Νώνακρις
Συντεταγμένες: 38°1′8.04″N 22°15′18.00″E / 38.0189000°N 22.2550000°E
| Νώνακρις | |
|---|---|
 | |
| Είδος | αρχαία πόλη και πόλις[1] |
| Γεωγραφικές συντεταγμένες | 38°1′8″N 22°15′18″E |
| Χώρα | Ελλάδα |
| δεδομένα (π) | |
Η Νώνακρις ήταν αρχαία Αρκαδική πόλη των Αζάνων. Σήμερα διοικητικά ανήκει στον Νομό Αχαΐας.
Ιστορία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Η Νώνακρις ανήκε στην πόλη - κράτος του Φενεού και με το ίδιο όνομα υπήρχε και άλλη Αρκαδική πολίχνη, ένας από τους τρεις οικισμούς - πολίχνες της Τρίπολης. Ονομάστηκε έτσι από την Νωνάκριδα, γυναίκα του μυθικού βασιλιά της Αρκαδίας Λυκάονα και βρισκόταν κοντά στα Ύδατα της Στυγός. Όταν πέρασε από εκεί ο Παυσανίας, βρήκε μόνο ερείπια της πόλης[2].
Σήμερα η ορεινή περιοχή και οι οικισμοί της στα σύνορα του πρώην Δήμου Ακράτας με το Δήμο Καλαβρύτων λέγεται Νωνάκριδα ή χωριά της Νωνάκριδος. Μάλιστα υπήρξε και Δήμος Νωνάκριδος το 19ο αιώνα που ανήκε στην Επαρχία Καλαβρύτων.
Η ακριβής θέση της αρχαίας πόλεως δεν έχει εντοπιστεί αλλά πιστεύεται ότι βρισκόταν στην παραπάνω περιοχή και συγκεκριμένα μεταξύ των χωριών Σόλου και Μεσορρουγίου του πρώην Δήμου Ακράτας[3].
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ «An Inventory of Archaic and Classical Poleis». (Αγγλικά) Inventory of Archaic and Classical Poleis. 2004.
- ↑ "[6] ἐκ Φενεοῦ δὲ ἰόντι ἐπὶ [τὴν] ἑσπέρας καὶ ἡλίου δυσμῶν ἡ μὲν ἀριστερὰ τῶν ὁδῶν ἐς πόλιν ἄγει Κλείτορα, ἐν δεξιᾷ δὲ ἐπὶ Νώνακριν καὶ τὸ ὕδωρ τῆς Στυγός. τὸ μὲν δὴ ἀρχαῖον ἡ Νώνακρις πόλισμα ἦν Ἀρκάδων καὶ ἀπὸ τῆς Λυκάονος γυναικὸς τὸ ὄνομα εἰλήφει: τὰ δὲ ἐφ' ἡμῶν ἐρείπια ἦν, οὐδὲ τούτων τὰ πολλὰ ἔτι δῆλα. τῶν δὲ ἐρειπίων οὐ πόρρω κρημνός ἐστιν ὑψηλός, οὐχ ἕτερον δ' ἐς τοσοῦτον ἀνήκοντα ὕψους οἶδα: καὶ ὕδωρ κατὰ τοῦ κρημνοῦ στάζει, καλοῦσι δὲ Ἕλληνες αὐτὸ ὕδωρ Στυγός"Παυσανία Αρκαδικά
- ↑ Παπανδρέου 1906, σελ. 30.
Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Γεώργιος Παπανδρέου, Αζανιάς, ήτοι Αρχαιολογική πραγματεία πασών των Αρχαίων πόλεων της Αρκαδικής Αζανίδος μετά των περιχώρων αυτών και ιστορικαί περιπαίτειαι μέχρι των καθ' ημάς χρόνων, Εκ του Τυπογραφείου της εφημ. "Ηλείας" Γεωργ. Ε. Δημητριάδου, Εν Πύργω 1886.
- Παπανδρέου, Γεώργιος (1906). Καλαβρυτινή επετηρίς: ήτοι πραγματεία περί της ιστορικής των Καλαβρύτων επαρχίας. Αθήνα: Μιχαήλ Ι. Σαλιβέρος.
Περαιτέρω ανάγνωση[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Αλεξοπούλου, Γεωργία (2009). Συμβολή στην αρχαιολογία και τοπογραφία της Αζανίας (Βόρειας Αρκαδίας) επαρχία Καλαβρύτων. Πάτρα: Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας. doi:10.12681/eadd/27848.
| |||||
