Νομινόης

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Νομινόης
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη
μητρική γλώσσα		Nevenoe (Βρετονικά) και Nominoë (Γαλλικά)
Γέννηση800 (περίπου)
Αρμορική
Θάνατος7  Μαρτίου 851
Βαντόμ
Τόπος ταφήςRedon Abbey
Παρατσούκλιpère de la Bretagne, père de la patrie και Tad ar Vro
Χώρα πολιτογράφησηςΒασίλειο της Βρετάνης
ΘρησκείαΚαθολικισμός
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςOld Breton
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταμονάρχης
Οικογένεια
ΤέκναΕρισπόε
Commons page Σχετικά πολυμέσα
δεδομένα

Ο Νομινόης (περί το 800 - 7 Μαρτίου 851) ήταν ο πρώτος Δούκας της Βρετάνης (846 - 7 Μαρτίου 851), οι Βρετόνοι τον αποκαλούν "πατέρα του έθνους τους". Ο Νομινόης ήταν ο δεύτερος γιος του κόμητος Ερισπόη Α΄ του Πόερ, βασιλέως των Βανιτών. Όταν κατεστάλη μια εξέγερση απέναντι στην Αυτοκρατορία των Καρολιδών συγκλήθηκε τον Μάιο του 831 Σύνοδος στο Ίνγκελχαϊμ, ο αυτοκράτορας Λουδοβίκος ο Ευσεβής ανακήρυξε τον Νομινόη βασιλιά της Βρετάνης.[1] Ο Νομινόης στάθηκε πιστός σύμμαχος του αυτοκράτορα Λουδοβίκου του Ευσεβούς μέχρι τον θάνατο του (840), τον υποστήριξε σε όλους τους εμφύλιους την δεκαετία του 830 και ζήτησε από τους μοναχούς να προσευχηθούν για την υγεία του.[2] Η πρωτεύουσα του σύμφωνα με δύο καταστατικά ήταν η πόλη Βαν στον Γαλλικό Νομό Μορμπιάν όπου στην αρχαιότητα ζούσαν οι Βενετοί της Γαλατίας. Δεν κατείχε εδάφη έξω από την περιοχή του Βαν και τα έσοδα του από την περιοχή της Βρετάνης ήταν παρόμοια με τους υπόλοιπους ηγεμόνες της εποχής του.[3] Οι βασικές πηγές των εσόδων του μετά τον θάνατο του προστάτη του Λουδοβίκου του Ευσεβούς ήταν οι λεηλασίες σε Φρσγκοκρατούμενες περιοχές.[4] Ο τίτλος "Δούκας της Βρετάνης" είναι επινόηση του 10ου αιώνα, στα έγγραφα της εποχής του καταγράφεται ως "πιστός στον αυτοκράτορα", ο τίτλος του παραχωρήθηκε στην Σύνοδο του Ίνγκελχαϊμ.

Πρώτη σύγκρουση με τον Κάρολο τον Φαλακρό[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Οι σχέσεις ανάμεσα στον Νομινόη και τον διάδοχο του Λουδοβίκου του Ευσεβούς Κάρολο τον Φαλακρό ήταν στην αρχή καλές, σε εξέγερση στην Νευστρία την άνοιξη του 841 έστειλε άντρες για να δοκιμάσουν την πίστη του μια και είχε γίνει πολύ ισχυρός. Αργότερα την ίδια χρονιά απέρριψε τις απαιτήσεις του νέου αυτοκράτορα Λοθάριου Α΄ που διεκδικούσε την Νευστρία.[5] Ο Νομινόης παρέμεινε πιστός στον Κάρολο τον Φαλακρό και την επόμενη χρονιά όπως φάνηκε από μια προσφορά που έκανε (25 Ιανουαρίου 842).[6] Το καλοκαίρι του 843 ο Λοθάριος ή ο οπαδός του Λαμβέρτος Β΄ της Νάντης έπεισε τον Νομινόη να εγκαταλείψει τον Κάρολο τον Φαλακρό και να συμμαχήσει μαζί τους.[7] Ο Νομινόης έγινε από τότε φανατικός εχθρός του Καρόλου, πολέμησε σκληρά τις διεκδικήσεις του στην Νευστρία σε συνεννόηση πάντα με τον αυτοκράτορα Λοθάριο, τον Λαμβέρτο Β΄ και τον Πεπίνο Β΄ της Ακουιτανίας. Τα στρατεύματα των Βρετόνων πολέμησαν με τον Λαμπέρτ Β΄ στην Νευστρία, τον Ιούνιο του 844 ο Κάρολος πολιόρκησε την Τουλούζη και ο Νομινόης έκανε επιδρομή και λεηλάτησε την περιοχή της Μαιν.[8] Τον Νοέμβριο του 843 ο Κάρολος ο Φαλακρός έφτασε μέχρι την Ρεν πιέζοντας τους Βρετόνους να υποταχθούν αλλά δεν τα κατάφερε. Τον Οκτώβριο του 844 ο θείος του Καρόλου του Φαλακρού Ντρόγκο οφ Μετς έστειλε επισκόπους στον Νομινόη, τον Λαμπέρτ και τον Πεπίνο με αίτημα να υποταχθούν στον Κάρολο, αλλιώς θα δεχτούν στρατιωτική επίθεση.[9] Ο Λαμπέρτ και ο Πεπίνος αποδέχθηκαν την υποταγή αλλά ο Νομινόης το αρνήθηκε, ο Κάρολος ο Φαλακρός προσπάθησε πάλι να εισβάλει στην Βρετάνη αλλά ηττήθηκε ξανά (22 Νοεμβρίου 845).[10] Η εξουσία του Νομινόη στην Βαν είχε εξασθενήσει μετά την αποστασία του από τον Κάρολο τον Φαλακρό, αυτό φαίνεται από τις αναταραχές που ξέσπασαν από τον Λούπους του Φεριέρ (843). Την περίοδο 844 - 847 ο Νομινόης βρέθηκε σε πόλεμο με τους Βίκινγκ.[11]

Δεύτερη σύγκρουση με τον Κάρολο τον Φαλακρό[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το καλοκαίρι του 846 ο Κάρολος ο Φαλακρός βάδισε ξανά εναντίον του Νομινόη, αυτή την φορά δεν πολέμησαν αφού πρόλαβαν να κλείσουν μεταξύ τους ειρήνη.[12] Στην ειρηνική συνθήκη που ακολούθησε ο Νομινόης καταγράφεται για πρώτη φορά ως "Δούκας", πιθανότατα ήταν ένας από τους όρους που επέβαλε στον Κάρολο. Τα Χριστούγεννα του ίδιου χρόνο ξεκίνησαν ωστόσο οι Βρετόνοι ξανά τις επιδρομές στην Νευστρία, έφτασαν μέχρι το Μπαγιέ. Ο υποκινητής ήταν ξανά ο Λοθάριος, ο Κάρολος ο Φαλακρός και ο αδελφός τους Λουδοβίκος ο Γερμανικός συναντήθηκαν τον Φεβρουάριο του 847 και αποφάσισαν να διατάξουν τον Πεπίνο Β΄ και τον Νομινόη να διακόψουν οποιαδήποτε εχθρική ενέργεια εναντίον του Καρόλου. Ο Νομινόης πληρωνόταν από τον Λοθάριο και συνέχιζε τις επιθέσεις, το φθινόπωρο του 849 ενώ ο Κάρολος βρισκόταν στην Ακουιτανία ο Νομινόης λεηλάτησε την Νευστρία. Μετά την επίθεση του Νομινόη στο Ανζού ο Κάρολος ο Φαλακρός τοποθέτησε ξανά τον Λαμπέρτ στην Νάντη.[13] Ο Λαμπέρτ και ο αδελφός τους ανανέωσαν την φιλία τους με τον Νομινόη και ξεκίνησαν μαζί τις επιθέσεις (850). Τον Αύγουστο του 850 ο Κάρολος ο Φαλακρός έφτασε στην Ρεν, απέφυγε τις μάχες με την τοποθέτηση φρουρών στην Ρεν και την Νάντη. Με την αναχώρηση του ο Νομινόης και ο Λαμπέρτ προχώρησαν σε νέα επίθεση, διέλυσαν τις φρουρές και αιχμαλώτισαν τον νέο κόμη της Νάντης Αμαλρίκ.[14] Ο Νομινόης πέθανε στην Βαντόμ ενώ είχε λεηλατήσει την Νάντη και το Ανζού (7 Μαρτίου 851), τον διαδέχθηκε ο γιος του Ερισπόε.

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. ↑ Smith, σ. 80
  2. ↑ Smith, σ. 82
  3. ↑ Smith, σσ. 129-135
  4. ↑ Smith, σσ. 129-135
  5. ↑ Smith, σ. 93
  6. ↑ Smith, σ. 93
  7. ↑ Smith, σ. 94
  8. ↑ Smith, σ. 95
  9. ↑ Smith, σ. 96
  10. ↑ Smith, σ. 96
  11. ↑ Smith, σ. 199
  12. ↑ Smith, σ. 97
  13. ↑ Smith, σ. 98
  14. ↑ Smith, σ. 98

Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Smith, Julia M. H. Province and Empire: Brittany and the Carolingians. Cambridge University Press: 1992
Καθιερωμένοι όροι
Νομινόης
Γέννηση: 800 Θάνατος: 7 Μαρτίου 851
Βασιλικοί τίτλοι
Προκάτοχος
Βιομάρκ 		Δούκας της Βρετάνης
846 - 851 		Διάδοχος
Ερισπόε
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Νομινόης&oldid=10118743"