Λουμπάνγκο

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Συντεταγμένες: 14°55′S 13°30′E / 14.917°S 13.500°E / -14.917; 13.500

Λουμπάνγκο
Πανοραμική άποψη του Λουμπάνγκο
Τοποθεσία στο χάρτη
Τοποθεσία στο χάρτη
Λουμπάνγκο
14°55′0″S 13°30′0″E
ΧώραΑνγκόλα
Διοικητική υπαγωγήΟυίλα
Ίδρυση1885
Έκταση3.147 km²
Υψόμετρο1.718 μέτρα
Πληθυσμός903.564 (2019)
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Το Λουμπάνγκο (πορτογαλικά: Lubango‎), παλαιότερα γνωστό ως Σα ντα Μπαντέιρα (πορτογαλικά: Sá da Bandeira‎), είναι δήμος στην Ανγκόλα, πρωτεύουσα της επαρχίας Ουίλα, με πληθυσμό 776.249 κατοίκους (απογραφή 2014). Το κέντρο της πόλης έχει πληθυσμό 600.751 κατοίκους (απογραφή 2014)[1] καθιστώντας τη τη δεύτερη μεγαλύτερη πόλη στην Ανγκόλα μετά την πρωτεύουσα Λουάντα.

Ιστορία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Πορτογαλική διοίκηση[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Φαράγγι στο Λουμπάνγκο.

Το 1882 περίπου χίλιοι Πορτογάλοι έποικοι ήρθαν από το νησί της Μαδέρας στην περιοχή του σημερινού Λουμπάνγκο, στην Ανγκόλα. Αυτοί οι Πορτογάλοι αγρότες ανέπτυξαν με επιτυχία ολόκληρη την περιοχή και ίδρυσαν τον οικισμό. Η πόλη, που ιδρύθηκε αρχικά το 1885 για να εξυπηρετήσει τους εποίκους από τα νησιά της Μαδέρας, βρίσκεται σε υψόμετρο 1.760 μέτρων σε μια κοιλάδα του οροπεδίου Ουίλα και περιβάλλεται από δάσος που απλώνεται στις πλαγιές των βουνών.[2][3]

Μέχρι το 1910 υπήρχαν πάνω από 1.700 Πορτογάλοι που ζούσαν στον οικισμό, ο οποίος άρχισε να αναφέρεται ως «Λουμπάνγκο». Μέχρι το 1923, ο σιδηρόδρομος της Μοσάμεντες είχε συνδέσει τον οικισμό με την πόλη Μοσάμεντες στην ακτή. Η πορτογαλική κυβέρνηση την όρισε πόλη και τη μετονόμασε «Σα ντα Μπαντέιρα», προς τιμήν του Μπερνάρντο ντε Σα, 1ο Μαρκήσιο του Σα ντα Μπαντέιρα. Θεωρούνταν το κύριο κέντρο του πορτογαλικού αποικισμού και χτίστηκε με βάση το πορτογαλικό αρχιτεκτονικό ύφος, με καθεδρικό ναό, αγορά, βιομηχανίες και δευτεροβάθμιο σχολείο και, όπως και κάθε πορτογαλική πόλη στην ηπειρωτική χώρα ή σε αποικία, διέθετε πορτογαλικό δημαρχείο, νοσοκομείο και ταχυδρομείο, μαζί με τράπεζες (κυρίως τη Banco Nacional Ultramarino - BNU), ασφαλιστικές και άλλες υπηρεσίες. Η πόλη αναπτύχθηκε ως σημαντικό κέντρο γεωργίας και μεταφορών, με το δικό του αεροδρόμιο και σιδηροδρομικό σταθμό, καθώς και σημαντικές εγκαταστάσεις συντήρησης και επισκευής για αυτά.[2] [4]

Αρκετοί Μπάστερ (τέκνα με καταγωγή από την Αφρική και την ολλανδική αποικία του Ακρωτηρίου) μετανάστευσαν από τη Ναμίμπια στην Ανγκόλα και εγκαταστάθηκαν στο Λουμπάνγκο, όπου έγιναν γνωστοί ως Ουιβάμο. Πολλοί από αυτούς αναγκάστηκαν να επιστρέψουν στη Ναμίμπια μεταξύ 1928 και 1930 από λευκούς Νοτιοαφρικανούς.

Μετά την ανεξαρτησία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Μετά την ανεξαρτησία της Ανγκόλας από την Πορτογαλία λόγω των γεγονότων της Επανάστασης των Γαρυφάλλων στις 25 Απριλίου 1974 στη Λισαβόνα, η πόλη μετονομάστηκε και πάλι σε Λουμπάνγκο. Κατά τη διάρκεια του εμφυλίου πολέμου της Ανγκόλας (1975-2002), το Λουμπάνγκο χρησίμευσε ως σημαντική βάση στρατευμάτων από την Κούβα, της κυβέρνησης αλλά και του νοτιοαφρικανικού κόμματος SWAPO. Η κάποτε ακμάζουσα οικονομία κατέρρευσε.[5]

Οικονομία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η οικονομία του Λουμπάνγκο βασίζεται στη γεωργία, ειδικά σε προϊόντα κρέατος, δημητριακά, σιζάλ, καπνά, φρούτα και λαχανικά που παράγονται στη γύρω εύφορη περιοχή. Οι βιομηχανίες επεξεργασίας τροφίμων, βυρσοδεψίας και καταναλωτικών αγαθών κυριαρχούν στον βιομηχανικό τομέα.

Μεταφορές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το αεροδρόμιο του Λουμπάνγκο.

Το Λουμπάνγκο διαθέτει αεροδρόμιο (Αεροδρόμο του Λουμπάνγκο, (IATA: SDD, ICAO: FNUB))[6] και τη βάση μοίρας βομβαρδιστικών της Πολεμικής Αεροπορίας της Ανγκόλας. Το αεροδρόμιο δέχεται καθημερινά πτήσεις από τη Λουάντα και τρεις φορές την εβδομάδα από το Βίντχουκ μέσω της TAAG, της αεροπορικής εταιρείας της Ανγκόλας.

Η πόλη εξυπηρετείται από τον Σιδηρόδρομο του Μοσάμεντες, γνωστό ως CFM. Βρίσκεται στη διασταύρωση για τον σιδηροδρομικό κλάδο προς Τσιάνγκε. Επίσης, η πόλη εξυπηρετείται από ταξί (κυρίως κοινόχρηστα) που λειτουργούν σε κύκλους γύρω από την πόλη.

Εκπαίδευση[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η πόλη διαθέτει πορτογαλικό διεθνές σχολείο, το Escola Portuguesa do Lubango (Πορτογαλική Σχολή του Λουμπάνγκο),[7] και το Instituto Superior Politécnico Gregório Semedo ( Πολυτεχνικό Ινστιτούτο Γκρεγόριο Σεμέντο)[8] που προσφέρει μαθήματα πτυχίου σε διάφορους κλάδους.

Κλίμα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Με υψόμετρο 1.760 μέτρα πάνω από την επιφάνεια της θάλασσας, το Λουμπάνγκο είναι μία από τις υψηλότερες τοποθεσίες στην Ανγκόλα. Η πόλη έχει υποτροπικό κλίμα υψιπέδου (Κλιματική ταξινόμηση Κέππεν: Cwb). Το κλίμα είναι θερμό και υγρό κατά τη διάρκεια της ημέρας και δροσερό έως κρύο τη νύχτα, η μέση ετήσια θερμοκρασία είναι 18,6 °C, αν και υπάρχουν ακραίες τιμές από 0 έως 34,4 °C. Ο Ιούνιος και ο Ιούλιος είναι ψυχροί όταν υπάρχουν ισχυροί παγετοί, αν και αυτό είναι σπάνιο. Οι εντονότερες βροχοπτώσεις είναι μεταξύ Δεκεμβρίου και Μαρτίου και οι θερμότεροι μήνες είναι ο Σεπτέμβριος και ο Οκτώβριος.

Κλιματικά δεδομένα Λουμπάνγκο (1931–1960)
Μήνας Ιαν Φεβ Μάρ Απρ Μάι Ιούν Ιούλ Αύγ Σεπ Οκτ Νοε Δεκ Έτος
Υψηλότερη Μέγιστη °C (°F) 30.1 30.7 30.1 29.1 29.8 28.1 27.7 30.1 31.4 34.4 32.0 31.1 34,4
Μέση Μέγιστη °C (°F) 25.0 24.6 24.6 24.9 24.8 23.6 24.2 26.2 28.2 28.0 26.3 25.3 25,5
Μέση Μηνιαία °C (°F) 19.0 18.8 18.8 18.7 17.3 15.8 16.2 18.6 20.8 20.7 19.8 19.2 18,6
Μέση Ελάχιστη °C (°F) 13.1 12.9 13.0 12.5 9.8 7.9 8.3 11.0 13.4 13.4 13.2 13.2 11,8
Χαμηλότερη Ελάχιστη °C (°F) 5.3 5.4 2.0 3.2 0.6 −1 −1 0.0 4.6 4.1 5.1 3.9 −1
Υετός mm (ίντσες) 139,7 152,8 171,6 93,5 5,5 0,1 0
(0)
0,4 4,3 70,4 118 152,6 909
υγρασίας 65 67 69 63 47 40 34 30 33 49 59 63 52
Μέσες ημέρες κατακρημνίσεων (≥ 0.1 mm) 15 14 17 10 1 0 0 0 2 10 14 17 100
Μέσες μηνιαίες ώρες ηλιοφάνειας 164.3 163.9 173.6 204.0 272.8 285.0 282.1 282.1 240.0 213.9 207.0 201.5 2.690,2
Μέσες ημερήσιες ώρες ηλιοφάνειας 5.3 5.8 5.6 6.8 8.8 9.5 9.1 9.1 8.0 6.9 6.9 6.5 7,4
Πηγή: Γερμανική Μετεωρολογική Υπηρεσία[9]

Αξιοσημείωτοι πολίτες[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. «Angola: Provinces, Major Cities, Urban Localities & Urban Agglomerations - Population Statistics, Maps, Charts, Weather and Web Information». www.citypopulation.de. Ανακτήθηκε στις 18 Οκτωβρίου 2020. 
  2. 2,0 2,1 «Lubango | Angola». Encyclopedia Britannica (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 18 Οκτωβρίου 2020. 
  3. Sul d'Angola; relatório de um govêrno de distrito (1908-1910), σελ. 292
  4. Azevedo, José Manuel de. A colonização do Sudoeste Angolano : do deserto do Namibe ao planalto da Huíla - 1849-1900. Salamanca: Universidade de Salamanca, 2014.
  5. «Memórias das batalhas que levaram à reconquista da cidade do Luena | Arquivo Histórico | Jornal de Angola - Online». jornaldeangola.sapo.ao. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 26 Σεπτεμβρίου 2020. Ανακτήθηκε στις 18 Οκτωβρίου 2020. 
  6. «Lubango Airport (SDD) @ OurAirports». ourairports.com. Ανακτήθηκε στις 18 Οκτωβρίου 2020. 
  7. Escolas com Currículo Português em Angola, www.dgae.mec.pt, http://www.dgae.mec.pt/web/14650/angola, ανακτήθηκε στις 2020-10-18 
  8. «Instituto Superior Politécnico Gregório Semedo». IGS (στα Πορτογαλικά). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 27 Οκτωβρίου 2020. Ανακτήθηκε στις 18 Οκτωβρίου 2020. 
  9. «Klimatafel von Lubango (Sá da Bandeira), Prov. Huila / Angola» (PDF). Baseline climate means (1961-1990) from stations all over the world (στα Γερμανικά). Deutscher Wetterdienst. Ανακτήθηκε στις 18 Οκτωβρίου 2020.