Κλωντ Περώ
| Κλωντ Περώ | |
|---|---|
 | |
| Γενικές πληροφορίες | |
| Όνομα στη μητρική γλώσσα | Claude Perrault (Γαλλικά) |
| Γέννηση | 25 Σεπτεμβρίου 1613[1][2][3] Παρίσι |
| Θάνατος | 9 Οκτωβρίου 1688[1][2][3] Παρίσι |
| Αιτία θανάτου | σήψη |
| Συνθήκες θανάτου | φυσικά αίτια |
| Χώρα πολιτογράφησης | Βασίλειο της Γαλλίας |
| Εκπαίδευση και γλώσσες | |
| Ομιλούμενες γλώσσες | Γαλλικά[4] |
| Εκπαίδευση | διδάκτωρ ιατρικής |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | βιολόγος ιατρός[2] ανατόμος αρχιτέκτονας[5][2] συγγραφέας[6] ζωολόγος μεταφραστής[7] βοτανολόγος[8] φυσιολόγος[9] θεωρητικός της τέχνης[2] |
| Αξιοσημείωτο έργο | Louvre Colonnade Αστεροσκοπείο του Παρισιού |
| Περίοδος ακμής | 1633[10] - 1688[10] |
| Οικογένεια | |
| Αδέλφια | Nicolas Perrault Pierre Perrault Σαρλ Περώ[11] |
 Σχετικά πολυμέσα | |
Ο Κλωντ Περώ (γαλλικά: Claude Perrault) (1613 - 1688) ήταν Γάλλος γιατρός και αρχιτέκτονας. Είναι διάσημος ως αρχιτέκτονας της πρόσοψης της ανατολικής πτέρυγας του ανακτόρου του Λούβρου στο Παρίσι, που θεωρείται ένα από τα αριστουργήματα του γαλλικού κλασικισμού. [12]Οι θεωρητικές του θέσεις στην αρχιτεκτονική τον έκαναν γνωστό σε όλη την Ευρώπη.
Είναι επίσης γνωστός και ως συγγραφέας πραγματειών σχετικών με την ανατομία, τη φυσική και τη φυσική ιστορία.[13]
Ο Κλωντ Περώ ήταν αδελφός του Σαρλ Περώ, συγγραφέα της ιστορίας της Σταχτοπούτας και άλλων μύθων.
Βιογραφικά στοιχεία - Έργο[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ο Κλωντ Περώ γεννήθηκε στις 25 Σεπτεμβρίου 1613 στο Παρίσι, γόνος ευκατάστατης αστικής οικογένειας. Σπούδασε μαθηματικά και ιατρική. Εκτός από την επιρροή του στην αρχιτεκτονική, έγινε γνωστός για τη μετάφραση στα γαλλικά των δέκα βιβλίων του Βιτρούβιου, μια σειρά σημαντικών έργων για τη θεωρία της κλασικής αρχιτεκτονικής που δημοσίευσε το 1673. Το 1683, ακολούθησε η πραγματεία του για τους πέντε κλασικούς κανόνες της αρχιτεκτονικής. Ως γιατρός και φυσικός φιλόσοφος με πτυχίο ιατρικής από το Πανεπιστήμιο του Παρισιού, ο Περώ έγινε ένα από τα πρώτα μέλη της Γαλλικής Ακαδημίας Επιστημών όταν ιδρύθηκε το 1666. [14]
Μετά από είκοσι χρόνια άσκησης της ιατρικής, περίπου το 1660, ο Κλωντ Περώ έστρεψε την προσοχή του στην αρχιτεκτονική. Με τη βοήθεια του αδελφού του Σαρλ που ήταν γραμματέας του Κολμπέρ και επιθεωρητής δημόσιων έργων, ο Κλωντ Περώ διορίσθηκε στην τριμελή επιτροπή για την ανοικοδόμηση του Λούβρου, που εκείνη την εποχή ήταν ακόμη βασιλική κατοικία. Μαζί με τον Λουί Λε Βω και τον Σαρλ Λε Μπρεν, κατασκεύασαν την ανατολική πρόσοψη του Λούβρου. Οι εργασίες ξεκίνησαν το 1667 και σχεδόν ολοκληρώθηκαν το 1674, εποχή που ο Λουδοβίκος ΙΔ΄ είχε εγκαταλείψει το Λούβρο και εστίασε την προσοχή του στο παλάτι των Βερσαλλιών. Αν και ο Περώ αναγνωρίστηκε από τους συγχρόνους ως σχεδιαστής της ανατολικής πτέρυγας, γνωστή ως Κιονοστοιχία, εξακολουθεί να υπάρχει διαμάχη ως προς το αν τα σχέδια ήταν του Περώ ή του Λε Βω. Παρ 'όλα αυτά, ο Περώ έδωσε λύσεις σε πολλά κατασκευαστικά προβλήματα που ενυπήρχαν στο έργο της Κιονοστοιχίας, καθώς η ικανότητά του στον τομέα της μηχανικής ήταν καθοριστική στην ανέγερση του έργου, μια επιβλητική σειρά 28 δίδυμων κιόνων που δεσπόζει στη μεγαλόπρεπη ανατολική πρόσοψη του Λούβρου, και καθιέρωσε τη φήμη του ως αρχιτέκτονα.[15]
Άλλο σημαντικό του έργο είναι το Αστεροσκοπείο του Παρισιού. Από τα σχέδια αποδεικνύεται ότι ο Περώ είχε βαθειά γνώση της αστρονομικής επιστήμης της εποχής του. Εργάστηκε επίσης και στο ανάκτορο των Βερσαλλιών.
Επιπλέον, είχε πολύτιμη συμβολή στην ακουστική. Η πραγματεία του για τον ήχο ήταν μέρος του βιβλίου Oeuvres divers de Physique et de Mecanique (Διάφορα έργα περί Φυσικής και Μηχανικής). Στο έργο του αυτό, αντιμετωπίζει θέματα όπως ηχητικά μέσα, πηγές ήχου και δέκτες ήχου. Η μελέτη του De la Musique des Anciens (Περί της Μουσικής των Αρχαίων) αναφέρεται στην αρμονία που αποδίδουν οι συνδυασμοί στις μουσικές νότες.
Αν και σταμάτησε να ασκεί την ιατρική από το 1661, συνέχισε να φροντίζει ιατρικά την οικογένεια, τους φίλους και τους φτωχούς.
Ανάμεσα στα ενδιαφέροντά του ήταν και η κατασκευή μηχανικών συσκευών, όπως ένα ρολόι-εκκρεμές, ένα σύστημα τροχαλίας για να περιστρέφει τον καθρέφτη ενός ανακλώμενου τηλεσκοπίου κ.λπ. και μηχανές για να ξεπεράσουν τα προβλήματα της τριβής. Πολλές από τις επινοήσεις του χρησιμοποιήθηκαν στο Λούβρο και το 1691 στο μέγαρο των Απομάχων και σε άλλες κατασκευές. [16]
Ο Κλωντ Περώ πέθανε στις 9 Οκτωβρίου 1688 στο Παρίσι. Η επιστημονική του περιέργεια παρέμεινε συνεχώς αμείωτη. Ο θάνατός του αποδίδεται σε ασθένεια από την οποία προσβλήθηκε κατά την ανατομή πτώματος καμήλας, καθώς συνέχιζε τις επιστημονικές του έρευνες στον Βοτανικό κήπο του Παρισιού.[17]
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ 1,0 1,1 1,2 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. data
.bnf .fr /ark: /12148 /cb119297936. Ανακτήθηκε στις 10 Οκτωβρίου 2015. - ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 2,4 2,5 The Fine Art Archive. cs
.isabart .org /person /155361. Ανακτήθηκε στις 1 Απριλίου 2021. - ↑ 3,0 3,1 3,2 «Annuaire prosopographique : la France savante» 114646. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2017.
- ↑ Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. data
.bnf .fr /ark: /12148 /cb119297936. Ανακτήθηκε στις 10 Οκτωβρίου 2015. - ↑ Arkitekter verksamma i Sverige. 11 Ιουλίου 2014.
- ↑ Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 25 Ιουνίου 2015.
- ↑ Ανακτήθηκε στις 14 Ιουνίου 2019.
- ↑ Ανακτήθηκε στις 14 Ιουνίου 2019.
- ↑ Ανακτήθηκε στις 20 Ιουνίου 2019.
- ↑ 10,0 10,1 10,2 (Ολλανδικά) RKDartists. rkd
.nl /explore /artists /228566. Ανακτήθηκε στις 13 Σεπτεμβρίου 2022. - ↑ (Αγγλικά) Union List of Artist Names. 3 Σεπτεμβρίου 2018. 500025641. Ανακτήθηκε στις 21 Μαΐου 2021.
- ↑ . «khanacademy.org/humanities/renaissance-reformation/baroque-art1/france/a/claude-perrault-east-facade-of-the-louvre».
- ↑ . «en.wikisource.org/wiki/Catholic_Encyclopedia_(1913)/Claude_Perrault».
- ↑ . «britannica.com/biography/Claude-Perrault».
- ↑ . «biography.yourdictionary.com/claude-perrault».
- ↑ . «history-computer.com/people/claude-perrault-biography-history-and-inventions/».
- ↑ Εγκυκλοπαίδεια Μπριτάννικα, τομ. 49, σελ. 91
Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Πολυμέσα σχετικά με το θέμα Claude Perrault στο Wikimedia Commons