Κυκλόβιον

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Το Κυκλόβιον, γνωστό και ως Στρογγυλόν, είναι ιστορικός οικισμός και φρούριο κατά τη βυζαντινή περίοδο, στην Κωνσταντινούπολη, το όνομά του αναφέρεται στο κυκλικό σχήμα του φρουρίου.[1]

Το φρούριο χτίστηκε στην ύστερη αρχαιότητα ως μέρος μιας σειράς οχυρών που φύλαγαν τον παραλιακό δρόμο που οδηγούσε στην Κωνσταντινούπολη. Μαρτυρείται για πρώτη φορά κατά τη βασιλεία του Ιουστινιανού Α' (527–565). Το Κυκλόβιον χρησιμοποιήθηκε ως τόπος απόβασης των αραβικών στρατευμάτων και στις δύο επιθέσεις τους στην Κωνσταντινούπολη, το 674 και το 717.[1] Στις αρχές του 8ου αιώνα, ο εικονόδουλος Άγιος Ιλαρίων κρατήθηκε αιχμάλωτος στο μοναστήρι της περιοχής με εντολή του αυτοκράτορα Λέοντος Ε' του Αρμένιου (ηγεμόνευσε εν έτεσι 813–820).[1] Ο χώρος αναφέρεται ξανά, και για τελευταία φορά στους βυζαντινούς χρόνους, σε κτηματολόγιο του 1388.[1]

Μετά την Άλωση της Κωνσταντινούπολης το 1453, η ονομασία Κυκλόβιον μεταβιβάστηκε στο Επταπύργιο από τους ντόπιους Έλληνες και η αρχική τοποθεσία εγκαταλείφθηκε. Ερείπια του αρχικού κυκλικού φρουρίου σώζονταν μέχρι και τον 19ο αιώνα, όπου τα είδε ο Αυστριακός περιηγητής Χάμμερ-Πούργκσταλ. Η ονομασία του τότε ήταν στα ελληνικά Ελαιών Άκρα. Η σύγχρονη τουρκική ονομασία Ζεϊτίνμπουρνου έχει την ίδια σημασία.[1]

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 Külzer, Andreas (2008). Tabula Imperii Byzantini: Band 12, Ostthrakien (Eurōpē) (στα Γερμανικά). Vienna: Österreichische Akademie der Wissenschaften. σελίδες 484–485. ISBN 978-3-7001-3945-4.