Λε Μαρς, ήταν ετεροθαλής αδελφός του βασιλιά της Αγγλίας Ερρίκου Γ΄.[4]

Μνηστεύθηκε την Ιωάννα της Τουλούζης (1224), κόρη του Ραϋμόνδου Ζ΄, κόμη της Τουλούζης και της Σάντσας της Αραγωνίας αλλά ο γάμος τελικά δεν έγινε.[5] Η Ιωάννα παντρεύτηκε κατόπιν τον Αλφόνσο του Πουατιέ, αδελφό του βασιλιά της Γαλλίας Λουδοβίκου του Αγίου.[6] Τον Μάρτιο του 1227 με την "Συνθήκη του Βαντόμ" μνηστεύθηκε με την Ισαβέλλα των Καπετιδών, κόρη του Λουδοβίκου Η΄ της Γαλλίας και της Λευκής της Καστίλης αλλά ούτε και αυτός ο γάμος έγινε. Τελικά νυμφεύτηκε τη Γιολάντα της Βρετάνης κόμισσα του Παντιέβρ, ο αδελφός της Ιωάννης Α΄ της Βρετάνης την έκανε κόμισσα του Ποροέτ.[7] Το 1249 συμφώνησε με τον Αλφόνσο του Πουατιέ να τον ακολουθήσει για ένα έτος στην Ζ΄ Σταυροφορία του Λουδοβίκου Θ΄ της Γαλλίας. Στην τελευταία μεγάλη μάχη της Σταυροφορίας, σκοτώθηκε στο Φαρισκούρ της Αιγύπτου το 1250.

Οικογένεια[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Νυμφεύτηκε την Γιολάντα της Βρετάνης, κόρη του Πέτρου Α΄, δούκα της Βρετάνης και είχε τέκνα:

  • Ούγος ΙΒ΄ του Λουζινιάν π. 1235/40-1270, κύριος του Λουζινιάν, Ζ΄ κόμης του Λα Μαρς και Γ΄ κόμης του Ανγκουλέμ.
  • Γκυ απεβ. 1288/89.
  • Γοδεφρείδος απεβ. 1264.
  • Αλίκη 1236-1290, παντρεύτηκε τον Ζιλμπέρ ντε Κλαρ 7ο κόμη του Γκλώστερ.[8]
  • Μαρία 1242-μετά το 1266, παντρεύτηκε τον Ροβέρτο ντε Φερέρ 6ο κόμη του Ντέρμπυ.[9]
  • Ισαβέλλα 1248-1304, παντρεύτηκε τον Μαυρίκιο κύριο ντε Μπελβίλ.
  • Γιολάντα απεβ. 1305, παντρεύτηκε τον Πέτρο Α΄ κύριο του Πρεώ.

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. p4272.htm#i42711. Ανακτήθηκε στις 7  Αυγούστου 2020.
  2. 2,0 2,1 Darryl Roger Lundy: (Αγγλικά) The Peerage.
  3. 3,0 3,1 3,2 3,3 3,4 3,5 «Kindred Britain»
  4. Davenport 1975, σ. 94
  5. Taylor 2005, σ. 221
  6. Taylor 2005, σ. 221
  7. Davenport 1975, σ. 94
  8. Pollock 2015, σ. 195
  9. Pollock 2015, σ. 156

Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • La Porta, Les Gens de Qualite en Basse-Marche 1(2) (1886): 1–60 (Genealogie de Lusignan).
  • Cal. Charter Rolls, 1 (1903): 438–439.
  • Genealogist n.s. 21 (1905): 78–82, 163–171, 234–243.
  • Cal.Patent Rolls, 1247–1258 (1908): 35 (Hugh le Brun, Count of Angouleme, styled “king’s brother” by King Henry III of England in 1249), 130, 175, 317 (Hugh, Count of La Marche, styled “king’s brother”).
  • Recueil des Docs. de l’Abbaye de Fontaine-le-Comte (Societe des archives historiques du Poitou 61) (1982): 82 (testament of Hugues [X] de Lusignan dated 1248).
  • Davenport, Millia (1975). The Secular Spirit: Life and Art at the End of the Middle Ages. The Metropolitan Museum of Art.
  • Pollock, M.A. (2015). Scotland, England and France after the Loss of Normandy, 1204-1296. The Boydell Press.
  • Taylor, Claire (2005). Heresy in Medieval France: Dualism in Aquitaine and the Agenais, 1000-1249. The Boydell Press.