Λιμάνι του Μπακού

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Συντεταγμένες: 40°14′3.48″N 49°31′32.16″E / 40.2343000°N 49.5256000°E / 40.2343000; 49.5256000

Διεθνές Λιμάνι Θαλάσσιου Εμπορίου του Μπακού (Λιμάνι του Μπακού)
Τοποθεσία
ΧώραΑζερμπαϊτζάν
ΤόποςΜπακού
Συντεταγμένες40°14′03″N 49°31′32″E / 40.2343°N 49.5256°E / 40.2343; 49.5256
Πληροφορίες
Άνοιγμα1902
ΙδιοκτήτηςΚυβέρνηση του Αζερμπαϊτζάν
Διαθέσιμες θέσεις
ελλιμενισμού
37[1]
Στατιστικά
Ετήσια χωρητικότητα
φορτίου
Αύξηση 25 εκατομμύρια τόνοι
Ετήσιος όγκος Ε/ΚΣταθερό 100.000 TEU
Αξία εμπορευμάτων8 εκατομμύρια τόνοι
Ιστοσελίδα
www.portofbaku.com/eng.html

Το λιμάνι του Μπακού είναι ένας λιμένας που βρίσκεται στον Κόλπο του Μπακού, στην ακτή της πόλης του Μπακού στο Αζερμπαϊτζάν. Η κύρια είσοδος βλέπει στη Λεωφόρο Νεφτσιλάρ.

Ιστορία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το λιμάνι του Μπακού χτίστηκε το 1902 και ισχυρίζεται ότι είναι το μεγαλύτερο και πιο πολυσύχναστο λιμάνι της Κασπίας Θάλασσας. Θεωρείται η κύρια θαλάσσια πύλη προς το Αζερμπαϊτζάν. Το λιμάνι λειτουργεί ασταμάτητα και αποτελεί σημείο διέλευσης στο εμπόριο Ευρώπη-Ασίας που προωθείται στο πλαίσιο του έργου «Μεταφορική Διαδρομή Ευρώπης-Καυκάσου-Ασίας», που δημιουργήθηκε τον Μάιο του 1993 στις Βρυξέλλες.[2][3]

Στις θερμότερες περιόδους Απριλίου έως Νοεμβρίου όταν οι ρωσικές εσωτερικές πλωτές οδοί είναι πλεύσιμες, το Διεθνές Λιμάνι του Μπακού είναι προσβάσιμο για φορτηγά πλοία από λιμάνια της Δυτικής Ευρώπης και της Μεσογείου. Με τις αυξανόμενες εξαγωγές ενεργειακών πόρων του Αζερμπαϊτζάν που βασίζονται κυρίως στην ανοικτή θάλασσα, ο εξοπλισμός εξερεύνησης και ανάπτυξης παραδίδεται μέσω του λιμένα του Μπακού.[4]

Ήταν από τα κορυφαία λιμάνια του κόσμου και το μεγαλύτερο της Ρωσικής Αυτοκρατορίας όσον αφορά την κυκλοφορία φορτίων και επιβατών. Διάφοροι τύποι ξηρών φορτίων, όπως το βαμβάκι, τα φρούτα και η ζάχαρη, ήταν μεταξύ μερικών από τα κύρια εμπορικά αγαθά στο λιμάνι του Μπακού και σε άλλα λιμάνια της Κασπίας Θάλασσας, όπως στο Άστραχαν, στο Κράσνοβοντσκ (σήμερα Τουρκμένμπασι), στο Πετρόβσκ (σήμερα Μαχατσκαλά) και στα λιμάνια του Ιράν. Ήδη μέχρι το 1900, η ετήσια κυκλοφορία φορτίου είχε φτάσει τους 6,5 εκατομμύρια τόνους και το λιμάνι εξυπηρέτησε συνολικά 157.779 επιβάτες το 1912. Η Ρωσική Αυτοκρατορία εκμεταλλεύτηκε επίσης το δυναμικό διαμετακόμισης του λιμένα του Μπακού με φορτίο βάρους περίπου 600 χιλιάδων που διέρχονταν από το λιμάνι του Μπακού ως φορτίο υπό διαμετακόμιση. Αφού απέκτησε την ανεξαρτησία της, η Δημοκρατία του Αζερμπαϊτζάν καθιέρωσε στενές οικονομικές σχέσεις με τις γειτονικές χώρες. Το 1998, η πόλη του Μπακού πραγματοποίησε ένα διεθνές συνέδριο για τον «Ιστορικό Δρόμο του Μεταξιού», προκειμένου να αναβιώσει αυτήν την αρχαία εμπορική οδό και να δημιουργήσει τα θεμέλια για περαιτέρω διαδικασίες ολοκλήρωσης με τις εμπλεκόμενες χώρες. 

Τερματικοί σταθμοί[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το λιμάνι αποτελείται από τον κεντρικό τερματικό σταθμό φορτίων, τον τερματικό σταθμό πετρελαίου Ντουμπέντι, τον τερματικό σταθμό των φέρι και τον τερματικό σταθμό επιβατών. Η παραγωγική του ικανότητα αυξάνεται συνεχώς, η οποία τώρα είναι 15 εκατομμύρια τόνοι υγρού όγκου και 10 εκατομμύρια τόνοι ξηρών φορτίων.

Ο κεντρικός τερματικός σταθμός φορτίων έχει 6 θέσεις αγκυροβολίου συνολικού μήκους 866 μέτρων. Είναι εξοπλισμένοι με 16 πύργους γερανούς με ικανότητα ανύψωσης έως 40 τόνους. 8 χιλιόμετρα σιδηροδρόμων εξασφαλίζει έγκαιρο χειρισμό φορτίου. Ο τερματικός σταθμός εμπορευματοκιβωτίων χειρίζεται 100.000 εμπορευματοκιβώτια ετησίως. Ο τερματικός σταθμός των φέρι και των επιβατών παρέχει μεταφορά για επιβάτες που ταξιδεύουν ή στέλνουν αντικείμενα στα λιμάνια του Τουρκμένμπασι, του Ακτάου, του Νεφτ Ντάσλαρι και του Ιράν. Υπάρχουν περίπου 20 σκάφη που ανήκουν στον λιμενικό στόλο.

Σύμφωνα με το διάταγμα του Προέδρου της Δημοκρατίας του Αζερμπαϊτζάν για την «Κατασκευή του νέου συγκροτήματος του Λιμανιού Θαλάσσιου Εμπορίου του Μπακού» που υπογράφηκε στις 18 Μαρτίου 2007, το υφιστάμενο λιμάνι θαλάσσιου εμπορίου θα κατεδαφιστεί πλήρως μετά την κατασκευή ενός νέου λιμενικού συγκροτήματος στον οικισμό Αλάτ, 65 χλμ νότια του Μπακού. Το νέο λιμάνι θα παρέχει γενικούς τερματικούς σταθμούς φορτίων και επιβατών, χειρισμό φορτίου και εγκαταστάσεις Ro/Ro, σιδηροδρομικό τερματικό σταθμό φέρι που συνδέει τα λιμάνια του Ακτάου και του Τουρκμένμπασι, καθώς και Διεθνές Κέντρο Εφοδιασμού. Τα θεμέλια του νέου λιμενικού συγκροτήματος τέθηκαν τον Νοέμβριο του 2010.

Αλάτ[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Νέο λιμάνι του Μπακού στην περιοχή Αλάτ, 2018.

Το νέο λιμάνι του Μπακού στο Αλάτ είναι ένας συγκοινωνιακός κόμβος που συνδέει τη δύση (Τουρκία & Ευρωπαϊκή Ένωση), το νότο (Ιράν και Ινδία) και το βορρά (Ρωσία και Βόρεια Ευρώπη). Βρίσκεται κοντά στις περιοχές των περιχώρων του Αζερμπαϊτζάν, θα αυξήσει επίσης τη συνδεσιμότητά του ως αποτελεσματικού κόμβου και έτσι θα αυξήσει τον όγκο των φορτίων που διακινούνται. Επιπλέον, η νέα θέση του λιμένα συνδέεται με υπάρχοντες αυτοκινητόδρομους και σιδηροδρόμους, συνδέοντας το λιμάνι με τις εσωτερικές περιοχές της χώρας. Υπάρχουν τρεις διεθνείς σιδηροδρομικές διαδρομές στο Αζερμπαϊτζάν, οι οποίες συγκλίνουν στο Αλάτ:

  • Στα βορειοδυτικά, περνώντας από το Μπακού στη Ρωσία
  • Στα δυτικά, περνώντας από τη Γεωργία στις ακτές της Μαύρης Θάλασσας και της Τουρκίας.
  • Στα νότια και στη συνοριακή περιοχή με το Ιράν.

Εικόνες[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Δείτε επίσης[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. «Port of Baku, Azerbaijan». www.findaport.com. Shipping Guides Ltd. Ανακτήθηκε στις 8 Οκτωβρίου 2020. 
  2. «Baku International Sea Trade Port». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 7 Μαρτίου 2014. Ανακτήθηκε στις 25 Αυγούστου 2010. 
  3. Dekanozishvili, Mariam (Ιανουαρίου 2004). The EU in the South Caucasus:By What Means, to What End? (PDF). Georgian Foundation for Strategic and International Studies. 
  4. «Baku Port». Ανακτήθηκε στις 25 Αυγούστου 2010.