Οι Άγγελοι του Ναγκίρεβ

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Κατηγορούμενες κατά τις δίκες για την υπόθεση δηλητηριασμού στο χωριό Ναγκίρεβ.

Οι Άγγελοι του Ναγκίρεβ (ουγγρικά:  Tiszazugi méregkeverők) ήταν μια ομάδα γυναικών που έζησε στο χωριό Ναγκίρεβ της Ουγγαρίας, όπου, μεταξύ 1914 και το 1929, δολοφόνησαν με δηλητήριο περίπου 300 ανθρώπους. Η ομάδα είχε προμηθευτεί αρσενικό και υπό την καθοδήγηση κυρίως της "σοφής γυναίκας" - όπως την έλεγαν - Σουσάννα Φαζέκας, σύζυγο του Τζούλιους Φαζέκας, δηλητηρίαζαν τα θύματα τους. Η ιστορία τους έχει γίνει υπόθεση μελέτης, όπως για παράδειγμα στο ντοκιμαντέρ The Angelmakers (2015) και στην ταινία Hukkle (2002).[1][2][3][4]

Εγκλήματα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η Σουσάννα Φαζέκας, μία γυναίκα μέση ηλικίας, φτάνει στο χωρίο Ναγκίρεβ, το 1911,[5] με τον άνδρα της να είναι αγνοούμενος υπό μυστήριους λόγους. Μεταξύ το 1911 και το 1921 την είχαν συλλάβει 10 φορές επειδή έκανε παράνομες εκτρώσεις αλλά συνεχώς αθωωνόταν καθότι οι δικαστές δεν διαφωνούσαν με την έκτρωση.

Εκείνη την περίοδο μία οικογένεια μπορούσε να επιλέγει τον μέλλοντα σύζυγο μιας νεαρής έφηβης γυναίκας χωρίς αυτή να έχει άποψη επί του θέματος. Επίσης το διαζύγιο δεν ήταν κοινωνικά αποδεκτό ούτε κι αν ο άνδρας ήταν αλκοολικός ή βίαιος.[6] Κατά τη διάρκεια του Πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου όλοι οι ικανοί άνδρες του χωριού εντάχθηκαν στον πόλεμο για την Αυστροουγγαρία, με την αγροτική περιοχή του Ναγκίρεβ να γίνεται ιδανική για την κράτηση φυλακισμένων πολέμου. Πολλές γυναίκες που ζούσαν εκεί έβρισκαν ξένους άνδρες για να απατήσουν του άνδρες τους που ήταν στον πόλεμο.[7] Όταν τελείωσε ο πόλεμος και οι άνδρες γύρισαν η κατάσταση ξέφυγε εξ αιτίας των παραπάνω.

Σε εκείνη τη φάση η Φαζέκας κρυφά πείθει πολλές γυναίκες που αρέσκονταν στην προηγούμενη κατάσταση του χωριού τους να δηλητηριάσουν τους άνδρες τους. Μετά την δολοφονία των ανδρών τους πολλές γυναίκες συνέχισαν και δολοφόνησαν μέλη της οικογένειάς τους, που είχαν γίνει "βάρος" ή, απλά, για να κληρονομήσουν κάποια περιουσία. Μερικές σκότωσαν τους εραστές τους, ενώ κάποιες άλλες τους γιους τους, με την Φαζέκας να τους λέει "γιατί να τους ανεχτούμε;".[8][9] Το δηλητήριο, με της δικές της οδηγίες, ήταν το αρσενικό, το οποίο το έφτιαχναν βράζοντας ταινία που έπιανε τις μύγες, εξάγοντας έτσι τη θανατηφόρα ουσία.[10][11]

Οι πρώτοι δηλητηριασμοί ξεκίνησαν το 1911 και δεν ήταν δουλειά της Φαζέκας. Τότε οι γυναίκες αυτές σκότωσαν συζύγους, παιδιά και γονείς. Περί τη δεκαετία του 1920 ο δηλητηριασμός έγινε τάση κι έμμονη στις γυναίκες εκεί και το χωριό έλαβε την ονομασία της "δολοφονικής περιοχής". Περίπου 45-50 ήταν οι συνολικοί δολοφόνοι αυτών των 18 ετών που κράτησε αυτή η μανία των γυναικών. Και κανείς δεν μπορούσε να ερευνήσει περισσότερο την υπόθεση γιατί η Φαζέκας ήταν ότι πιο "κοντινό" σε γιατρό που είχε το χωριό ενώ και η ξαδέλφη της είχε κάποιο τίτλο κι έτσι μπορούσαν να κάνουν μηχανορραφίες και να αποφεύγουν την αποκάλυψη.[12]

Σύλληψη[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Τρεις όχι ακριβείς πηγές αποκαλύπτουν το πώς τελικά εντοπίστηκαν. Η μία αναφέρει ότι η κυρία Σάμπο, μία εκ της ομάδας, πιάστηκε επ'αυτοφώρω να προσπαθεί να δηλητηριάσει δύο επισκέπτες της, οι οποίοι τελικά επέζησαν. Εκείνη έδειξε σαν ένοχη τη Φαζέκας. Η δεύτερη πηγή αναφέρει ότι ένας φοιτητής της ιατρικής που βρισκόταν σε γειτονικό χωριό εντόπισε μεγάλη ποσότητα αρσενικού σε ένα από τα πτώματα που ξεβράστηκε στις όχθες ποταμού γεγονός που οδήγησε σε περαιτέρω έρευνα. Τρίτη και τελευταία πηγή, βάσει του ιστορικού και συγγραφέα Μπέλα Μποντό, ο οποίος ήταν και ο πρώτος που έκανε εργασία επάνω στο θέμα, λέει ότι τελικά οι δολοφόνισσες έγιναν γνωστές στη χώρα, μετά από ανώνυμο γράμμα σε μία τοπική εφημερίδα, λέγοντας για κάποιες γυναίκες που δηλητηριάζουν μέλη της οικογένειας τους.

Σε κάθε περίπτωση οι αρχές ανέσυραν δεκάδες πτώματα από το τοπικό νεκροταφείο για έρευνα.[13] Η υπόθεση οδήγησε σε 34 γυναίκες κι σε έναν άνδρα. Κατόπιν, άλλες 26 γυναίκες πέρασαν σε δίκη μαζί με την Φαζέκας. Οχτώ εξ αυτών καταδικάστηκαν σε θάνατο αλλά μόλις οι δύο εκτελέστηκαν. Οι άλλες 12 φυλακίστηκαν.[14]

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. ↑ Astrid Bussink (2006). «The Angelmakers». archive.dokweb.net (στα Ουγγρικά και Αγγλικά). Edinburgh College of Art. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 5 Ιουλίου 2017. Ανακτήθηκε στις 10 Δεκεμβρίου 2016. 
  2. ↑ Sharp, Rob (5 August 2006). «Mirren film brings war tragedy to Yorkshire». The Guardian. https://www.theguardian.com/uk/2006/aug/06/film.filmnews. Ανακτήθηκε στις 10 December 2016. 
  3. ↑ International Documentary Film Festival Amsterdam. «The Angelmakers | IDFA». www.idfa.nl. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 20 Δεκεμβρίου 2016. Ανακτήθηκε στις 10 Δεκεμβρίου 2016. 
  4. ↑ Stephen Holden (5 April 2003). «Film Festival Reviews; Life's Creatures Glow Until Violence Darkens». www.nytimes.com. https://www.nytimes.com/movie/review?res=9800EFDC1438F936A35757C0A9659C8B63. Ανακτήθηκε στις 10 December 2016. 
  5. ↑ Heather Sutfin (17 Αυγούστου 2016). «The Angel Makers of Nagyrév». Sword and Scale. Ανακτήθηκε στις 10 Δεκεμβρίου 2016. 
  6. ↑ Popham, Peter (26 November 2005). «Hungary: Murder on the Danube». The Independent. https://www.independent.co.uk/news/world/europe/hungary-murder-on-the-danube-517007.html. Ανακτήθηκε στις 10 December 2016. 
  7. ↑ Katherine Ramsland (3 Μαρτίου 2007). «Angels of Death – Nurses, nurses who kill their patients (Chapter 5, Murder by Proxy)». The Crime library. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 3 Μαρτίου 2007. Ανακτήθηκε στις 10 Δεκεμβρίου 2016. 
  8. ↑ Katie Heaney (15 Ιουλίου 2014). «11 Terrifying Female Serial Killers You've Never Heard Of». BuzzFeed. Ανακτήθηκε στις 10 Δεκεμβρίου 2016. 
  9. ↑ «Αρχειοθετημένο αντίγραφο». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 29 Νοεμβρίου 2017. Ανακτήθηκε στις 26 Μαρτίου 2020. 
  10. ↑ Fish, Jim (29 March 2004). «BBC NEWS | Europe | Unearthing Hungary husband murders». news.bbc.co.uk. http://news.bbc.co.uk/2/hi/europe/3567679.stm. Ανακτήθηκε στις 10 December 2016. 
  11. ↑ Barry Yeoman (1 November 1999). «Bad Girls». Psychology Today (Sussex Publishers, LLC). https://www.psychologytoday.com/articles/199911/bad-girls. Ανακτήθηκε στις 10 December 2016. 
  12. ↑ Tonya Blust (12 Ιανουαρίου 2016). «Creepy crimes from the 1920s». www.historictruecrime.com. Ανακτήθηκε στις 10 Δεκεμβρίου 2016. 
  13. ↑ «American front in the Hungarian village killer». www.transindex.ro. Index Media Association. 21 Μαΐου 2004. Ανακτήθηκε στις 10 Δεκεμβρίου 2016. 
  14. ↑ Bodó, Béla (2002). «The poisoning women of Tiszazug». Journal of Family History 27 (1): 40–59. doi:10.1177/036319900202700103. PMID 11789522. https://archive.org/details/sim_journal-of-family-history_2002-01_27_1/page/40. 

Βιβλιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Gregson, Jessica. The Angel Makers. PaperBooks Ltd. 2007. (ISBN 0-9551094-6-9).
  • Newton, Michael. The Encyclopedia of Serial Killers. 2nd edition. Checkmark Books. 2006. (ISBN 0-8160-6196-3). pp. 1–2.
  • Bodó, Béla. Tiszazug: A Social History of a Murder Epidemic. Columbia University Press East European Monographs, 2003. (ISBN 0-88033-487-8).

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Οι_Άγγελοι_του_Ναγκίρεβ&oldid=10286256"