Μεχμέτ Αγάς Καρακάσης
 |
Το λήμμα δεν περιέχει πηγές ή αυτές που περιέχει δεν επαρκούν. |
| Μεχμέτ Αγάς Καρακάσης | |
|---|---|
| Γενικές πληροφορίες | |
| Χώρα πολιτογράφησης | Ελλάδα |
| Εκπαίδευση και γλώσσες | |
| Ομιλούμενες γλώσσες | νέα ελληνική γλώσσα |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | πολιτικός |
| Αξιώματα και βραβεύσεις | |
| Αξίωμα | δήμαρχος |
Ο Μεχμέτ Αγάς Καρακάσης, επίσης γνωστός ως Καραγάσης[1], ήταν εύπορος Τούρκος, ο πρώτος γνωστός Δήμαρχος Ιεράπετρας. Έζησε γύρω στο δεύτερο μισό του 19ου αιώνα. Καθώς τα υπάρχοντα στοιχεία στο αρχείο του Δήμου Ιεράπετρας δεν είναι παλαιότερα από το 1915, είναι εύλογο να μην υπάρχουν παρά ελάχιστα στοιχεία για τους διατελέσαντες Δημάρχους πριν την περίοδο αυτή.
Περιουσία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Η δημαρχία του Μεχμέτ Αγά Καρακάση τοποθετείται περί το 1870-1877. Η οικία του βρισκόταν στο παλαιό σπίτι του Λευτέρη Μανδουραράκη, το οποίο σήμερα δεν σώζεται. Η περιουσία του ήταν πολύ μεγάλη και περιελάμβανε χωράφια, κτήματα αλλά και ολόκληρες περιοχές, όπως την περιοχή γύρω από τη συνοικία του Αγίου Σπυρίδωνα.
Οικογένεια[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Η σύζυγος του Καρακάση καταγόταν από οικογένεια Χριστιανών. Αναφέρεται μάλιστα και η παράδοση ότι την έβλεπαν συχνά να ανάβει το καντήλι σε ένα προσκυνητάρι στο ναό του Αγίου Σπυρίδωνα με πολλή προσοχή για να μην αποκαλυφθεί η αγάπη της για το Χριστό. Κατά τη δεκαετία του 1950 κτίστηκε εκεί ένα μεγαλύτερο εκκλησάκι με εισφορές από τους γείτονες και με πρωτοβουλία της Ελένης Κοθρή.
Η Βρύση του Καρακάση[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Από τον Καρακάση υπάρχει όμως σήμερα κάτι άλλο που μας τον θυμίζει. Είναι μια βρύση που φέρει το όνομά του και σώζεται στο ναό του Αγίου Σπυρίδωνα, δίπλα στο σπίτι του Μιχαήλ Κοθρή. Η βρύση αυτή φέρει αραβική επιγραφή. Πρόκειται για τη μοναδική βρύση που διασώθηκε από τις παλιές βρύσες που είχαν χτιστεί από Τούρκους. Ο Μαχμούτ Πασάς έδωσε κονδύλια στο Δήμο της Ιεράπετρας με σκοπό να συντηρηθεί το δίκτυο ύδρευσης. Στα πλαίσια της συντήρησης αυτής, τοποθετήθηκαν "κουτούτα", δηλ. πήλινοι σωλήνες. Η Ιεράπετρα υδρευόταν με τον τρόπο αυτό ως το 1925 από την πηγή της Παναγίας των Λιβαδιών. Πολλά χρόνια μετά, το νερό της πηγής εκείνης έγινε αρμυρό και η Ιεράπετρα αντιμετώπισε έλλειψη νερού ως το 1958, οπότε ο δήμαρχος Δημήτριος Μαρκόπουλος αποπεράτωσε το έργο της ύδρευσης από τις πηγές του Ψυχρού[1].
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ 1,0 1,1 Μαρκόπουλος 2002, σελ. 180.
Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Μαρκόπουλος, Γεώργιος (2002). Γεράπετρος και Γεραπετρίτες. Ιεράπετρα: Μορφωτική Στέγη Ιεράπετρας. σελ. 161-162.
