Ουροληστής ο μελανόλευκος
| Ουροληστής ο μελανόλευκος | ||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
 Ουροληστής στο Καταφύγιο Σάμπι Σαντ της Νότιας Αφρικής και κελαηδήματα του είδους από το Χαουτένγκ της ίδιας χώρας
| ||||||||||||||||||
| Κατάσταση διατήρησης | ||||||||||||||||||
| Συστηματική ταξινόμηση | ||||||||||||||||||
| ||||||||||||||||||
| Συνώνυμα | ||||||||||||||||||
|
Corvinella melanoleuca |
Ο ουροληστής ο μελανόλευκος (επιστημονική-λατινική ονομασία Urolestes melanoleucus), είναι είδος στρουθιόμορφου ωδικού πτηνού, της οικογένειας λανιίδες. Αποτελεί το μοναδικό είδος του γένους ουροληστής («μονοτυπικό γένος»)[1] και ξεχωρίζει για τη μακριά ουρά του, στην οποία το γένος οφείλει και την ονομασία του. Είναι ιθαγενές των μη δασικών εκτάσεων της ανατολικής και νοτιοανατολικής Αφρικής, συναντώμενο σε σαβάνες και σε υποτροπικούς ή τροπικούς ξηρούς θαμνότοπους. Η γεωγραφική κατανομή του είναι ευρύτατη και οι αριθμοί του σχετικώς μεγάλοι, οπότε η Διεθνής Ένωση Προστασίας της Φύσης το έχει κατατάξει στα είδη «ελαχίστης ανησυχίας».[2]
Γεωγραφική κατανομή και ενδιαίτημα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ο ουροληστής συναντάται στην Ανγκόλα, την Μποτσουάνα, το Εσουατίνι, την Κένυα, τη Μοζαμβίκη, τη Ναμίμπια, τη Νότια Αφρική, την Τανζανία, τη Ζάμπια και τη Ζιμπάμπουε.[2] Κατοικεί σε ξηρές και υγρές σαβάνες με διάσπαρτα δέντρα ακακίας, ακόμα και σε μέρη με υπερβόσκηση και με σχεδόν γυμνό έδαφος. Οι τελείως άνυδρες εκτάσεις αποφεύγονται, αλλά οι ημιάνυδρες ίσως και να προτιμώνται. Σε κάποιες χώρες ζει και σε δασικές εκτάσεις, ιδιαιτέρως σε παρόχθιες ζώνες, ενώ στο Εθνικό Πάρκο Κρύγερ της Νότιας Αφρικής συναντάται σε κοιλάδες ποταμών με αγκαθωτά δέντρα μοπάνε.[3]
Βίος και συμπεριφορά[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ο ουροληστής είναι αγελαίο πτηνό και συνήθως παρατηρείται σε θορυβώδεις ομάδες με πάνω από δέκα πουλιά, που καταλαμβάνουν μια περιοχή αρκετών εκατοντάδων στρεμμάτων. Η κάθε ομάδα δημιουργεί τις φωλιές της συνεργατικά κατά την εποχή των βροχών, ορίζουσα μια επικράτεια αναπαραγωγής εκτάσεως περίπου τριάντα στρεμμάτων, την οποία υπερασπίζεται έναντι άλλων ομάδων. Η τελετουργία κατά την εποχή αναπαραγωγής περιλαμβάνει υποκλίσεις, τρεμοπαίξιμο της μεγάλης ουράς, ύψωση των πτερύγων και σφυρίγματα. Κάποιες φορές το θηλυκό καλεί από τη φωλιά και το αρσενικό του φέρνει τροφή. Το ζεύγος εκτελεί κάποτε και ντουέτα κελαηδημάτων.[3]
Το είδος ενεδρεύει σε υψηλό σημείο, παρατηρώντας το έδαφος κάτω για πιθανή λεία, την οποία συλλαμβάνει συνήθως στο έδαφος, αν και κάποιες φορές ιπτάμενα έντομα συλλαμβάνονται στον αέρα. Ο ουροληστής τρέφεται με έντομα και άλλα αρθρόποδα, σαύρες, μικρά θηλαστικά και καρπούς.[3]
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ «ITIS Report: Urolestes». Integrated Taxonomic Information System. Ανακτήθηκε στις 3 Αυγούστου 2014.
- ↑ 2,0 2,1 Urolestes melanoleucus από το BirdLife International (2012) στον ιστότοπο της Διεθνούς Ενώσεως Προστασίας της Φύσεως. Ανακτήθηκε στις 26 Οκτωβρίου 2016.
- ↑ 3,0 3,1 3,2 Norbert Lefranc· Tim Worfolk (2013). Shrikes. A&C Black. σελίδες 172–174. ISBN 978-1-4081-8756-2.
Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Φωτογραφίες ουροληστών στο tanzaniabirds.net
- Πληροφορίες στο The Atlas of Southern African Birds