Νάντα Κόστιτς

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Νάντα Κόστιτς
Γενικές πληροφορίες
Γέννηση17  Μαΐου 1956
Βελιγράδι
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταπολιτικός
Πολιτική τοποθέτηση
Πολιτικό κόμμα/ΚίνημαΔημοκρατικό Κόμμα
Αξιώματα και βραβεύσεις
Αξίωμαμέλος της Εθνοσυνέλευσης της Σερβίας

Η Νάντα Κόστιτς (σερβικά κυριλλικά: Нада Костић‎‎; γεννημένη στις 17 Μαΐου 1956) είναι Σέρβα γιατρός, ακαδημαϊκός και πολιτικός. Υπηρέτησε για λίγο ως υπουργός Υγείας της Σερβίας στη μεταβατική κυβέρνηση, που ιδρύθηκε μετά την πτώση της διακυβέρνησης του Σλόμπονταν Μιλόσεβιτς το 2000. Έχει επίσης υπηρετήσει στην Εθνοσυνέλευση της Σερβίας σε δύο περιπτώσεις.

Η Νάντα Κόστιτς διέδωσε θεωρίες συνωμοσίας, που σχετίζονται με τον COVID-19 το 2020.

Νεανικά χρόνια και ιδιωτική καριέρα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η Κόστιτς γεννήθηκε στο Βελιγράδι, στην τότε Λαϊκή Δημοκρατία της Σερβίας στην Ομοσπονδιακή Λαϊκή Δημοκρατία της Γιουγκοσλαβίας. Είναι απόφοιτη του Πανεπιστημίου του Βελιγραδίου, έχοντας σπουδάσει στην ιατρική και τη φιλοσοφική σχολή (τμήμα κλινικής ψυχολογίας). Έλαβε μεταπτυχιακό δίπλωμα το 1989 και Ph.D. το 1993. Η Κόστιτς έχει υπηρετήσει ως καθηγήτρια στην ιατρική σχολή του πανεπιστημίου και ως διευθύντρια της κλινικής εσωτερικής ιατρικής στο Ινστιτούτο Καρδιαγγειακών Νόσων Dedinje. [1]

Πολιτική καριέρα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Πρώτα χρόνια[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η Κόστιτς εντάχθηκε στο Δημοκρατικό Κόμμα της Σερβίας (Demokratska stranka Srbije, DSS) με τον σχηματισμό του το 1992. [2] Το κόμμα συμμετείχε στις βουλευτικές εκλογές της Σερβίας του 1992 ως μέρος της συμμαχίας του Δημοκρατικού Κινήματος της Σερβίας (DEPOS) και η Κόστιτς έλαβε την εικοστή τέταρτη θέση στον εκλογικό του κατάλογο στο Βελιγράδι. Το κόμμα κέρδισε δεκαπέντε έδρες στην πόλη και δεν επελέγη στη συνέχεια ως μέλος του κοινοβουλίου. (Από το 1992 έως το 2000, ο εκλογικός νόμος της Σερβίας όριζε ότι το ένα τρίτο των βουλευτικών εντολών θα εκχωρούνταν σε υποψηφίους από καταλόγους επιτυχόντων με αριθμητική σειρά, ενώ τα υπόλοιπα δύο τρίτα θα κατανέμονταν μεταξύ των άλλων υποψηφίων στους καταλόγους από τα κόμματα, που τους υποστήριζαν. [3] Ήταν κοινή πρακτική οι έδρες να ανατίθενται εκτός αριθμητικής σειράς. Η Κόστιτς θα μπορούσε να είχε λάβει κουνοβουλευτική έδρα παρά τη σχετικά χαμηλή θέση της στη λίστα, αν και στην περίπτωση αυτή δεν έγινε.)

Το DSS είχε εγκαταλείψει το DEPOS μέχρι τις σερβικές κοινοβουλευτικές εκλογές του 1993 και διεκδίκησε τις εκλογές μόνο του. Η Κόστιτς έλαβε την έκτη θέση στη λίστα του κόμματος στο Βελιγράδι. Το DSS κέρδισε τέσσερις έδρες στην πόλη και δεν είχε επιλεγεί αρχικά ως βουλευτής. Έλαβε, ωστόσο, μία κοινοβουλευτική έδρα στις 30 Ιουνίου 1997 ως αντικαταστάτρια του Ντράγκολιουμπ Πόποβιτς. [4] [5] [6]

Η πρώτη της θητεία στο κοινοβούλιο ήταν σύντομη. Οι βουλευτικές εκλογές του 1997 προκηρύχθηκαν λίγο μετά την ανάληψη των καθηκόντων της ως βουλευτίνας και το DSS επέλεξε να μποϊκοτάρει την ψηφοφορία. Η θητεία της έληξε όταν συνήλθε η νέα εθνοσυνέλευση στις 3 Δεκεμβρίου.

Υπουργός του υπουργικού συμβουλίου της Σερβίας[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Μετά την πτώση της διακυβέρνησης του Σλόμπονταν Μιλόσεβιτς τον Οκτώβριο του 2000, η Σερβία κυβερνήθηκε από έναν συνασπισμό του Σοσιαλιστικού Κόμματος της Σερβίας (SPS), της Δημοκρατικής Αντιπολίτευσης της Σερβίας (DOS) και του Σερβικού Κινήματος Ανανέωσης (SPO) μέχρι να γίνουν νέες εκλογές να κληθούν και να σχηματιστεί νέα κυβέρνηση. Το ίδιο το DOS ήταν ένας συνασπισμός πολλών κομμάτων της αντιπολίτευσης, συμπεριλαμβανομένου του DSS. Το κόμμα ανέλαβε το υπουργείο Υγείας στη νέα κυβέρνηση συνασπισμού και η Κόστιτς διορίστηκε υπουργός στις 24 Οκτωβρίου 2000 [7]

Τον Ιανουάριο του 2001, η Κόστιτς ανέφερε ότι το υπουργείο υγείας θα διορίσει μια επιτροπή επιστημόνων και γιατρών, για να παρακολουθήσει τις πιθανές μακροπρόθεσμες επιπτώσεις στον σερβικό πληθυσμό των πυρομαχικών απεμπλουτισμένου ουρανίου, που εκτοξεύτηκαν από τις δυνάμεις του Οργανισμού Βορειοατλαντικού Συμφώνου (ΝΑΤΟ) στους βομβαρδισμούς του ΝΑΤΟ το 1999 της Γιουγκοσλαβίας. Πρόσθεσε ότι «δεν υπήρχε λόγος πανικού» στο θέμα και το υπουργείο της ανέφερε ότι δεν υπήρχαν στοιχεία για άμεσο κίνδυνο. [8]

Η Δημοκρατική Αντιπολίτευση της Σερβίας κέρδισε με συντριπτική νίκη τις σερβικές κοινοβουλευτικές εκλογές του 2000. Μετά τις εκλογές, το Δημοκρατικό Κόμμα της Σερβίας πρότεινε τον Ομπρέν Γιοκσίμοβιτς να αντικαταστήσει την Κόστιτς ως υπουργό Υγείας. Η υποψηφιότητα του Γιοκσίμοβιτς επικρίθηκε από πολλούς στον τομέα της υγείας. Μια ομάδα γιατρών στο Ποζάρεβατς ανέφερε ότι αυτός ήταν ακατάλληλος για τον ρόλο, ενώ περιέγραψε την Κόστιτς ως «το είδος του ατόμου του οποίου οι επαγγελματικές και ηθικές ιδιότητες ταιριάζουν πλήρως σε έναν υπουργικό ρόλο, κάτι που έχει αποδείξει στο έργο της στη σερβική μεταβατική κυβέρνηση και στις δημόσιες εμφανίσεις της μέχρι τώρα». [9] Παρόλα αυτά, ο διορισμός του Γιοκσίμοβιτς υλοποιήθηκε και η Κόστιτς αποχώρησε από το υπουργείο στις 25 Ιανουαρίου 2001. Την ίδια μέρα παραιτήθηκε από το Δημοκρατικό Κόμμα της Σερβίας. [10]

Σερβικές προεδρικές εκλογές Σεπτεμβρίου – Οκτωβρίου 2002[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η Κόστιτς εντάχθηκε στην πολιτική ομάδα του Χριστιανοδημοκρατικού Κόμματος της Σερβίας τον Νοέμβριο του 2001 και ήταν υποψήφια πρόεδρος της Σερβίας στις Σερβικές προεδρικές εκλογές Σεπτεμβρίου-Οκτωβρίου 2002. [11] [12] Το σύνθημά της ήταν «Νάντα για τη Σερβία» (η λέξη «Νάντα» σημαίνει «ελπίδα» στα Σερβικά). [13] Αποχώρησε από τις εκλογές πριν από την ψηφοφορία, όταν το κόμμα αποφάσισε να υποστηρίξει την υποψηφιότητα του Μιρολιούμπ Λάμπους. [14]

Κατά το πρώτο μέρος της πολιτικής της σταδιοδρομίας, η Κόστιτς δεν εξέφρασε τις αμφιλεγόμενες απόψεις με τις οποίες συνδέθηκε αργότερα.

Δεύτερη θητεία στο κοινοβούλιο[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η Κόστιτς επέστρεψε στην πολιτική ζωή το 2016, και κατέλαβε τη δέκατη όγδοη θέση στον εκλογικό κατάλογο του κινήματος Φτάνει Αρκετά (Dosta je bilo, DJB) στις βουλευτικές εκλογές της Σερβίας το 2016. Η λίστα κέρδισε δεκαέξι έδρες και δεν εξελέγη αμέσως. Ήταν επίσης στην τρίτη θέση στη λίστα του DJB για τη δημοτική συνέλευση του Στάρι Γκραντ στις ταυτόχρονες τοπικές εκλογές της Σερβίας του 2016 και εξελέγη, όταν η λίστα κέρδισε οκτώ έδρες. [15] [16]

Η Κόστιτς αποχώρησε από το DJB λίγο μετά τις εκλογές του 2016, επικαλούμενη διαφορές με την ηγεσία του κινήματος. [17] Ήταν στη δωδέκατη θέση στον εκλογικό κατάλογο του Ρεπουμπλικανικού Κόμματος του Νίκολα Σαντούλοβιτς στις εκλογές για τη πόλη του Βελιγραδίου το 2018, αν και αργότερα είπε ότι είχε συμπεριληφθεί στη λίστα χωρίς την άδειά της. Το κόμμα δεν κέρδισε, σε καμία περίπτωση, καμία έδρα. [18]

Τον Μάρτιο του 2018, ο εκπρόσωπος του DJB Μίλος Μπόσκοβιτς ανακοίνωσε την παραίτησή του από το κοινοβούλιο. Η Κόστιτς ήταν η επόμενη υποψήφια στη λίστα του κινήματος, που μπορούσε να καταλάβει έδρα. Η εφημερίδα Danas ανέφερε ότι ήταν έτοιμη να υπηρετήσει με την ομάδα του DJB στο κοινοβούλιο παρά τις προηγούμενες διαφωνίες. [19] [20] Παρόλα αυτά, επέλεξε να παραμείνει ως ανεξάρτητο μέλος, αφού κατέλαβε την έδρα στις 17 Απριλίου. Ανέφερε επίσης ότι είχε αποχωρήσει από το Δημοκρατικό Κόμμα (Demokratska stranka; DS) μετά την αποχώρησή της από το DJB δύο χρόνια νωρίτερα. Όταν ρωτήθηκε γιατί δεν μπήκε στην ομάδα του DS στο κοινοβούλιο, απάντησε ότι δεν θα ήταν σκόπιμο να το κάνει, καθώς είχε εκλεγεί σε διαφορετική λίστα. [21]

Στις 15 Μαΐου 2018, η Κόστιτς εντάχθηκε στο Κίνημα για την Αποκατάσταση του Βασιλείου της Σερβίας (POKS). Ανέφερε ότι η απόφασή της ελήφθη εν μέρει για πρακτικούς λόγους, καθώς είχε περιορισμένες ευκαιρίες να συμμετάσχει σε κοινοβουλευτικές δραστηριότητες ως ανεξάρτητο μέλος. Είπε επίσης ότι υποστήριξε την αντικατάσταση της δημοκρατικής μορφής διακυβέρνησης της Σερβίας με μια συνταγματική μοναρχία. Η ηγέτης του POKS Ζίκα Γκοΐκοβιτς καλωσόρισε την Κόστιτς στο κόμμα και είπε ότι θα είναι μέλος της προεδρίας του. [22] Αργότερα, όμως, τον ίδιο μήνα, η Κόστιτς αποχώρησε από το POKS, για να γίνει ξανά ανεξάρτητο μέλος του κοινοβουλίου. [23]

Τον Μάιο του 2020, η Κόστιτς παρουσίασε θεωρίες συνωμοσίας σχετικά με την πανδημία COVID-19, που αφορούσαν, μεταξύ άλλων, το δίκτυο 5G, τον Μπιλ Γκέιτς, τον Τζωρτζ Σόρος και την αντίθεση στον εμβολιασμό. Αυτά τα σχόλια επικρίθηκαν στα σερβικά ΜΜΕ. [24] [25] [26] [27]

Δεν ήταν υποψήφια στις βουλευτικές εκλογές της Σερβίας το 2020. Η θητεία της έληξε στις 3 Αυγούστου 2020.

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. Prof. dr Nada Kostić, endokrinolog Αρχειοθετήθηκε 2020-02-23 στο Wayback Machine., medicina.rs, 7 September 2017, accessed 6 April 2018.
  2. Branka Kaljević, "Bitka za ministra zdravlja" Αρχειοθετήθηκε 2020-12-26 στο Wayback Machine., Vreme, 18 January 2001, accessed 6 April 2018.
  3. Guide to the Early Election Αρχειοθετήθηκε 2022-01-16 στο Wayback Machine., Ministry of Information of the Republic of Serbia, December 1992, made available by the International Foundation for Electoral Systems, accessed 14 July 2017.
  4. Službeni glasnik (Republike Srbije), Volume 53 Number 25 (16 June 1997), p. 499.
  5. Sluzbeni glasnik (Republike Srbije), Volume 53 Number 28 (8 July 1997), p. 573.
  6. "Gigantskim koracima - u centralizaciju?", Naša borba, 1 July 1997, accessed 4 June 2022.
  7. "List of Serbia's transitional government," Reuters News, 24 October 2000.
  8. "Population of Serbia not in danger from NATO uranium: scientists," Agence France-Presse, 10 January 2001.
  9. "Hospital workers protest against health minister nomination," British Broadcasting Corporation Monitoring European - Political, 17 January 2001 (Source: Beta news agency, Belgrade, in Serbo-Croat 0954 gmt 17 Jan 01). See also Branka Kaljević, "Bitka za ministra zdravlja" Αρχειοθετήθηκε 2020-12-26 στο Wayback Machine., Vreme, 18 January 2001, accessed 6 April 2018.
  10. "Former Serbian health minister leaves Yugoslav president's party," British Broadcasting Corporation Monitoring European - Political, 27 January 2001.
  11. "NADA KOSTIC CLAN POLITICKOG SAVETA DHSS", B92, 1 December 2001, accessed 3 July 2018.
  12. "Nada Kostic kandidat DHSS", B92, 28 July 2002, accessed 3 July 2018.
  13. "Serbian Christian Democrats nominate their presidential candidate," British Broadcasting Corporation Monitoring European - Political, 28 July 2002.
  14. "Serbia's DHSS withdraws candidate for president," British Broadcasting Corporation Monitoring European - Political, 20 August 2002 (Source: Tanjug news agency, Belgrade, in English 1305 gmt 20 Aug 02).
  15. Službeni list (Grada Beograda), Volume 60 Number 28 (13 April 2016), p. 60.
  16. Službeni list (Grada Beograda), Volume 60 Number 34 (25 April 2016), p. 31.
  17. Kostić's explanation for this development can be found at "Nada Kostić: Nisam napustila DJB", Danas, 21 May 2016, accessed 6 April 2018.
  18. Izborne liste, City of Belgrade, accessed 6 April 2018.
  19. Miloš D. Miljković, "Kostić: Spremna sam da budem poslanica DJB-a", Danas, 17 March 2018, accessed 6 April 2018.
  20. Mirjana R. Milenković, "Iz parlamenta gotovo nestao Saša Radulović", Danas, 4 April 2018, accessed 6 April 2018.
  21. "Nada Kostić, član DS-a, ali samostalni poslanik", Danas, 26 April 2018, accessed 28 April 2018.
  22. Ušla u Skupštinu kao član DJB, preko DS postala član POKS Αρχειοθετήθηκε 2018-10-25 στο Wayback Machine., N1, 15 May 2018, accessed 16 May 2018.
  23. "I Žika ostao bez Nade", Novosti, 30 May 2018, accessed 3 July 2018.
  24. "'Kad kažem VAKCINACIJA i 5G, odmah mi gase i blokiraju net': Još JEDNA TEORETIČARKA ZAVERE među lekarima i to više nije smešno", Blic, 1 May 2020, accessed 14 March 2021.
  25. "Kon o vezi vakcina i 5G mreže: 'Ja nisam satanista i nisam plaćenik Soroša'", 013info.rs, 4 May 2020, accessed 14 March 2021.
  26. "Nada Kostić ponovo o virusu i 5G mreži: Znate da je narod oduševljen mnome? Protivnik sam teorija zavere", B92, 11 May 2020, 14 March 2021.
  27. Florian Bieber, "Conspiratorial Corona: Hoaxes and Conspiracy Theories in the Balkans", Balkan Insight, 7 July 2020, accessed 14 March 2021.