Κολοσσαίο

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Συντεταγμένες: 41°53′24″N 12°29′31″E / 41.89°N 12.4919°E / 41.89; 12.4919

Κολοσσαίο
Colosseum
Χάρτης
Είδοςρωμαϊκό αμφιθέατρο, αρχαιολογική θέση, αξιοθέατο, στάδιο[1], archaeological artifact museum[2], Ιταλικό εθνικό μουσείο[2] και κτήριο ιστορικού πολιτιστικού μουσείου[3]
Αρχιτεκτονικήαρχαία ρωμαϊκή αρχιτεκτονική
ΔιεύθυνσηPiazza del Colosseo[4]
Γεωγραφικές συντεταγμένες41°53′25″N 12°29′32″E
Διοικητική υπαγωγήΤομέας 1 της Ρώμης[1][2]
ΧώραΙταλία[5][6]
Έναρξη κατασκευής82
Ολοκλήρωση81
Χρήσηludi, ορυχείο και αξιοθέατο
Γενικές διαστάσεις187 μέτρα × 155 μέτρα
Ύψος48 μέτρα
Χωρητικότητα65.000
ΥλικάRoman travertine, Τόφφος και σκυρόδεμα
Προστασίαιταλικό πολιτισμικό αγαθό[6]
Ιστότοπος
Επίσημος ιστότοπος
Commons page Πολυμέσα

Το Φλάβιο Αμφιθέατρο (λατινικά: Amphitheatrum Flavium), από τον μεσαίωνα γνωστό ως το Κολοσσαίο (ιταλ. Colosseo) ήταν ένα αμφιθέατρο της Αρχαίας Ρώμης. Βρίσκεται στη ΝΑ. πλευρά της Ρωμαϊκής Αγοράς (Forum Romanum).

Ιστορία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το Κολοσσαίο άρχισε να κατασκευάζεται στην εποχή του Βεσπασιανός το 72 μ.Χ., συνεχίστηκε την εποχή του Τίτου και ολοκληρώθηκε όταν ήταν αυτοκράτορας ο Τίτος, το 80 μ.Χ.. Ονομαζόταν Αμφιθέατρο των Φλαβίων, από το όνομα της δυναστείας των αυτοκρατόρων που το έκτισαν. Για να κατασκευαστεί, εργάστηκαν χιλιάδες αιχμάλωτοι σκλάβοι όλων των εθνικοτήτων που είχαν συλληφθεί από τον Τίτο μετά την καταστροφή των Ιεροσολύμων. Πήρε το όνομα του από το κολοσσιαίο άγαλμα του Νέρωνα (Ο Κολοσσός), που βρισκόταν στην τοποθεσία που χτίστηκε.

Η αρένα του Κολοσσαίου της Ρώμης.

Μπορούσε να χωρέσει 65.000 θεατές και είχε σχήμα έλλειψης με περιφέρεια 524 μέτρων. Οι διαστάσεις του ήταν κολοσσιαίες: 156 x 188 μέτρα και το ύψος του έφτανε τα 48 μέτρα και είχε 4 ορόφους. Από αυτούς, οι τρεις πρώτοι είχαν αψίδες και ο τέταρτος 40 παράθυρα. Πάνω από τον 4ο όροφο υπήρχε στοά. Ο τελευταίος όροφος προοριζόταν για τις γυναίκες και τις κατώτερες τάξεις των πολιτών, ενώ ο πρώτος για τους επιφανείς πολίτες. Το εσωτερικό του ήταν χωρισμένο σε κερκίδες, ενώ στο κέντρο του είχε κονίστρα που χωριζόταν από τις κερκίδες με ένα ψηλό βάθρο. Κάτω από την κονίστρα βρίσκονταν τα υπόγεια. Εκεί βρίσκονταν τα κλουβιά με τα ζώα, τα οποία μπορούσαν να ανυψωθούν για να ανεβαίνουν τα ζώα στην αρένα, καθώς και οι μηχανικές συσκευές του κτηρίου. Πάνω από την αρένα υπήρχε μια μεγάλη τέντα, προκειμένου οι θεατές να προστατεύονται από τον ήλιο. Οι θεατές έμπαιναν στο κτήριο μέσα από 80 εισόδους, 4 από τις οποίες χρησιμοποιούνταν αποκλειστικά από τους Ρωμαίους γερουσιαστές και άρχοντες. Οι πολλές πύλες έδιναν στο Κολοσσαίο τη δυνατότητα να γεμίσει μέσα σε 15 λεπτά, και να αδειάσει μέσα σε μόλις 5. Στην κονίστρα (αρένα) οδηγούσαν δύο πύλες: η πύλη της ζώσης σαρκός, από την οποία οι μονομάχοι εισέρχονταν στην αρένα, και η «νεκρική πύλη», από την οποία απομακρύνονταν οι νεκροί της μάχης. Το Κολοσσαίο έμεινε θρυλικό ως το κέντρο των αιμοφόρων θεαμάτων που απολάμβανε η ρωμαϊκή αυλή στην εποχή της παρακμής της. Η ορχήστρα είχε διαμορφωθεί κατάλληλα για να πραγματοποιούνται ναυμαχίες, μονομαχίες και θηριομαχίες τις οποίες χρηματοδοτούσαν οι Ρωμαίοι αυτοκράτορες. Εκεί γίνονταν επίσης μαρτύρια χριστιανών.

Τρόπος λειτουργίας[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Στο Κολοσσαίο πραγματοποιούνταν αγώνες με ελεύθερη είσοδο, οι οποίοι διοργανώνονταν από τους αυτοκράτορες για να αυξάνουν την δημοτικότητά τους. Οι αγώνες διαρκούσαν μία μέρα ή και περισσότερες. Ξεκινούσαν με κωμικές πράξεις και εξωτικά ζώα, και ολοκληρώνονταν με τις μονομαχίες μεταξύ ζώων και μονομάχων, ή μόνο μεταξύ μονομάχων. Οι μονομάχοι ήταν αιχμάλωτοι πολέμου ή δούλοι.

Το 80 μ.Χ. πραγματοποιήθηκαν τα εγκαίνια του Κολοσσαίου, με αγώνες που διήρκεσαν συνολικά 100 ημέρες[7]. Το Κολοσσαίο λειτούργησε για περίπου 400 χρόνια, με μια διακοπή μεταξύ των ετών 217-238 μ.Χ., εξαιτίας ενός κεραυνού που κατέστρεψε μεγάλο τμήμα του.

Σήμερα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Τομή του κτιρίου

Μετά από σεισμούς και λεηλασίες κατά την διάρκεια των αιώνων αποτελεί σήμερα ένα από τα δημοφιλέστερα τουριστικά αξιοθέατα της σύγχρονης Ρώμης.

Το 1963, φοιτητές του Πολυτεχνείου επέλεξαν να διαμαρτυρηθούν για τις ακατάλληλες, όπως ισχυρίζονταν, αίθουσες διδασκαλίας κι επειδή οι πρυτανικές αρχές αρνήθηκαν να ικανοποιήσουν το αίτημά τους για βελτίωση των κτιριακών εγκαταστάσεων, οι φοιτητές αντιπρότειναν ως τόπο διδασκαλίας το Κολοσσαίο. Μετά και τη δεύτερη άρνηση, οργάνωσαν στις 4 Δεκεμβρίου του 1963 διαλέξεις και εκφώνησαν πύρινους λόγους στο εσωτερικό του μνημείου[8].

Ο Πάπας το επισκέπτεται κάθε Μεγάλη Παρασκευή, εις μνήμην των χριστιανών μαρτύρων.

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. 1,0 1,1 (Γερμανικά, Αγγλικά, Γαλλικά, Ισπανικά, Ιταλικά) archINFORM. 76. Ανακτήθηκε στις 31  Ιουλίου 2018.
  2. 2,0 2,1 2,2 «Indagine sui musei e le istituzioni similari». d:Q112132470. 2022.
  3. Εθνικό Ινστιτούτο Στατιστικής της Ιταλίας: «Indagine sui musei e le istituzioni similari». d:Q112194636. 28  Νοεμβρίου 2013.
  4. «Come arrivare». (Ιταλικά) Parco archeologico del Colosseo. Ανακτήθηκε στις 19  Οκτωβρίου 2023.
  5. (Γερμανικά, Αγγλικά, Γαλλικά, Ισπανικά, Ιταλικά) archINFORM. 76. Ανακτήθηκε στις 30  Ιουλίου 2018.
  6. 6,0 6,1 dati.beniculturali.it.
  7. Καραμπάτος, Ηρακλής (2020). Στοιχεία ρωμαϊκής αισθητικής. Αθήνα: Παρασκήνιο. σελ. 73. ISBN 978-618-5003-85-2. 
  8. Μαθήματα στο Κολοσσαίο!, Ιστορικό Λεύκωμα 1963, σελ. 114-115, Καθημερινή (1997)