Ντόινα Μελίντε

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Ντόινα Μελίντε
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη
μητρική γλώσσα
Doina Melinte (Ρουμανικά)
Γέννηση27  Δεκεμβρίου 1956[1][2][3]
Hudești[4]
Χώρα πολιτογράφησηςΡουμανία
Ύψος171 cm Edit this on Wikidata
Βάρος59 kg Edit this on Wikidata
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςΡουμανικά
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταδρομέας μεσαίων αποστάσεων
αθλήτρια του στίβου
πολιτικός
Αξιώματα και βραβεύσεις
Αξίωμαμέλος της Βουλής των Αντιπροσώπων της Ρουμανίας
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Η Ντόινα Οφέλια Μελίντε (Doina Ofelia Melinte, γενν. 27 Δεκεμβρίου 1956) είναι Ρουμάνα πρώην αθλήτρια του στίβου, και συγκεκριμένα δρομέας μεσαίων αποστάσεων. Συμμετείχε σε τέσσερις διοργανώσεις των Ολυμπιακών Αγώνων (1980–1992), κερδίζοντας ένα χρυσό ολυμπιακό μετάλλιο στον δρόμο των 800 μέτρων και ένα αργυρό στον δρόμο των 1.500 μέτρων το 1984. Κέρδισε επίσης αρκετούς τίτλους σε παγκόσμια και ευρωπαϊκά πρωταθλήματα κλειστού στίβου.[5]

Σταδιοδρομία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η Μελίντε επιθυμούσε αρχικώς να γίνει γυμνάστρια ή μπαλαρίνα, αλλά δεν είχε κατάλληλες συνθήκες για να προπονηθεί σε αυτά. Μετά ασχολήθηκε με τη χειροσφαίριση και τέλος με τον στίβο. Αγωνίσθηκε με το αρχικό της επώνυμο, Μπεσλίου (Beșliu), στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 1980 στη Μόσχα, φθάνοντας μέχρι τους ημιτελικούς των 800 μέτρων.[6] Το 1982, αγωνιζόμενη πλέον ως Μελίντε, είχε την καλύτερη επίδοση στον κόσμο στα 800 μ., αλλά τερμάτισε μόλις έκτη στον τελικό του Ευρωπαϊκού Πρωταθλήματος εκείνου του έτους στην Αθήνα. Την ίδια θέση πήρε στα 800 και στα 1500 μέτρα στο πρώτο στην ιστορία Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Στίβου, που έγινε το 1983 στο Ελσίνκι.[5]

Η μεγάλη της στιγμή ήρθε στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 1984 στο Λος Άντζελες, όπου νίκησε την Αμερικανίδα Κιμ Γκάλαχερ και τη Ρουμάνα Φίτα Λόβιν με διαφορά 1,03 και 1,23 δευτερόλεπτο αντιστοίχως, κερδίζοντας το χρυσό μετάλλιο στα 800 μέτρα. Στα 1500 μ. ήρθε δεύτερη, πίσω από την Ιταλίδα Γκαμπριέλλα Ντόριο και μπροστά από μία ακόμη Ρουμάνα, τη Μαρίτσικα Πούικα.[6] Δύο χρόνια αργότερα κέρδισε το μοναδικό μετάλλιό της σε Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα Στίβου, το χάλκινο στα 1500 μέτρα. Τον Μάρτιο του 1987 κέρδισε τον τελικό των 1500 μ. στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Κλειστού Στίβου 1987 στην Ινδιανάπολη. Τον Σεπτέμβριο του ίδιου έτους, η Μελίντε κέρδισε το μοναδικό μετάλλιό της σε Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Στίβου, επίσης χάλκινο (είχε τερματίσει τέταρτη, αλλά κέρδισε το μετάλλιο μετά την ακύρωση της αρχικώς τρίτης του αγώνα, της Ελβετής Σάντρα Γκάσερ.

Στους τρίτους της Ολυμπιακούς Αγώνες, στη Σεούλ το 1988, τερμάτισε μόλις ένατη στον τελικό των 1500 μ., τον οποίο κέρδισε η συμπατριώτισσά της Πάουλα Ιβάν. Ωστόσο, το επόμενο έτος υπερασπίσθηκε επιτυχώς τον τίτλο της στην ίδια απόσταση στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Κλειστού Στίβου 1989, και μάλιστα με νέο ρεκόρ αγώνων, 4.04,79. Τον Φεβρουάριο του 1990, κατέρριψε και το παγκόσμιο ρεκόρ στον αγώνα του 1 μιλίου, με 4.17,14, μία επίδοση που παρέμεινε ακατάρριπτη επί 16 έτη, μέχρι που η Γκενζεμπέ Ντιμπάμπα τη συνέτριψε με χρόνο 4.13,31 το 2016. Τον Μάρτιο του ίδιου έτους κέρδισε το τρίτο της χρυσό μετάλλιο σε Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα Κλειστού Στίβου, και πάλι στα 1500 μ., στη Γλασκώβη. Αλλά το καλοκαίρι στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα του 1990, τερμάτισε μόλις έκτη στον τελικό των 1500 μέτρων. Το 1991 ήταν τέταρτη στην ίδια απόσταση στα Παγκόσμια πρωταθλήματα τόσο του κλειστού, όσο και του ανοικτού στίβου.

Η Μελίντε έκλεισε άδοξα τη διεθνή σταδιοδρομία της, στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 1992 στη Βαρκελώνη, όπου εγκατέλειψε τον τελικό αγώνα των 1500 μέτρων.[6][7]

Προσωπική ζωή[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Στις αρχές της δεκαετίας του 1980 η Ντόινα παντρεύτηκε τον προπονητή της Ντόριν Μελίντε και μετά τη λήξη της αθλητικής της σταδιοδρομίας το 1992 έγινε η ίδια προπονήτρια. Από το 2010 μέχρι το 2012 διετέλεσε διευθύντρια της Εθνικής Υπηρεσίας Νεολαίας και Αθλητισμού (ρουμ.: Autoritatea Naţională pentru Sport şi Tineret), ενώ αργότερα έγινε αντιπρόεδρος της εθνικής υπηρεσίας αντι-ντόπινγκ.[7]


Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]