Ματθίλδη της Σουαβίας

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Ματθίλδη της Σουαβίας
Γενικές πληροφορίες
Γέννηση10ος αιώνας
Θάνατος29  Ιουλίου 1032[1]
Τόπος ταφήςΚαθεδρικός Ναός του Βορμς
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότητααριστοκράτης[2]
Οικογένεια
ΣύζυγοςΦρειδερίκος Β΄ της Άνω Λωρραίνης (από 1012)[2][3]
Έζικο του Μπάλενστετ
Κορράδος Α΄, Δούκας της Καρινθίας (από 1002)[3]
ΤέκναΣοφία του Μπαρ[2]
Φρειδερίκος Γ΄ της Άνω Λωρραίνης[2]
Βεατρίκη της Λωρραίνης[2]
Κορράδος Β΄ της Καρινθίας
Μπρούνο επίσκοπος του Βύρτσμπουργκ
Αδαλβέρτος Β΄ του Μπάλενστετ
ΓονείςΧέρμαν Β΄ της Σουαβίας[4] και Γερβέργη της Βουργουνδίας[4]
ΑδέλφιαΧέρμαν Γ΄ της Σουαβίας
Γκίζελα της Σουαβίας
Ροδόλφος του Βερλ (ετεροθαλής αδελφός από μητέρα)
Ερμάνος Β΄ του Βερλ (ετεροθαλής αδελφός από μητέρα)
Βερνάρδος Α΄ του Βερλ (ετεροθαλής αδελφός από μητέρα)
ΟικογένειαΟίκος των Κορραδιδών
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Η Ματθίλδη, γερμ.: Mathilde von Schwaben (π.988/989 - 29 Ιουλίου 1032), από τον Οίκο των Κοραδιδών, ήταν κόρη του δούκα της Σουαβίας και με τους γάμους της έγινε πρώτα δούκισσα της Καρινθίας και μετά δούκισσα της Άνω Λωρραίνης. Έπαιξε ενεργό ρόλο στην προώθηση τού γιου της Κορράδου Β΄ δούκα της Καρινθίας ως υποψήφιου για τον γερμανικό θρόνο το 1024 και για τον σκοπό αυτό αλληλογραφούσε με τον Mιέσκο Β΄ της Πολωνίας.

Μικρογραφία της Ματθίλδης να προσφέρει το βιβλίο στον Μιέσκο Γ΄ της Πολωνίας. Από την αφιερωματική σελίδα του Liber de divinis officiis, που γράφτηκε στο αβαείο του Αγ. Γάλλου, π. 1125. (Düsseldorf, Universitäts- und Landesbibliothek, Ms.C 91, (lost), fol. 3r.)

Βιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ήταν η πρώτη κόρη του Χέρμαν Β΄ δούκα της Σουαβίας (απεβ. 1003) και της Γκέρμπεργκας των Παλαιών Γουέλφων (π.965 / 966 - 1019), κόρης του Κορράδου Β΄ της Βουργουνδίας. [5] Είχε πολλούς επιφανείς συγγενείς. Μέσω του πατέρα της, η Ματθίλδη καταγόταν από τον Ερρίκο Α΄ της Γερμανίας και μέσω της μητέρας της από τον Λουδοβίκο Δ΄ της Γαλλίας και τον Κάρολο Α΄ των Φράγκων.

Μετά το τέλος του Όθωνα Γ΄ της Γερμανίας το 1002, ο πατέρας της Ματθίλδης Χέρμαν Β΄ αντιτάχθηκε στην εκλογή του εξαδέλφου της, Ερρίκου (Β΄) (Δ΄ ως δούκα της Βαυαρίας), ως βασιλιά της Γερμανίας, και προωθούσε τον εαυτό του ως αντίπαλο υποψήφιο για τον θρόνο. Ο Χέρμαν Β΄ και ο Ερρίκος (Β΄) προέβαλαν και οι δύο, ότι ήταν απόγονοι του Όθωνα Α΄ γενάρχη της Οθωνικής δυναστείας. [6]

Περίπου το 1001/02 η Ματθίλδη παντρεύτηκε τον Κορράδο Α΄ δούκα της Καρινθίας, γιο του Όθωνα Α΄ δούκα της Καρινθίας, μέλος της δυναστείας των Σαλίων. Η Κορράδος Α΄ υποστήριξε την υποψηφιότητα του πατέρα της για τον γερμανικό θρόνο το 1002. [7] Ο γάμος τους ήταν μάλλον μεταξύ συγγενών [8] και ως εκ τούτου καταδικάστηκε από τον Ερρίκο Β΄ (αντίπαλο του πατέρα της, που τώρα στέφθηκε Γερμανός βασιλιάς) στη Σύνοδο του Τιονβίλ τον Ιανουάριο του 1003. [9] Ξεκίνησε μία έντονη συζήτηση για το θέμα. Ωστόσο το ζευγάρι παρέμεινε μαζί μέχρι το τέλος του Κορράδου Α΄ το 1011.

Το δουκάτο της Καρινθίας, περί το 1000.

Μετά το τέλος του Κορράδου Α΄, ο ανήλικος γιος του με τη Ματθίλδη, ο Κορράδος ο Νεότερος, προσπεράστηκε στη διαδοχή για το δουκάτο της Καρινθίας. Αντ' αυτού, ο Ερρίκος Β΄ παραχώρησε τη δουκάτα στον Αντάλμπερο κόμη του Έπενσταϊν, ο οποίος ήταν παντρεμένος με την αδελφή της Ματθίλδης, τη Βεατρίκη. [10] Ο Ματθίλδη έθεσε τον Κορράδο τον Νεότερο στη φροντίδα ενός των Σαλίων εξαδέλφων του, τού Κορράδου του Πρεσβύτερου (μέλλοντα Κορράδου Β΄ της Γερμανίας). Λίγα χρόνια αργότερα (π.1016 / 7), η αδελφή τής Mατθίλδης Γκίζελα της Σουαβίας παντρεύτηκε τον Κορράδο τον Πρεσβύτερο. Η Mατθίλδη διατήρησε καλές σχέσεις με το ζεύγος. Το 1019 ο κουνιάδος της Κορράδος ο Πρεσβύτερος υποστήριξε τον γιο της Κορράδο τον Νεότερο, όταν προσπάθησε να ανακτήσει την Καρινθία από τον δούκα Αντάλμπερο. Ωστόσο η απόπειρα ήταν ανεπιτυχής, και πιθανώς ανάγκασε τον Κορράδο τον Πρεσβύτερο να εξοριστεί. [11]

Περίπου το 1012/13 η Ματθίλδη παντρεύτηκε τον δεύτερο σύζυγό της Φρειδερίκο των Αρντέν-Μπαρ, γιο του Θεοδώριχου Α΄ δούκα της Άνω Λωρραίνης. [12] Αυτός ο γάμος ήταν επίσης μεταξύ συγγενών. Ο Φρειδερίκος (Β΄) διαδέχθηκε τον πατέρα του το 1019. Συνήθως θεωρείται ότι πέθανε π. το 1026, αλλά είναι πιθανό ότι έζησε μέχρι το 1033. [13]

Η ενότητα των Σαλίων έπαυσε, όταν το 1024 ο Ερρίκος Β΄ απεβίωσε χωρίς κληρονόμους: και ο Κορράδος ο Πρεσβύτερος και ο εξάδελφός του Κορράδος ο Νεότερος έγιναν υποψήφιοι για τον θρόνο, ως απόγονοι του Ερρίκου Α΄ του Ορνιθοθήρα. Ο Κορράδος ο Πρεσβύτερος εξελέγη βασιλιάς της Γερμανίας (ως Κορράδος Β΄) σε συνέλευση στο Κάμπα (κοντά στο Όπενχαϊμ) στη Φραγκονία του Ρήνου στις 4 Σεπτεμβρίου 1024. Ο Κορράδος ο Νεότερος αρνήθηκε να δεχτεί τον νέο βασιλιά, και η μητέρα του Ματθίλδη με τον δεύτερο σύζυγό της Φρειδερίκο Β΄ και την ακολουθία του στη Λωρραίνη έφυγαν από τον χώρο, ως ένδειξη διαμαρτυρίας. Ο Φρειδερίκος Β΄ δούκας της Άνω Λωρραίνης συνέχισε να υποστηρίζει τον Κορράδο το Νεότερο, όπως και ο εξάδελφος τού Κορράδου, ο Eρνέστος Β΄ των Μπάμπεμπεργκ δούκας της Σουαβίας. [14]

Η ίδια η Ματθίλδη παρέμεινε ενεργή για λογαριασμό τού γιου της. Μεταξύ 1025 και 1027 άνοιξε διαπραγματεύσεις με τον νέο πολωνό βασιλιά Mιέσκο Γ΄ Λάμπερτ, ο οποίος ήταν επίσης σε αντίθεση με τον Κορράδο τον Πρεσβύτερο (τώρα Κορράδο Β΄ της Γερμανίας), καθώς εκείνος είχε αρνηθεί να αναγνωρίσει τον Μιέσκο Γ΄ ως βασιλιά· μάλιστα ζήτησε τα πολωνικά εμβλήματα από αυτόν. Η εξουσία του Mιέσκο Γ΄ δεν αμφισβητείτο μόνο από τον Κορράδο Β΄, αλλά και από τους συγγενείς του Πιάστ. Η Mατθίλδη του πρόσφερε ένα πολύτιμο λειτουργικό χειρόγραφο, το Liber de Officiis divinis. Η αφιερωτική σελίδα τού βιβλίου περιέχει μία επιστολή από τη Mατθίλδη προς τον Mιέσκo Γ΄ (Epistola ad Mathildis Suevae Misegonem II Poloniae Regem), στην οποία τον ονομάζει διακεκριμένο βασιλιά, τον επαινεί για την οικοδόμηση νέων εκκλησιών και τη γνώση των λατινικών, και του εύχεται δύναμη εναντίον των εχθρών του. Η σελίδα της αφιέρωσης περιέχει επίσης μία μικρογραφία, που απεικονίζει τη Mατθίλδη να δίνει το βιβλίο στον Mιέσκο Γ΄, ο οποίος εμφανίζεται φορώντας στέμμα και καθισμένος σε θρόνο. [15]

Το δώρο της Ματθίλδης είχε το επιθυμητό αποτέλεσμα και ο Mιέσκο υποσχέθηκε να αναλάβει στρατιωτική δράση· ακολούθησαν αρκετές συγκρούσεις όπλων. Ωστόσο μέχρι το 1028 ο Κορράδος Β΄ είχε νικήσει όλους τους αντιπάλους του. Μέχρι το 1030 η Ματθίλδη φαίνεται να ήταν σε καλή σχέση με τον Κορράδο Β΄ ξανά. Προσχώρησε σε αυτόν και την αδελφή της Γκίζελα, στην Αυλή του βασιλείου της Γερμανίας, στο Ίνγκελχαϊμ, το Πάσχα του 1030. [16] Τελικά το 1035 ο Κορράδος Β΄ εκτόπισε τον Αντάλμπερο από την Καρινθία, επειδή εκείνος εξεγέρθηκε εναντίον του, και επέστρεψε το δουκάτο στον Κορράδο τον Νεότερο.

Ένεκα μίας καταγραφής στο Σαξονικά Χρονικά, λέγεται μερικές φορές ότι η Ματθίλδη παντρεύτηκε για τρίτη φορά, π. το 1026, με τον Έζικο κόμη του Μπάλενστετ. [17] Έτσι θα ήταν η γενάρχης του Οίκου των Ασκάνια, δουκών της Σαξονίας. Ωστόσο αυτό δεν θα είναι δυνατό, εάν ο πρώτος σύζυγός της Φρειδερίκος έζησε μέχρι το 1033.

Το τέλος[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η Ματθίλδη απεβίωσε κάποια στιγμή μετά το Πάσχα του 1030, όταν ήταν στην Αυλή του βασιλείου, και πριν από τον Ιανουάριο του 1034, όταν ο βασιλιάς Κορράδος Β΄ εξέδωσε δίπλωμα μετά από την παρέμβαση τής συζύγου του Γκίζελας, για την επέτειο του τέλους της. [18] Θεωρείται συχνά ότι απεβίωσε στις 29 Ιουλίου 1032. Τάφηκε στον καθεδρικό ναό του Βορμς. Μετά το τέλος της Mατθίλδης, οι μικρές της κόρες Βεατρίκη και Σοφία, από τον δεύτερο γάμο της με τον Φρειδερίκο Β΄, υιοθετήθηκαν από την αδελφή της βασίλισσα Γκίζελα. [19]

Οικογένεια[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Με τον πρώτο της σύζυγο, τον Κορράδο Α΄ των Σαλίων δούκα της Καρινθίας, η Mατθίλδη απέκτησε τρία παιδιά:

Με τον δεύτερο σύζυγό της, Φρειδερίκο Β΄ των Αρντέν δούκα της Άνω Λωρραίνης & κόμη του Μπαρ, η Ματθίλδη είχε τρία παιδιά: [20]

Εάν ήταν παντρεμένη με τον Έζικο κόμη του Μπάλενστετ, η Mατθίλδη θα έχει δύο ακόμη παιδιά:

  • Aδαλβέρτος Β΄, κόμης του Μπάλενστετ.
  • Αδελαΐδα, σύζυγος του Τίεμο του Σράπλαου.

Σημειώσεις[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. Darryl Roger Lundy: (Αγγλικά) The Peerage. p392.htm#i3915. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  2. 2,0 2,1 2,2 2,3 2,4 Charles Cawley: «Medieval Lands». (Αγγλικά) Charles Cawley, "Medieval Lands", 2006-2020.
  3. 3,0 3,1 p392.htm#i3915. Ανακτήθηκε στις 7  Αυγούστου 2020.
  4. 4,0 4,1 4,2 4,3 Darryl Roger Lundy: (Αγγλικά) The Peerage.
  5. Goez, Beatrix, p. 11.
  6. Keller, ‘Schwäbische Herzöge als Thronbewerber,’ esp. pp. 135ff.
  7. Boshoff, Die Salier, pp. 23f.
  8. There is some debate about how closely Matilda and Conrad were related to one another. For contrasting views, see Wolfram, Konrad II, pp. 42, 54; and Wolf, 'Königskandidatur,' pp. 83-86
  9. Corbet, Autour de Burchard de Worms, pp. 120ff.
  10. Boshoff, Die Salier, pp. 25f.
  11. Boshoff, Die Salier, p. 29
  12. Goez, Beatrix, p. 11
  13. Mohr, Geschichte, pp. 77-80.
  14. Erkens, Konrad II, p. 37.
  15. The manuscript is now in Düsseldorf University Library, but the miniature has been lost and only copies remain. See Kürbis, "Die Epistola Mathildis Suevae an Mieszko II"
  16. Goez, Beatrix, p. 11.
  17. Annalista Saxo, a.1026, p. 363.
  18. Die Urkunden Konrads II, no. 204, p. 277
  19. Goez, Beatrix, p. 12
  20. Goez, Beatrix, p. 11

Βιβλιογραφικές αναφορές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Ε. Freise, Mathilde von Schwaben στο Neue Deutsche Biographie 16 (1990), σελ. 375στ. (στα γερμανικά)
  • H. Wolfram, Kaiser Konrad II, 990-1039. Kaiser dreier Reiche (Μόναχο, 2000).
  • FR. Erkens, Konrad II. (um 990-1039). Herrschaft und Reich des ersten Salierkaisers (1998).
  • H. Keller, «Schwäbische Herzöge als Thronbewerber: Hermann II. (1002), Rudolf von Rheinfelden (1077), Friedrich von Staufen (1125), Zur Entwicklung von Reichsidee und Fürstenverantwortung, Wahlverständnis und Wahlverfahren im 11. und 12. Jahrhundert, « Zeitschrift für die Geschichte des Oberrheins 131 (1983), 123–162
  • P. Corbet, Autour de Burchard de Worms. L'église allemande et les interdits de parenté (IXème-XIIème siècle) (Φρανκφούρτη, 2001).
  • E. Boshoff, Die Salier (Στουτγκάρδη, 2008).
  • Annalista Saxo, στο Die Reichschronik des Annalista Saxo, ed. K. Nass, MGH SS 37 (Μόναχο, 2006), προσβάσιμο μέσω διαδικτύου στη διεύθυνση: Monumenta Germaniae Historica Αρχειοθετήθηκε 2015-02-06 στο Wayback Machine. .
  • Die Urkunden Konrads II, εκδ. H. Bresslau, MGH Diplomata 4 (Αννόβερο και Λειψία, 1909), προσβάσιμο στο διαδίκτυο στη διεύθυνση: Monumenta Germaniae Historica Αρχειοθετήθηκε 2014-12-02 στο Wayback Machine.
  • B. Kürbis, "Die Epistola Mathildis Suevae an Mieszko II, in neuer Sicht, Ein Forschungsbericht," Frühmittelalterliche Studien, 23 (1989), 318-343.
  • Ε. Goez, Beatrix von Canossa und Tuszien. Eine Untersuchung zur Geschichte des 11. Jahrhunderts (Sigmaringen, 1995).
  • W. Mohr, Geschichte des Herzogtums Lothringen, τόμος. 1 (1974).
  • A. Wolf, «Königskandidatur und Königsverwandtschaft. Hermann von Schwaben als Prüfstein für das "Prinzip der freien Wahl", Deutsches Archiv 47 (1991), 45-118.