Κιάρα Μαστρογιάνι

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Κιάρα Μαστρογιάνι
Γέννηση28  Μαΐου 1972[1][2][3]
16ο δημοτικό διαμέρισμα του Παρισιού[4]
Χώρα πολιτογράφησηςΓαλλία
ΣπουδέςΠανεπιστήμιο της Νέας Σορβόνης, Lycée français Chateaubriand και Lycée Fénelon, Paris
Ιδιότηταηθοποιός[5], τραγουδιστής, μουσικός και ηθοποιός ταινιών
ΣύζυγοςΜπενζαμέν Μπιολαί (2002–2005)[6]
ΤέκναMilo Torreton[7] και Anna Biolay[7]
ΓονείςΜαρτσέλο Μαστρογιάνι[7] και Κατρίν Ντενέβ
ΑδέλφιαΚριστιάν Βαντίμ
ΣυγγενείςΦρανσουάζ Ντορλεάκ (θεία), Ρουτζέρο Μαστρογιάννι (θείος), Μορίς Ντορλεάκ (παππούς), Ρενέ Σιμονό (γιαγιά) και Φεντερίκα Μαστρογιάνι (ξάδελφος)
Όργαναφωνή
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Η Κιάρα Σαρλότ Μαστρογιάνι[8][9][10][11] (ιταλικά: Chiara Mastroianni, 28 Μαΐου 1972 - ) είναι Γαλλίδα ηθοποιός και τραγουδίστρια. Είναι κόρη των ηθοποιών Μαρτσέλο Μαστρογιάνι και Κατρίν Ντενέβ.

Τα πρώτα χρόνια[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η Μαστρογιάνι είναι κόρη της Γαλλίδας ηθοποιού Κατρίν Ντενέβ και του Ιταλού ηθοποιού Μαρτσέλο Μαστρογιάνι. Οι γονείς της ήταν και οι δύο παντρεμένοι με άλλα άτομα την εποχή της σχέσης τους η οποία κράτησε τέσσερα χρόνια. Χώρισαν το 1975, όταν η Κιάρα ήταν δύο ετών. Αργότερα αποκάλυψε ότι δεν μπορούσε να τους θυμηθεί μαζί: «Δεν έχω δει τους γονείς μου μαζί ποτέ σε όλη μου τη ζωή. Χώρισαν όταν ήμουν δύο ετών, οπότε δεν τους θυμάμαι ζευγάρι. Δεν τους έχω δει ποτέ να φιλιούνται παρά μόνο σε ταινίες».[12]

Η Μαστρογιάνι έχει δύο ετεροθαλή αδέρφια, έναν αδερφό, τον Κριστιάν Βαντίμ, από τη σχέση της μητέρας της με τον σκηνοθέτη Ροζέ Βαντίμ, και μια αδερφή, την Μπάρμπαρα Μαστρογιάνι, από τον γάμο του πατέρα της με την ηθοποιό Φλόρα Καραμπέλα. Φημολογείται ότι η Καραμπέλα προσφέρθηκε να υιοθετήσει τη Μαστρογιάνι και να τη μεγαλώσει με τη μεγαλύτερη αδερφή της καθώς και οι δύο γονείς της δούλευαν συχνά και έλειπαν από το σπίτι, μια πρόταση που η Ντενέβ απέρριψε.[13]

Μέσω της μητέρας της, η Μαστρογιάνι συνδέεται με την διάσημη οικογένεια ηθοποιών Ντολεάκ.

Καριέρα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η Μαστρογιάνι κέρδισε μια υποψηφιότητα για Βραβείο Σεζάρ για την πρώτη της εμφάνιση σε ταινία μεγάλου μήκους στην ταινία του Αντρέ Τεσινέ, Η αγαπημένη μου εποχή (1993), με τη μητέρα της στον πρωταγωνιστικό ρόλο. Την επόμενη χρονιά έπαιξε τη βοηθό της Κιμ Μπέισινγκερ στο Πρετ-α-πορτέ, σε σκηνοθεσία Ρόμπερτ Όλτμαν. Ο πρώτος της πρωταγωνιστικός ρόλος ήρθε το 1995, στο Ημερολόγιο ενός διαφθορέα, μια ρομαντική κομεντί εμπνευσμένη από το ομότιτλο κεφάλαιο του έργου Είτε - Είτε του Σέρεν Κίρκεγκορ. Αργότερα γύρισε το Τρεις ζωές κι ένας μόνο θάνατος (1996), παίζοντας την κόρη του αληθινού πατέρα της και το Ξανακερδισμένος χρόνος (1999), με πρωταγωνίστρια πάλι τη μητέρα της.

Μαζί με μερικούς δεύτερους ρόλους σε γαλλικές ταινίες, εμφανίστηκε στο Πουθενά του Γκρεγκ Αράκι (1997) και αργότερα απέκτησε το πρώτο της παιδί με τον γλύπτη Πιερ Θόρτον. Επέστρεψε στον κινηματογράφο για να πρωταγωνιστήσει στο Γράμμα (1999) του Μανουέλ ντε Ολιβέιρα, βασισμένο στο μυθιστόρημα της Μαντάμ ντε Λαφαγέτ Η πριγκίπισσα ντε Κλεβ.

Μετά από εμφανίσεις στα Hotel (2001) και Le parole di mio padre (2001), έπαιξε τον πρωταγωνιστικό ρόλο στο δράμα Μικρές σφαγές (2002) νικήτρια ταινία σε πολλά διεθνή φεστιβάλ κινηματογράφου. Το 2003, πρωταγωνίστησε στην κωμωδία Il est plus facile pour un chameau.

Τον Ιούλιο του 2016, οη Μαστρογιάνι έγινε μέλος της κριτικής επιτροπής του κύριου διαγωνισμού στο 73ο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Βενετίας.[14] Το 2019 κέρδισε το βραβείο καλύτερης ερμηνείας "Ένα Κάποιο Βλέμμα" για το Μια νύχτα μαγική.[15]

Συνεργασίες[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η Μαστρογιάνι είναι φίλη και συνεργάζεται συχνά με τον Γάλλο σκηνοθέτη Κριστόφ Ονορέ. Έχει εμφανιστεί στις μισές περίπου ταινίες του είτε σε μεγάλους ρόλους είτε σε κάμεο, ξεκινώντας με την ταινία του 2007 Τα τραγούδια της αγάπης.

Πριν από τον θάνατο του πατέρα της εμφανίστηκε σε δύο ταινίες μαζί του, τα Πρετ-α-πορτέ (1994) και Τρεις ζωές κι ένας μόνο θάνατος (1996).

Η Μαστρογιάνι εργάζεται επίσης συχνά με τη μητέρα της και παίζουν συχνά μητέρα και κόρη στην οθόνη. Η Μαστρογιάνι εμφανίστηκε για πρώτη φορά σε ταινία της Ντενέβ το 1979 σε στο Απελπισμένη φυγή. Η δεύτερη εμφάνισή της στην οθόνη ήταν επίσης σε ταινία της μητέρας της, το Η αγαπημένη μου εποχή (1993). Άλλες αξιοσημείωτες ταινίες στις οποίες η Μαστρογιάνι έπαιξε στο πλευρό της Ντενέβ είναι τα Περσέπολις, Μια νύχτα Χριστουγέννων, 3 καρδιές και La dernière folie de Claire Darling.

Προσωπική ζωή[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η Μαστρογιάνι είχε τέσσερα χρόνια σχέση με τον ηθοποιό Μελβίλ Πουπό από τα 16 έως τα 20. Εκείνος την ενθάρρυνε να ακολουθήσει την υποκριτική ως καριέρα και παρέμειναν φίλοι για δεκαετίες, με τον Πουπό να λέει ότι την αγαπά ακόμα το 2018.[16]

Το 1996, η Μαστρογιάνι γέννησε τον γιο Μιλό, πατέρας του οποίου είναι ο γλύπτης Πιερ Θόρτον.[17] Το 2002 παντρεύτηκε τον τραγουδιστή Μπενζαμάν Μπιολέ. Απέκτησαν μια κόρη, την Άννα, το 2003 και χώρισαν το 2009.[18]

Φιλμογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η Μαστρογιάνι στο Φεστιβάλ Καννών 1997
Έτος Πρωτότυπος τίτλος Τίτλος στα ελληνικά Ρόλος
1979 À nous deux Απελπισμένη φυγή κοριτσάκι
1993 Ma saison préférée Η αγαπημένη μου εποχή[10] Αν
A la belle étoile Κάτω από τ' αστέρια Κλερ
1994 Prêt-à-Porter Πρετ-α-πορτέ Σοφί Σουαζέ
1995 N'oublie pas que tu vas mourir Μην ξεχνάς πως θα πεθάνεις[10] Claudia
Le Journal du séducteur Το ημερολόγιο ενός διαφθορέα Κλερ Κόντι
All Men Are Mortal Φρανσουάζ
1996 Comment je me suis disputé... (ma vie sexuelle) Πώς τσακώθηκα Πατρισιά
Trois vies et une seule mort Τρεις ζωές κι ένας μόνο θάνατος[10] Σεσίλ
Caméléone Λεά
1997 Nowhere Πουθενά Κρις
1998 On a très peu d'amis Βιβιάν
À vendre Πωλείται[10] Μιρέιγ
1999 Le temps retrouvé Ο ξανακερδισμένος χρόνος[10] Αλμπερτίν
Libero Burro Ρόζα Ανιέλο
La Lettre Το γράμμα μαντάμ ντε Κλεβ
2000 Six-Pack Μαρίν
2001 Hotel νοσηλεύτρια
Le parole di mio padre Άντα Μαλφέντι
2002 Carnages Μικρές σφαγές[10] Καρλότα
2003 Il est plus facile pour un chameau... Μπιάνκα
2005 Akoibon Μπάρμπαρα
2007 L'Heure zéro Ώρα μηδέν[10] Οντρέ Νοβίλ
Persepolis Περσέπολις Μαργιάν Σατραπί (φωνή)
Les Chansons d'amour Τα τραγούδια της αγάπης[10] Ζαν
2008 A Christmas Tale Μια νύχτα Χριστουγέννων[10] Σιλβιά
La Belle Personne Ένας ωραίος άνθρωπος κοπέλα στο καφέ
Le crime est notre affaire Ειδικότης μας το έγκλημα[10] Εμά Σαρπεντιέ
2009 Un chat un chat Ναταλί / Σελιμέν
Bancs publics (Versailles rive droite) μητέρα της Μαριάν
Non ma fille, tu n'iras pas danser Όχι, κόρη μου, δεν θα βγεις για χορό Λένα
2010 Homme au bain ηθοποιός
2011 Poulet aux prunes[19] Κοτόπουλο με δαμάσκηνα Λιλί
Les bien-aimés Τα παιχνίδια της αγάπης Βερά Πασέ
Americano Αμερικάνο Κλερ
2012 Linhas de Wellington Ισάρ
2013 Les salauds Ραφαέλ
2014 La Rançon de la gloire Το τίμημα της δόξας Ρόζα
3 coeurs 3 καρδιές Σοφί[20]
2016 Saint-Amour
2018 La Dernière Folie de Claire Darling Μαρί Ντάρλινγκ
2019 Chambre 212 Μια νύχτα μαγική[21] Μαρία Μορμάρ
La fille au bracelet Το κορίτσι με το βραχιόλι[22] Σελίν Μπατέιγ
2022 Les enfants des autres Τα παιδιά των άλλων[10] Αλίς

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. 141622903. Ανακτήθηκε στις 16  Οκτωβρίου 2015.
  2. filmportal.de. 74edd48fa90b4fd89c76189ef376b9bd. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  3. The Fine Art Archive. 37064.
  4. «Les gens du cinéma». Les gens du cinéma. Ανακτήθηκε στις 1  Μαρτίου 2022.
  5. The Fine Art Archive. cs.isabart.org/person/37064. Ανακτήθηκε στις 1  Απριλίου 2021.
  6. p24946.htm#i249456. Ανακτήθηκε στις 7  Αυγούστου 2020.
  7. 7,0 7,1 7,2 7,3 Darryl Roger Lundy: (Αγγλικά) The Peerage.
  8. «Κιάρα Μαστρογιάνι: Ποια είναι η κόρη της Κατρίν Ντενέβ που παρουσίασε τις Κάννες». iefimerida.gr. 17 Μαΐου 2023. Ανακτήθηκε στις 5 Αυγούστου 2023. 
  9. «Κιάρα: Η ζωή μου ανάμεσα σε μια Ντενέβ και έναν Μαστρογιάνι». Protagon.gr. Ανακτήθηκε στις 5 Αυγούστου 2023. 
  10. 10,00 10,01 10,02 10,03 10,04 10,05 10,06 10,07 10,08 10,09 10,10 10,11 «Κιάρα Μαστρογιάνι ταινίες στις οποίες έχει πάρει μέρος». www.athinorama.gr. Ανακτήθηκε στις 5 Αυγούστου 2023. 
  11. ««Χρόνια πολλά γλυκιά μαμά». Η Κιάρα Μαστρογιάνι για τα 73α γενέθλια της μητέρας της Κατρίν Ντενέβ». CNN.gr. 26 Οκτωβρίου 2016. Ανακτήθηκε στις 5 Αυγούστου 2023. 
  12. Solomons, Jason (7 April 2012). «Chiara Mastroianni: I only saw my parents together on screen». The Observer. https://www.theguardian.com/film/2012/apr/08/chiara-mastroianni-beloved-deneuve-interview. Ανακτήθηκε στις 28 April 2019. 
  13. «The Evening Independent - Google News Archive Search». news.google.com. Ανακτήθηκε στις 5 Αυγούστου 2023. 
  14. Vivarelli, Nick (24 Ιουλίου 2016). «Laurie Anderson, Joshua Oppenheimer, Zhao Wei Set For Venice Jury». Variety. Ανακτήθηκε στις 24 Ιουλίου 2016. 
  15. DEBRUGE, PETER (25 Μαΐου 2019). «Bong Joon-ho's 'Parasite' Wins the Palme d'Or at Cannes». 
  16. «Benjamin Biolay et Melvil Poupaud évoquent la très célèbre ex-compagne qu’ils ont en commun» (στα γαλλικά). Voici. 7 April 2014. https://www.voici.fr/news-people/actu-people/benjamin-biolay-et-melvil-poupaud-evoquent-la-tres-celebre-ex-compagne-quils-ont-en-commun-648290. 
  17. «Chiara Mastroianni : « J’ai emménagé dans la rue derrière chez ma mère ! »» (στα γαλλικά). Elle. 16 June 2017. https://www.elle.fr/Loisirs/Cinema/Dossiers/Chiara-Mastroianni-J-ai-emmenage-dans-la-rue-derriere-chez-ma-mere-3497693. 
  18. Morrow, Fiona (16 March 2004). «Chiara Mastroianni: Independent woman». The Independent. https://www.independent.co.uk/arts-entertainment/films/features/chiara-mastroianni-independent-woman-64466.html. 
  19. «'Chicken with Plums' full of the unexpected». The Boston Globe. 20 September 2012. http://www.boston.com/ae/movies/2012/09/20/chicken-with-plums-full-the-unexpected/tNLnuiVXptqZpy4KbHCFyL/story.html. Ανακτήθηκε στις 21 September 2012. 
  20. Γαλανού, Λήδα (30 Αυγούστου 2014). «Βενετία 2014: Στο «3 Coeurs» η Σαρλότ Γκενσμπούργκ και η Κιάρα Μαστρογιάνι ερωτεύονται τον ίδιο άντρα. Και γίνεται χαμός!». flix.gr. Ανακτήθηκε στις 5 Αυγούστου 2023. 
  21. «Συνομιλώντας με φαντάσματα του παρελθόντος: Η Κιάρα Μαστρογιάνι σε «Μια Νύχτα Μαγική»». cinobo.com. Ανακτήθηκε στις 5 Αυγούστου 2023. 
  22. ««Το Κορίτσι με το Βραχιόλι»: Ένα δικαστικό δράμα του Στεφάν Ντεμουστιέ». 12 Μαΐου 2022. Ανακτήθηκε στις 5 Αυγούστου 2023. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]