Νομοθεσία αρμενικής υπηκοότητας
Η νομοθεσία περί αρμενικής υπηκοότητας βασίζεται κυρίως στο κριτήριο του «δικαίου του αίματος» (jus sanguinis). Εγκρίθηκε στις 6 Νοεμβρίου 1995 και αναθεωρήθηκε το 2007, όταν επιτράπηκε για πρώτη φορά η κτήση διπλής υπηκοότητας.[1][2][3]
Απόκτηση αρμενικής υπηκοότητας[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Η υπηκοότητα του πολίτη της Αρμενίας αποκτάται:[1][2]
- μέσω αναγνώρισης της υπηκοότητας
- μέσω της γέννησης
- μέσω της αποδοχής της υπηκοότητας
- μέσω της επανάκτησης της υπηκοότητας
- μέσω της αποδοχής της υπηκοότητας ομαδικά
- από το πλαίσιο που προβλέπεται στις διεθνείς συνθήκες της Αρμενίας.
Περιλαμβάνει το δικαίωμα επιστροφής της υπηκοότητας για πολίτες της αρμενικής διασποράς.
Γέννηση[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ένα παιδί που γεννιέται στην Αρμενία αποκτά την αρμενική υπηκοότητα εάν:[1][2]
- Οι γονείς έχουν την αρμενική υπηκοότητα κατά τη στιγμή της γέννησης του παιδιού, ανεξάρτητα από τον τόπο γέννησης.
- Ο ένας γονέας έχει την αρμενική υπηκοότητα κατά τη στιγμή της γέννησης του παιδιού, ενώ ο άλλος γονέας είναι άγνωστος ή άγνωστης υπηκοότητας. Εάν, κατά τη στιγμή της γέννησης του παιδιού, ένας από τους δύο γονείς έχει αρμενική υπηκοότητα και ο άλλος γονέας είναι αλλοδαπός πολίτης, ο προσδιορισμός της υπηκοότητας του παιδιού προσδιορίζεται με γραπτή συγκατάθεση και των δύο γονέων.
- Είναι παιδί γονιών, οι οποίοι δεν διαθέτουν αρμενική υπηκοότητα, αλλά γεννήθηκε στο έδαφος της Αρμενίας αποκτά την υπηκοότητα της Αρμενίας.
Αναγνώριση[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Τα ακόλουθα άτομα αναγνωρίζονται ως πολίτες της Αρμενίας:[1][2]
- Οι πολίτες της πρώην Αρμενικής Σοβιετικής Σοσιαλιστικής Δημοκρατίας που διαμένουν μόνιμα στο έδαφος της Δημοκρατίας της Αρμενίας, οι οποίοι μέχρι την θέσπιση του παρόντος συντάγματος, δεν είχαν αποκτήσει την υπηκοότητα άλλου κράτους ή απορρίψει την υπηκοότητα αυτή.
- Άτομα χωρίς υπηκοότητα ή πολίτες άλλων πρώην Δημοκρατιών της Σοβιετικής Ένωσης, που διαμένουν μόνιμα στην Αρμενία, και είχαν υποβάλει αίτημα για την απόκτηση της υπηκοότητας πριν από τις 31 Δεκεμβρίου 2003.
- Πολίτες της πρώην Αρμενικής ΣΣΔ, οι οποίοι ζουν έξω από τη Δημοκρατία της Αρμενίας και δεν έχουν αποκτήσει την υπηκοότητα άλλης χώρας.
Πολιτογράφηση[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Κάθε πρόσωπο που δεν έχει την αρμενική υπηκοότητα μπορεί να τη λάβει εάν:[1]
- είναι ηλικίας 18 ετών και άνω
- έχει διαμείνει νόμιμα στην Αρμενία τα τελευταία 3 χρόνια
- μιλάει άπταιστα την αρμενική γλώσσα
- είναι εξοικειωμένο με το Σύνταγμα της Αρμενίας
Ένα άτομο που δεν έχει την αρμενική υπηκοότητα μπορεί να την λάβει χωρίς την προϋπόθεση της παραμονής στη χώρα, εάν:[1][2]
- έχει γονείς ή τουλάχιστον έναν γονέα που είχε την υπηκοότητα της Αρμενίας στο παρελθόν
- είχε γεννηθεί στο έδαφος της Αρμενίας και είχε υποβάλει αίτηση για την απόκτηση υπηκοότητας της Αρμενίας εντός 3 ετών από την ηλικία των 18 ετών
- είναι Αρμένιος από καταγωγή και έχει διαμείνει στο έδαφος της Αρμενίας.
Το άτομο που αποδέχεται την υπηκοότητα της Αρμενίας πρέπει να διαβάσει ένα ειδικό κείμενο ορκομωσίας στα αρμενικά και να το υπογράψει.[1][2]