Ναρασίμχα

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Ναρασίμχα είναι η τέταρτη Αβατάρα του θεού Βισνού. Η θεότητα πέρνει την μορφή λεοντανθρώπου κι έτσι κατέρχεται στον κόσμο για να τον σώσει από τον κακό δαίμονα Χιρανυακασίπου, ο οποίος επειδή προικίστηκε από τον Βράχμα με διάφορα χαρίσματα, είχε αποκτήσει υπερβολική δύναμη και βασάνιζε θεούς και ανθρώπους. Ήταν προικισμένος κι με αθανασία ώστε δεν φοβόταν τον θάνατο, ούτε από θεό ούτε από άνθρωπο, ούτε ημέρα ούτε νύχτα. Ο Βισνού κατά το ηλιοβασίλεμα, το οποίοδεν είναι ούτε ημέρα ούτε νύχτα, μεταμορφώθηκε σε μισό άνθρωπο και μισό λιοντάρι, έτσι που να μην είναι ούτε άνθρωπος, ούτε ζώο, σκότωσε το δαίμονα.

Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Γρηγόριος Ζιάκας, Ιστορία των θρησκευμάτων,τομ.Α΄ Τα Ινδικά θρησκεύματα, εκδ. Π.Πουρναράς, Θεσσ/ίκη, 1986, σελ.214