Λίμνη Ελγκιγκιτγκίν
Η λίμνη Ελγκιγκιτγκίν (Ρωσικά και Τσούκτσι: Эльгыгытгын) είναι μια λίμνη κρατήρα πρόσκρουσης που βρίσκεται στο αυτόνομο θύλακα Τσουκότκα στη βορειοανατολική Σιβηρία, περίπου 150 χιλιόμετρα νοτιοανατολικά του κόλπου Τσαούνσκαγια.
Η λέξη "Ελγκιγκιτγκίν" σημαίνει "λευκή λίμνη" στη γλώσσα Τσούκτσι.
Η λίμνη παρουσιάζει ιδιαίτερο ενδιαφέρον για τους επιστήμονες, γιατί δεν καλύπτεται ποτέ από παγετώνες. Αυτό επέτρεψε την αδιάκοπη συσσώρευση 400 μέτρων του ιζήματος στο κάτω μέρος της λίμνης, επιτρέποντας την καταγραφή πληροφοριών σχετικά με την προϊστορική κλιματική αλλαγή.
Γεωγραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Η λίμνη Ελγκιγκιτγκίν στραγγίζεται στα νοτιοανατολικά από τον κλάδο Ενμιμπάαμ του ποταμού Μπελάγια. Έχει διάμετρο περίπου 12 χιλιομέτρων και έχει μέγιστο βάθος 174 μ. Η λίμνη επικεντρώνεται σε έναν κρατήρα κρούσης με διάμετρο 18 χιλιομέτρων που σχηματίστηκε πριν από 3,6 εκατομμύρια χρόνια κατά τη διάρκεια του Πλειόκαινου.[1] Πριν από την αξιόπιστη χρονολόγησή της, τα προκαταρκτικά έγγραφα στα τέλη της δεκαετίας του 1970 πρότειναν είτε την Ελγκιγκιτγκίν[2] ή την Ζαμανσίν[3] ως πηγή του Αυστραλιανού τεκτίτη.
 |
 |
Επιστημονική διάτρηση[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Στα τέλη του 2008 και στις αρχές του 2009, μια διεθνής ομάδα από τη Γερμανία, τη Ρωσία και τις ΗΠΑ διεξήγαγε πρόγραμμα γεωτρήσεων με στόχο τρεις τρύπες στη λίμνη Elgygytgyn. Οι προκύπτοντες πυρήνες ονομάζονται Θέση ICPD 5011-1 και 5011-3.[4] Αυτό συγχρηματοδοτήθηκε από το Διεθνές Συνέδριο Επιστημονικών Γεωτρήσεων με χρηματοδότηση και από το Εθνικό Ίδρυμα Επιστημών των ΗΠΑ, το Γερμανικό Ομοσπονδιακό Υπουργείο Παιδείας και Έρευνας (BMBF), το Ινστιτούτο Άλφρεντ Βέγκενερ και το GeoForschungsZentrum του Πότσνταμ, το Ομοσπονδιακό Υπουργείο Επιστημών και Έρευνας της Αυστρίας (BMWF), το παράρτημα Άπω Ανατολής της Ρωσικής Ακαδημίας Επιστημών και το Ρωσικό Ίδρυμα Βασικών Ερευνών.[4]
Πανίδα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Οι συνθήκες στη λίμνη Ελγκιγκιτγκίν είναι εξαιρετικά σοβαρές για τη ζωή των ψαριών. Ωστόσο, υπάρχουν τρία είδη που κατοικούν μόνιμα στο σκληρό υδάτινο περιβάλλον της λίμνης.[5] Αυτά είναι τα είδη Salvelinus boganidae, S. elgyticus και Salvethymus svetovidovi.[6] Τα δύο τελευταία είδη είναι ενδημικά στη λίμνη Ελγκιγκιτγκίν. Τα γκολέτς (Salvelinus alpinus, ρωσικά: голец) έχει εισαχθεί πρόσφατα. Τα είδη ψαριών στη λίμνη έχουν προσαρμοσθεί στα πολύ κρύα νερά της, τα οποία είναι γενικά ακριβώς πάνω από το σημείο τήξης, και ξοδεύουν το μεγαλύτερο μέρος του έτους σε απόλυτο σκοτάδι. Η επιφάνεια είναι παγωμένη για περίπου 10 μήνες του έτους. Μπορεί να αρχίσει να λιώνει το καλοκαίρι, αλλά μερικά χρόνια ποτέ δεν ξεπαγώνει.[7]
Δείτε επίσης[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Κατάλογος λιμνών της Ρωσίας
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ Πρότυπο:Cite Earth Impact DB
- ↑ R.S. Dietz (1977), Elgygytgyn Crater, Siberia: Probable Source Of Australasian Tektite Field Meteoritics, June 1977, Vol 12, Issue 2, p. 145–157
- ↑ B.P. Glass (1979), Zhamanshin crater, a possible source of Australasian tektites? Geology, July 1979, v. 7, p. 351-353
- ↑ 4,0 4,1 Melles (2011). «The Lake El’gygytgyn Scientific Drilling Project – Conquering Arctic Challenges through Continental Drilling». Scientific Drilling (10). doi:. http://www.sci-dril.net/11/29/2011/sd-11-29-2011.pdf. Ανακτήθηκε στις 2 December 2015.
- ↑ «Fly Fishing Russia – The Elgygytgyn Lake, Chukotka». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 7 Ιουλίου 2018. Ανακτήθηκε στις 16 Απριλίου 2018.
- ↑ Salvethymus svetovidovi
- ↑ Arctic char (Salvelinus alpinus) in the lake
Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Dr. Matt Nolan at the University of Alaska Fairbanks
- Polar Expedition to Siberian Lake will Yield Details of Past Climate PhysOrg.com.
- NASA Earth Observatory
- Haltia E. M., Nowaczyk N. R. Magnetostratigraphy of sediments from Lake El’gygytgyn ICDP Site 5011-1: paleomagnetic age constraints for the longest paleoclimate record from the continental Arctic, 2014.
|